»Το "στοιχημα" Παπανδρεου και η ενισχυμενη εντολη

Έλλης Point

Ήταν μια δραματική έκκληση του πρωθυπουργού, που δεν φαινόταν να έχει «φτηνά» επικοινωνιακά κίνητρα. Για όσους ξέρουν λίγο τον Γ, Παπανδρέου και για όσους ξέρουν να διαβάζουν με το ένστικτο τους ανθρώπους , ο πρωθυπουργός –όλο αυτό το διάστημα- είναι και βαθειά προβληματισμένος και τώρα πια βαθειά ανήσυχος. Χτες δεν περίγραψε μόνο για μια ακόμη φορά την ουσιαστική χρεοκοπία (όχι αυτή του ΔΝΤ)της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, αλλά ανήγγειλε ό ίδιος -και όχι οι αρμόδιοι υπουργοί- τα δύσκολα μέτρα τα οποία θα ζορίσουν πολύ τους περισσότερους Έλληνες. Γιατί αισθάνθηκε αυτή την... ανάγκη τέσσερις μήνες μόλις μετά τις εκλογές και τη μεγάλη πλειοψηφία που πήρε ; Κατ αρχήν γιατί η ίδια η κατάσταση είναι δυστυχώς ακόμη πιο δύσκολη από όσο και οι δραματικοί τόνοι του πρωθυπουργού έδειξαν. Αλλά και γιατί για αυτά τα μέτρα που αισθάνθηκε ο ίδιος την ανάγκη να ανακοινώσει ξέρει ότι στην πραγματικότητα δεν έχει πάρει τη λεγόμενη λαϊκή εντολή από την κάλπη του Οκτωβρίου.

Με λίγα λόγια δεν είχε ανακοινώσει προεκλογικά, ούτε το πάγωμα των μισθών , ούτε τις περικοπές των επιδομάτων και των συνολικών αποδοχών , ούτε τον ειδικό φόρο στα καύσιμα , ούτε την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για να αναφέρω τα βασικά από αυτά που χτες κάλεσε τους Έλληνες να δεχτούν και να συμφωνήσουν σε ένα πλαίσιο για πολλούς ασφυκτικό. Ζήτησε με άλλα λόγια μια νέα εντολή, ή για να χρησιμοποιήσω τη φράση του κυβερνητικού εκπροσώπου του κ. Πεταλωτή που μιλήσαμε στο ραδιόφωνο του FLASH , ζήτησε μια ενισχυμένη εντολή. Το ερώτημα που ανακύπτει εδώ είναι, με ποιο τρόπο θα διαπιστώσει κανείς – εκτός κάλπης- αν ο λαός τη δίνει αυτή την ενισχυμένη εντολή για τα δύσκολα μέτρα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε. Θα υπάρχει συναίνεση ? Και η συναίνεση που ενδιαφέρει, είναι η συναίνεση της κοινωνίας . Γιατί ήταν επίσης σαφές από το διάγγελμα του πρωθυπουργού ότι κάλεσε τους Έλληνες να πάρουν την κατάσταση και τη χώρα στα χέρια τους όταν απευθυνόμενος στο συναίσθημα μας , είπε να δούμε τη χώρα όπως ακριβώς βλέπει ο καθένας την οικογένεια του. Είναι αισιόδοξός ? Δύσκολα το διέκρινες αυτό στο πρόσωπο του , γιατί στην έκφραση του επικρατούσε η ανησυχία και η συνείδηση ότι λέει πράγματα που δεν τα είχε πει 4 μήνες πριν. Ήδη , οι αγρότες στα μπλόκα και οι απεργίες που εξελίσσονται αυτή τη βδομάδα από εφοριακούς τελωνειακούς και δημόσιους υπαλλήλους δείχνουν ότι , δεν είναι εύκολο να χωνέψουμε ότι ο κόμπος έφτασε …πέρα από το χτένι. Υπάρχουν όμως και άλλα πεδία συναινέσεων για τα οποία αγωνιούσε το βλέμμα του κ. Παπανδρέου. Τη συναίνεση των πολιτικών κομμάτων και τη συναίνεση των αγορών και των Βρυξελλών.

Για τα πολιτικά κόμματα τα πράγματα δείχνουν ευανάγνωστα. Απλόχερα συναινεί ο. κ Σαμαράς, αλλά αφήνει μισάνοιχτες πόρτες διαφυγής για αντιπολίτευση( αφού δήλωσε προκαταβολικά ότι ευθύνονται οι 4 μήνες διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για την επιβάρυνση στους όρους δανεισμού της χώρας, παθαίνοντας ξαφνική αμνησία για την καταστρεπτική πενταετία Καραμανλή αλλά και εξαιρώντας από τη συναίνεση τον ειδικό φόρο για τα καύσιμα, και ….άφησε ανοιχτά όλα τα άλλα). Στην ίδια γραμμή πλεύσης και ο κ. Καρατζαφέρης. Για την αριστερά τα πράγματα ήταν εύκολα. Εν όνόματι του λαού απορρίπτονται όλα. Για όλα φταίει ….το γκαζόν. Τι μεσολάβησε από τον Καραμανλή στον Παπανδρέου? Τι μεσολάβησε από τις 4 Οκτωβρίου μέχρι σήμερα που ουρλιάζουν πάνω από τα κεφάλια μας οι σειρήνες συναγερμού ? Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί να διαφωνήσουν , ότι υπήρξε μια τραγικά ανεύθυνη διακυβέρνηση της ΝΔ που μας οδήγησε σε πρόωρες εκλογές για να μην διαχειριστεί το χάος στο οποίο είχε βυθιστεί η χώρα . Οι καθυστερήσεις στη λήψη των σκληρών μέτρων που μόλις χτες ακούσαμε είναι παιδική αταξία μπροστά στην ανάλγητη σώρευση των προβλημάτων από όσους προηγήθηκαν. Αυτή είναι και η δυσκολία του κ. Παπανδρέου.Πρέπει αυτός να λύσει – με σκληρό τρόπο- όσα ο κ. Καραμανλής δημιούργησε.