»Ματιες

Αγωνία 2010
Του ΛΕΥΤΕΡΗ Π. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΑ

Μου έρχονται συνεχώς στον νου οι πασίγνωστοι στίχοι του Σεφέρη: «Όπου και να ταξιδεύω η Ελλάδα με πληγώνει· παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες... Το καράβι που ταξιδεύει το λένε ΑΓΩΝΙΑ 937». Κι αυτό, γιατί σκέφτομαι διαρκώς τον Γιώργο Παπανδρέου. Τον Πρωθυπουργό της χώρας που ζει ασφυκτικές ώρες αγωνίας, ταξιδεύοντας κάθε μέρα και αλλού για να ενώσει σπασμένες άκρες, να δέσει κόμπους αλληλεγγύης, να βρει μια σανίδα στο πέλαγος για να αρπαχτεί και να σώσει μια πατρίδα που την άφησαν να βουλιάζει οι άφρονες των τελευταίων ετών.
Μου έκανε εντύπωση ένα... άρθρο του Ι. Παλαιοκρασσά, στην «Καθημερινή» της Κυριακής 13/01. Λέει μεταξύ άλλων: «...Η κρίση στον διεθνή δανεισμό της χώρας μας δεν είναι έργο του Αλμούνια ή του Τρισέ, ούτε των χρυσοκάνθαρων των διεθνών οργανισμών αξιολόγησης ή των ξένων κερδοσκόπων, αλλά δικό μας. Αρχίζει με την περίφημη “απογραφή” της Ν.Δ., συνεχίστηκε με την πολιτική της “ήπιας προσαρμογής” (διάβαζε απραξίας), την άρνηση της λήψης σοβαρών μέτρων όταν η κυβέρνηση της Ν.Δ. κατάλαβε την κρίση και τελευταία με τις πρώτες παλινωδίες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (σύμβαση CΟSCΟ, πάγωμα επιδομάτων κ.λπ.). Αυτό φαίνεται ότι αρχίζει να το αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση».
Και παρακάτω: «Ας πάρουν (οι κυβερνώντες) τα μαθήματα των εκλογών που τις έχασε η Ν.Δ. κυρίως εξαιτίας πελατειακών σχέσεων (ούτε καν με τους οπαδούς της) και τις κέρδισε το ΠΑΣΟΚ από την απελπισία και τον θυμό των ανώνυμων ψηφοφόρων της». Απελπισία και θυμός από την πλευρά των φίλων της Ν.Δ. Αμ΄ οι άλλοι, οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ κ.λπ., τι να πούνε; Και βλέπουμε τον Αλογοσκούφη, πάντοτε κορδωμένο, να κάνει δηλώσεις και να δίνει συνεντεύξεις στην τηλεόραση αντί να σιωπά και να μην τολμά να κοιτάξει στα μάτια ούτε έναν Έλληνα μετά τις πληγές που άνοιξε στη χώρα μας με την «απογραφή» και τις άλλες «ιδιοφυείς κινήσεις» του επί χρόνια. Όχι μόνος του, βέβαια. Αλλά έχοντας δίπλα του τον «προϊστάμενό» του, τον αγέρωχο Καραμανλή, που επί επτά χρόνια τον χειροκροτούσαν όρθιοι οι βουλευτές της Ν.Δ. και τώρα μορφάζουν αποδοκιμαστικά, όταν ακούνε το όνομά του.
Και θέλω να πω εδώ μερικά πράγματα γι΄ αυτούς τους βουλευτές: είχαν τον Καραμανλή θεό τους. Ό,τι έλεγε, ό,τι αποφάσιζε, το επιδοκίμαζαν. Και μόλις έχασε τις εκλογές, όλοι τους, εκτός από τον Σιούφα και τον Παυλόπουλο, και ίσως μερικούς ακόμη, γύρισαν αλλού τα πρόσωπά τους για να μη τον βλέπουν! Αφήνω τους συνεχείς απαξιωτικούς υπαινιγμούς εις βάρος του. Και όλα αυτά προτού αποκαλυφθούν τα επώδυνα για όλους μας ολέθρια σφάλματά του στην οικονομία, Η ήττα, μοναχά, μέτρησε γι΄ αυτούς. Το έδρανο της αντιπολίτευσης. Αν όμως ο ηγέτης τους είχε νικήσει πάλι, οι πάντες θα κάθονταν τώρα σούζα! Και ουδείς ψόγος βεβαίως από μέρους τους για την καταστροφική του οικονομική πολιτική! Προχθές, ήταν Τσικνοπέμπτη. Βρισκόμαστε στην καρδιά της Αποκριάς. Αλλά όλοι οι Έλληνες πολίτες αισθάνονται σαν να είμαστε σε πόλεμο! Ο Γιώργος Παπανδρέου αναγκάσθηκε κυριακάτικα να συγκαλέσει «πολεμικό συμβούλιο» στο Μαξίμου με πολλούς υπουργούς και τρεις τραπεζίτες! Κάτι που, απ΄ όσο θυμάμαι- και είμαι δημοσιογράφος επί μισό αιώνα- σπάνια συμβαίνει. Τα πράγματα προφανώς δεν είναι απλώς δύσκολα, είναι κρίσιμα. Και κρίμα που δεν το ΄χουν πάρει χαμπάρι ορισμένοι που διεκδικούν μαχητικά τα πάντα από άδεια ταμεία!
Γιώργο, κουράγιο. Και πάρε μέτρα, αμέσως! Αυτό μοναχά έχω να πω...