»Ποια Ελλαδα;

Ι. Κ. Πρετεντέρης | Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010 ΒΗΜΑ

Σε μια χώρα όπου μέσα σε δύο μήνες καίνε δύο φορές τη Συναγωγή των Χανίων, δεν νομίζω ότι έχει κανένα νόημα να συζητούμε για δικαιώματα μεταναστών. Καλά θα κάνει, λοιπόν, η κυβέρνηση να αποσύρει το σχετικό νομοσχέδιο, μήπως και οι άνθρωποι αναγκαστούν να ψάξουν μια πιο φιλόξενη χώρα για να εγκατασταθούν. Διότι εδώ τα πράγματα πάνε από το κακό στο... χειρότερο.

Oμολογώ ότι η Ελλάδα που ξεδιπλώνεται καθημερινά μπροστά στα μάτια μου δεν έχει καμία σχέση με τη χώρα που ήξερα ή με τη χώρα που θα ήθελα. Εκρήξεις βίας έρχονται να σφραγίσουν ή έστω να συνοδεύσουν όλο και συχνότερες εκδηλώσεις μισαλλοδοξίας και φανατισμού. Αλλοι δέρνουν στο γήπεδο επειδή οι απέναντι φορούν κασκόλ με διαφορετικά χρώματα. Αλλοι πλακώνονται στην άσφαλτο για ένα κόκκινο φανάρι. Αλλοι βάζουν βόμβες επειδή οι στόχοι τους σκέπτονται διαφορετικά. Αλλοι κλείνουν τους δρόμους επειδή κρίνουν τα αιτήματά τους δίκαια και επιβεβλημένα.

Αλλοι ασκούν τη βία της πλειοψηφίας ή της δυναμικής μειοψηφίας. Αλλοι φρονούν ή διαφωνούν με πείσμα, με αδιαλλαξία, με δυσανεξία, με επιθετικότητα. Αλλοι ασκούν πραγματική ή συμβολική βία, βρίζοντας ή προσβάλλοντας, έτσι... για τσαμπουκά και ψύλλου πήδημα!

Και άλλοι καίνε ή απαγορεύουν τις εκκλησίες εκείνων που πιστεύουν σε έναν άλλο Θεό. Αυτή είναι, λοιπόν, η σημερινή Ελλάδα; Και σε αυτή την Ελλάδα συζητούμε τι θα γίνει με τους μετανάστες και πώς θα ενσωματωθούν στην κοινωνία μας τα παιδιά τους; Ε, λοιπόν, να μην ενσωματωθούν ποτέ. Γιατί να τους δημιουργήσουμε μια ψευδαίσθηση, η οποία θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος μόλις δοκιμαστεί στην πράξη;

Ειλικρινά δεν ξέρω τι συνέβη σε αυτή τη χώρα. Δεν μπορώ να φανταστώ τι σόι άνθρωποι είναι όσοι δέρνουν φτωχομετανάστες στα Πατήσια ή καίνε μια Συναγωγή στα Χανιά. Δεν μπορώ να εξηγήσω πώς προέκυψαν. Δεν μπορώ να καταλάβω τόσο μίσος για ό,τι δεν είναι σαν κι αυτούς. Δεν μπορώ να κατανοήσω την ανασφάλεια και τον φόβο που τους φέρνουν αντιμέτωπους με ό,τι αλλάζει γύρω τους.

Φταίνε οι βεβαιότητες με τις οποίες μας μπούκωναν από μικρούς; Φταίνε τα στερεότυπα και οι ιδεοληψίες που καλλιεργήθηκαν ασυνείδητα και υποσυνείδητα επί δεκαετίες; Φταίει ο κόσμος που αλλάζει χωρίς να μας ρωτήσει; Ισως κάτι άλλο. Ισως όλα μαζί. Μόνο που αυτή η Ελλάδα δεν μας ταιριάζει. Ή μήπως εμείς δεν της ταιριάζουμε;