Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

»ΜΑΤΙΕΣ

Για κλάματα
Του Λευτέρη Π. Παπαδόπoυλου ΝΕΑ

Δεν ξέρω πώς θα πάει αυτή η εβδομάδα, με το φορολογικό και τα συναφή. Κανείς δεν ξέρει. Όλοι, άλλος λίγο, άλλος πολύ, νιώθουμε τη θηλιά να σφίγγει γύρω από τον λαιμό μας. Ποτέ δεν ήταν τόσο στριμωγμένη «στα δυο στενά» η Ελλάδα! Το διάγγελμα του Πρωθυπουργού πριν από πέντε μέρες προσγείωσε τους πάντες στην πραγματικότητα. Ακόμη και εκείνους που διατηρούσαν, παρά τη γενική κατήφεια, κάποια ίχνη αισιοδοξίας. Είμαστε σίγουρα για κλάματα. Και θα είμαστε για πολύ, δυστυχώς.
Μα τι έκαναν όλοι αυτοί οι σπουδαγμένοι Καππαδόκες της... Νέας Δημοκρατίας; Δεν είχαν πάρει χαμπάρι ότι το καράβι μπάζει νερά από παντού; Ή έτρεφαν την... ελπίδα ότι «ο θεός της Ελλάδας» θα μπει πάλι στη μέση και με ένα θαύμα θα μας σώσει από τον γκρεμό; Δεν καταλαβαίνω. Οι άνθρωποι είχαν πάρει το ταμείο στα χέρια τους και έδιναν, έδιναν, έδιναν, αφού είχαν διαλύσει τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς (που πρέπει, όπως σωστά λέει η Άννα Διαμαντοπούλου, να επανασυσταθούν από μηδενική βάση).
Οι Νεοδημοκράτες κυβέρνησαν πεντέμισι χρόνια. Και έλεγαν, «πάρε και συ», «πάρε και συ», συνεχώς! Επιτροπές, οργανισμοί, σύμβουλοι, ομόλογα. Λες και τα λεφτά ήταν δικά τους και όχι του ελληνικού λαού.
Άδικο, λοιπόν, έχει ο Γιακουμάτος που είπε καθαρά και ξάστερα ότι όλοι οι υπουργοί των Οικονομικών πρέπει να περάσουν από δίκη και να λογοδοτήσουν;
Πώς να καθαρίσει όλη αυτή τη βρωμιά ο Παπανδρέου; Πώς να αμυνθεί σε αληταράδες δημοσιογράφους- έχουμε κι εδώ πάρα πολλούς- που τον κυνηγούσαν στα υπόγεια για να του αποσπάσουν μια δήλωση για τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς»; Είχε κάτι να τους πει, είχε κάτι να τους αντιπαραθέσει γι΄ αυτή την εφιαλτική κατάσταση που ζει η πατρίδα μας;
Και άρχισαν, φυσικά, οι απεργίες και τα μπλόκα και τα «οδοφράγματα» και οι απειλές. Τέσσερις μήνες κυβερνά ο άνθρωπος και όλοι είναι με το τουφέκι στο χέρι, αξιώνοντας «λύσεις εδώ και τώρα»! Μα, μπορεί να γίνει αυτό; Δεν μπορεί.
Αλλά ο Έλληνας καλόμαθε. Δεν θέλει να παραδεχτεί ότι η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα! Μόνο εισάγει και πληρώνει. Και σκέφτεται, «στο φινάλε θα τα βρούμε»!
Όπως πάντοτε. Ένα διαλυμένο κράτος.
Αυτό έχουμε. Μιλάει ο Παπακωνσταντίνου για έσοδα και αποδείξεις. Θα πάει ο λεφτάς στην Εφορία, θα του πουν ότι χρωστάει πολλά, θα τα κουβεντιάσει με το «σαΐνι» τον εφοριακό και θα πληρώσει κατιμάδες. Το ψαχνό από το κρέας θα το φάνε ο μεγαλοεπιχειρηματίας και ο φορατζής. Και τη λέζα θα τη φορτωθεί ο λαουτζίκος. Και πάλι. Αυτή είναι η πρακτική, δεκαετίες τώρα, στην Ελλάδα. Να τα «ρίχνει» ο φουκαράς, να μένει ανενόχλητος, ξαπλωμένος στα πλούτη του ο εκατομμυριούχος και να κάνει την μπάζα του και ο ελέγχων! Ωραία χώρα, τίμια και καθωσπρέπει.
Έβλεπα το βράδυ της Πέμπτης τον υπουργό Οικονομικών στην τηλεόραση με τον Χατζηνικολάου. Καλά τα έλεγε.
Ήταν πειστικός. Το στοίχημα, όμως, είναι ένα: όλα αυτά που αποφασίζονται και εξαγγέλλονται θα υλοποιηθούν τελικά; Αυτή είναι και του Παπακωνσταντίνου η αγωνία. Αλλά απ΄ όσα διαβάζω και η έγνοια των μεγαλοστελεχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Που ποσώς ενδιαφέρονται για μας. Μόνο το ντόμινο φοβούνται και την κατρακύλα του ευρώ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: