»Ασυγκινητος σαν Θεος"

της Μαρίας Χούκλη protagon.gr

Ουδείς προφήτης στον τόπο του αλλά ο Κατσικονούρης έκανε διάνα. Έβαλε μια μάνα να μιλάει στον ακίνητο, σιωπηλό και αγέλαστο εύζωνα γιο της , στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Να του λέει, να λέει και να ξαναλέει για την ματαιωμένη ζωή της, όσα δεν έκανε, όσα ονειρεύτηκε αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν, όσα θα μπορούσε να είναι και δεν έγινε, ακυρωμένες πια πιθανότητες που φέγγουν την έρημη καθημερινότητά της. “...Θύμηση και επιθυμία , ταράζοντας...” Κωμική μέσα στην τραγικότητα της. Και το κάνει εξαίρετα η Άννα Παναγιωτόπουλου -να πάτε στο θέατρο Χορν- να, όμως, που τα ΄φερε η ζωή το έργο να παιχθεί στο φυσικό χώρο .

Στην αληθινή ζωή, μπροστά στον τσολιά αντί για ...τη μάνα, έσκασε μια βόμβα που κι αυτή είχε να πολλά πει. Όχι, πάντως, στον τσολιά. Ο εύζωνας, όμως, εκεί, δεν κουνήθηκε ούτε εκατοστό, ασυγκίνητος , εισέπνεε τον πανικό, σιωπηλός, αγέλαστος. Μόνος του. Στην πλατεία που ήταν γεμάτη από ερωτήματα και απαντήσεις. Ένα ολόκληρο έργο μόνος του.