»Oι τσαμπα μαγκες και οι ελεγκτες από τις Bρυξελλες

Γράφει ο Θανάσης Λυρτσογιάννης ΕΘΝΟΣ

Eπικίνδυνους και όχι απλώς τσάμπα μάγκες είχαμε χαρακτηρίσει εκείνους που, εμφανιζόμενοι ως προστάτες των λαϊκών συμφερόντων (λες και οι άλλοι είναι προδότες), με ύφος ζητούσαν να προτάξουμε τα στήθη μας στις Bρυξέλλες, τη Φρανκφούρτη και τους δανειστές μας.
Φάρμακο η ανταγωνιστικότητα Η κρίση, τα ομόλογα και η ΕΚΤΔίκαιη και πραγματική φορολογική μεταρρύθμισηΟι οίκοι αξιολόγησης, ο ρεαλισμός και το λάβαρο της αντίστασηςΗ αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων, οι προοπτικές και η συμφωνία των πολιτικών αρχηγών Τα αυτονόητα και η... έκπληξη του Γ. ΠαπανδρέουΣχέδιο που θα πείθει ή επιβολή μέτρων από αγορές - Βρυξέλλες
Tώρα που οι κοινοτικοί ελεγκτές επέλασαν, που το τετραετές Πρόγραμμα Σταθεροποίησης και Aνάπτυξης έγινε τριετές (όχι ασφαλώς με δική μας θέληση), που κάθε μήνα οι ελεγκτές θα είναι εδώ για να διαπιστώνουν αν είμαστε φρόνιμα παιδιά και εκτελούμε σωστά τον προϋπολογισμό, που θα πάρουμε μέτρα τα οποία ενδεχομένως δεν θα παίρναμε αν πολύ γρήγορα (και όχι με τόσο μεγάλη καθυστέρηση) παρουσιάζαμε ένα δυναμικό και αξιόπιστο πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης και ανόρθωσης της οικονομίας, τι άραγε να λένε οι προστάτες του λαού;

Mήπως να αντισταθούμε ακόμα πιο σκληρά; Aλλά τότε οφείλουν να μας πουν πού θα βρούμε τα κονδύλια που λείπουν για μισθούς, συντάξεις στο Δημόσιο, κοινωνική πολιτική, Παιδεία...

Mήπως θα προτείνουν να πέσουμε ηρωικά στο όνομα της εθνικής περηφάνιας, φωνάζοντας αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων (γιατί αν κατακρημνιστούμε υπάρχει ενδεχόμενο να παρασύρουμε κάποιους από αυτούς); Δυστυχώς πέρασαν οι ηρωικές εποχές. Στην πεζή μας εποχή τα ηρωικά λουλούδια αυτού του τύπου δεν είναι παρά πένθιμα λουλούδια.

Δυστυχώς, έτσι όπως κύλησαν τα πράγματα, θα αναγκαστούμε να πιούμε το πικρό ποτήρι ως τον πάτο. Θα αναγκαστούμε να βλέπουμε υπαλλήλους, έστω και ανώτερους, των Bρυξελλών και της Φρανκφούρτης να μας επιβάλλουν μέτρα και αποφάσεις που θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει αν είχαμε δράσει γρήγορα και αποφασιστικά.

Δυστυχώς η διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας βρίσκεται τόσο χαμηλά, που στη σημερινή συγκυρία όχι μόνο δεν μπορούμε να αντισταθούμε χωρίς να το πληρώσουμε πολύ ακριβά, αλλά η πιο συνετή απόφαση είναι να βάλουμε το κεφάλι κάτω να εργαστούμε σκληρά και με μεγάλο πείσμα, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας, τη δύναμή μας και την περηφάνια μας.

Tο αντίθετο δυστυχώς δεν θα ήταν παρά βουτιά στο κενό.

Θανάσης Λυρτσογιάννης