»Εξεταστικη επιτροπη: Στης φυλακης τα καγκελα...

ellispoint Νικόλ Λειβαδάρη

Οι Βρυξέλλες, λέει, θέλουν να «πάνε κάποιοι φυλακή». Κι εμείς θα το θέλαμε – πάρα πολύ: Όταν πληρώνεις, σε βαθμό ασφυξίας, τα σπασμένα άλλων, θέλεις τουλάχιστον να δεις πίσω απ’ τα κάγκελα αυτούς που τίναξαν τη μπάνκα στον αέρα. Διότι, πέραν των άλλων, με κάποιον τρόπο πρέπει να εκτονώσουμε και το οργισμένο, εθνικό θυμικό μας.

Υπό την προϋπόθεση μόνον ότι εκείνοι που θα οδεύσουν προς Κορυδαλλό δεν θα πάρουν μαζί τους στα ...κάγκελα και το δικό μας μέλλον, και το μέλλον των... παιδιών μας επίσης και ό,τι απέμεινε από τα ρετάλια αξιοπιστίας αυτής της χώρας κυρίως .

Προφανώς, αυτός είναι και ο λόγος που εξακολουθούν να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανά την Ευρώπη και οι κύριοι Μπαρόζο, Μπαλαντίρ, Ντράγκι και πλείστοι όσοι ακόμη ηγέτες και ηγετίσκοι: Ολοι εκείνοι, ναι, οι εντιμότατοι εταίροι μας που, αφού εφηύραν, δίδαξαν και αποθέωσαν τη δημιουργική λογιστική στα χρόνια της γέννησης του ευρώ, μετά άφησαν τους σκελετούς της να κοιμούνται μακαρίως στα ντουλάπια τους.

Η Γερμανία έφθασε να τιτλοποιήσει μέχρι και το κόστος της επανένωσης της χώρας. Η ίδια έκανε ανώνυμες εταιρίες τα δημόσια νοσοκομεία για να μην καταγράφονται στο έλλειμμα τα χρέη τους. Εξ όσων θυμόμαστε όμως, ουδέποτε πήγε φυλακή ο Χέλμουτ Κολ – ούτε καν το έθεσε ως ζήτημα, δηλαδή, ο μέγας αντίπαλός του Γκέρχαρντ Σρέντερ. Το αυτό συνέβη και όταν «φούσκωσαν», μυστυριωδώς, εν μία νυκτί τα αποθέματα χρυσού της Bundesbank.

Στη Γαλλία, ο Εντουάρ Μπαλαντίρ εξαίρεσε απ’ το έλλειμμα ασφαλιστικά κόστη δημοσίων υπαλλήλων, τιτλοποίησε αποκρατικοποιήσεις, ενέγραψε προεισπράξεις εσόδων μέχρι και από την ...τέταρτη μελλοντική γενιά – ουδέποτε όμως οδηγήθηκε ενώπιον καμίας εξεταστικής επιτροπής. Στη δε Πορτογαλία, ο πρώτος – και μοναδικός πλην Αλογοσκούφη – διδάξας των εγκληματικών απογραφών Μπαρόζο, απλώς περιορίστηκε σε «τιμητική» αυτοεξορία στις Βρυξέλλες. Διότι, πλην των άλλων, καμία δουλειά δεν είναι ντροπή.

Ως εκ τούτου, κι εάν το θυμικό μας επιμένει τόσο πολύ, ας ψάξουμε κι εμείς να βρούμε μια αντίστοιχη δουλειά για τον Αλογοσκούφη. Αλλιώς, ας φτιάξουμε όσες εξεταστικές θέλουμε. Κι ας αρχίσουμε να ξετρυπώνουμε έναν-έναν τους σκελετούς απ’ το πατάρι, μέχρι και του τελευταίου ...swap που μας έβαλε στην ΟΝΕ.

Γνωρίζοντας όμως ότι εάν τώρα μας λένε «αναξιόπιστους» και «τεμπέληδες», στα παιδιά μας θα λένε ότι η χώρα τους είναι η μοναδική που μπήκε στην ευρωζώνη λαθραία, ως κοινός απατεώνας. Οι ίδιοι θα το λένε – εκείνοι που μας έδειξαν πρώτοι το δρόμο της δημιουργικής λογιστικής και των πάσης φύσεως αλχημειών. Και θα κρατούν στα χέρια τους και πιστοποιητικό εξαπάτησης, με τη βούλα και τη σφραγίδα του ελληνικού κράτους. Και του ασυγκράτητου εθνικού μας θυμικού επίσης...



Νικόλ Λειβαδάρη