»Οδηγιες για ανεργους

protagon.gr

Τόσους μήνες αραχτή στον καναπέ της ανεργίας, παίδες, το φιλοσόφησα πολύ! Γιατί είναι τόσο δύσκολο πια να βρούμε μια γαμοδουλειά? Όχι, όχι, δεν έχω κολλήσει απ΄τη μάνα(τζερ)- ούτε ψηλομύτα είμαι, ούτε υπερφιλόδοξη -παρά τα γνωστά πια προσόντα μου. Δεν έχω απαίτηση, ας πούμε, να με προσλάβει ως resident philosopher η Coca Cola (αν και κάποιον συνάδελφο έχουν προσλάβει σίγουρα εκεί αλλιώς πως προέκυψε το τόσο εύστοχο κεντρικό σύνθημα της τελευταίας διαφημιστικής της καμπάνιας «Open a CoΚe. Open hapiness!» Hapiness για ποιόν ρε κολλητέ? Πλάκα μας κάνεις? Μήπως μπέρδεψες τους ιδιοκτήτες της πολυθενικής με τα πελατάκια τους??? Έτσι που είναι τα πράματα για μας τώρα ούτε η κόκα δεν εγγυάται τη ..χάπινες, όχι η coke... Άσε που εγώ πίνω τη μουντρουχοΠέπσι...)
Τι φταίει λοιπόν, τι φταίει και η ψυχή μου (πολλώ δε μάλλον η τσέπη μου) καίει? Γιατί η φράση «καλά αφήστε μας ένα βιογραφικό σας» ακούγετε στ αυτιά μου ομόηχη με τη φράση «α παράτα μας ρε σούργελο, έχουμε και δουλειές» (ή αγγλιστί «dream on baby»)?

Το ζύμωσα από δω, το σκέφτηκα από κει και κατέληξα τελικά στους κανόνες που πρέπει να υπακούσει ο άνεργος για να βρει επιτέλους τη δουλειά που του αξίζει. Και επειδή, όπως ξέρετε, είμαι ένα άτομο με κοινωνικό προσανατολισμό και σοσιαλιστικές ενατενίσεις, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τα συμπεράσματά μου έστω και διακινδυνεύοντας να μου φάτε τη θέση μικρά ανταγωνιστικά πεινασμένα σκουλήκια!

Rule no 1= Ύφος. Το ύφος σας είναι όλα τα λεφτά. Αν προσεγγίσετε το γραφείο του καθηγητή/διευθυντή/human resources manager/ λεβεντομαλάκα υπεύθυνου με το ύφος είμαι-ένα-ταπεινό-και-άνεργο-σκουλήκι-πολυχρονεμένε-μου-αφέντη τότε ο ίδιος θα πάρει αυτόματα το ύφος κρέμονται-από-τα-balls-μου-ποιός-είμαι-ο-πούστης!!! Που πάει να πει χάσατε τη μπάλα αμέσως και στο εξής παίζετε άμυνα. ΟΧΙ!! NO! NON! NIET! Δεν το έχετε προσέξει αθώα μικρά μου πρόβατα? Οι άνθρωποι θέλουν να σου δώσουν μόνο ότι έχεις ήδη! (Πωπω, έγραψα πάλι η φιλόσοφερ!) Οι τράπεζες είναι πρόθυμες να δανείσουν μόνο όσους έχουν λεφτά. Οι γκόμενες την πέφτουν μόνο στους άντρες που έχουν ήδη γκόμενα(ες)! Να συνεχίσω ή το πιάσατε με τη μία? (γιατί αν δεν το πιάσατε, πάσχετε από εγκεφαλοπενία και δικαίως δεν βρίσκετε δουλειά!)

Με λίγα λόγια για να βρείτε μια θέση (στον ήλιο της μισθωτής εργασίας) πρέπει να υιοθετήσετε το attitude αυτού που έχει ήδη τη θέση! Ένα στυλάκι πως να σας το περιγράψω, κάπως χέστηκα –αν- θα- με- προσλάβεις –ή- όχι- Εμένα –που-με-βλέπεις- –έχω- κότερο- πάμε- μια -βόλτα? Πλησιάζεις το ντέσκ του υπεύθυνου (για τη μιζέρια μας) και του λέτε σαν να κάνετε μια χαμαλοδουλειά ενώ δεν έχετε χρόνο για τέτοιες αηδίες: «Μου είπε ο κ. Τάδε (προσθέστε όνομα κατά βούλησιν αρκεί να ναι βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος ή φραγκάτο σελέμπριτι) ότι χρειάζεστε ανθρώπους με το βιογραφικό μου. Το ζήτημα είναι βέβαια αν μπορείτε να τους πληρώσετε...»

Εδώ υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: Ή θα σας πετάξουν αμέσως κακήν κακώς όξω ως τρελάρα (οπότε τι είχατε, τι χάσατε) ή θα πάρουν αυτομάτως να διαβάσουν το βιογραφικό σας με ενδιαφέρον για να δουν που διάολο στηρίζεστε και έχετε τόσα κιλά αυτοπεποίθηση (πουθενά αλλά κι αυτοί τενεκέδες είναι, που θα το καταλάβουν?)