»Ο ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ ΤΟ ... ΝΤΕΦΙ ΤΟΥ

Μάλλον άλλα είχε στο μυαλό του ο δημιουργός του ρωσικού σατυρικού βίντεο που δείχνει τον Πούτιν να βαράει το ντέφι...τάχα μου με αφορμή την Πρωτοχρονιά. Διότι, βλέπετε, ο Πούτιν «βαράει το ντέφι» σταθερά 10 χρόνια τώρα και βρίσκεται, είτε από τη θέση του Προέδρου είτε από εκείνη του Πρωθυπουργού, στην κορυφή της ρωσικής αλλά και της διεθνούς πολιτικής σκηνής.
31 Δεκεμβρίου του ’99 ο Γιέλτσιν παραιτείται και το αστέρι του Πούτιν ανατέλλει. Ο πόλεμος στην Τσετσενία μαίνεται, τα δημοσιονομικά χάλι μαύρο, αλλά ο νέος Πρόεδρος δεν παίζει! Οπως λέει ο Σεργκέι Καραγκάνωφ, Πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Μόσχας, «ευφυής, πανέξυπνος, πολύ σκληρός και τραχύς, ένα παιδί του δρόμου που εξελίχθηκε σε εξεζητημένο πολιτικό και χειραγωγό»...
...Στις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου έχει χυθεί πολύ μελάνι γι αυτή του την ιδιαίτερη ικανότητα προσαρμογής που του επιτρέπει να φορά πανάκριβο κοστούμι και να συζητά στις Συνόδους Κορυφής για την οικονομία και την αμέσως επόμενη στιγμή να αστειεύεται με τους φαντάρους σε...άπταιστη ρωσική αργκώ!


Ενας παλιός του συνεργάτης, αντίπαλος σήμερα, ο Μιχαήλ Κασιάνωφ, λέει γι αυτόν πως «ήταν και θα είναι πάντα ο παλιός KGBίτης που διοικεί με τέτοιο τρόπο ώστε να ελέγχει την κοινωνία αποτρέποντας την συμμετοχικότητα διότι πιστεύει πως εγκυμονεί κινδύνους».


Ενας νυν συνεργάτης του, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Κονσταντίν Κοζάτσεφ έχει άλλη άποψη. Δεν αντιλέγει ότι είναι σκληρός, όμως, «τέτοιον ηγέτη ήθελαν οι ρώσοι απηυδισμένοι από το χάος της μετασοβιετικής εποχής. Γι αυτό από την αρχή της θητείας του είχε πολύ μεγάλη στήριξη από την κοινωνία και τους πολίτες».


Για την Οξάνα Αντονέσκο, εμπειρογνώμονα στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών του Λονδίνου, ο Πούτιν έχει εξασφαλισμένη την υστεροφημία του. «Για 50, 100, 200 χρόνια από τώρα θα μνημονεύεται στην ιστορία ως ο άνθρωπος που έσωσε τη Ρωσία από τη διάλυση».


Για τον Σεργκέϊ Καραγκάνωφ, πάλι, έναν από τους πλέον προβεβλημένους, διεθνώς, ρώσους πολιτικούς αναλυτές, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. «Η πρόοδος στη χώρα» λέει «στοιχίζει όλο και πιο ακριβά: σκανδαλώδης διαφθρά, υπερ-συγκεντρωτισμός, λιγότερα κίνητρα για οικονομική ανάπτυξη. Αν αυτή η τάση αντιστραφεί μέσα στα επόμενα χρόνια, ο Πούτιν θα μείνει στην ιστορία ως αμφιλεγόμενος, μεν, αλλά σπουδαίος πολιτικός. Διαφορετικά, ως κάποιος που είχε επιτυχίες, στο τέλος, όμως, απέτυχε».