»Η κριτικH στην ουσIα

Γράφει ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος ΕΘΝΟΣ

Ούτε ισχυρίζομαι ότι ήταν, αλλά ούτε και περίμενα να είναι ιδανικό από κάθε άποψη το κυβερνητικό ξεκίνημα του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, ήδη έχω αποσαφηνίσει ότι δεν βιάζομαι να κρίνω. Οι εντυπώσεις δεν οδηγούν σε ασφαλή συμπεράσματα. Ρωτήστε και τους μουεζίνηδες των καναλιών που εκστασιάζονταν για χρόνια από την επικοινωνιακή προπαγάνδα του Καραμανλή και συγκάλυπταν την πολιτική του ανικανότητα. Τώρα φτύνουν αυτόν που εκθείαζαν.
Σίγουρα θα ήταν καλύτερα αν ...είχαν λείψει κάποιες δυσλειτουργίες. Οπως, για παράδειγμα, αν οι γενικοί γραμματείς επιλέγονταν ταχύτερα και αν η στελέχωση του κρατικού μηχανισμού είχε προχωρήσει με γρηγορότερο ρυθμό. Αλλά καλό θα είναι να μην ξεχνάμε ότι το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί κάποιες αλλαγές στη σχετική διαδικασία και οι αλλαγές τα έχουν αυτά. Και αντιδράσεις εκδηλώνονται και δυσλειτουργίες παρατηρούνται. Τίποτα το καινούργιο δεν πέρασε ποτέ χωρίς τριβές.

Αλλωστε, καλό θα είναι να θυμόμαστε οι δημοσιογράφοι ότι δεν υπήρξαμε πάντοτε οι πιο εύστοχοι κριτές καινοτόμων πρωτοβουλιών. Θυμάμαι, για παράδειγμα, τον βομβαρδισμό ηλιθιοτήτων, με τις οποίες είχαν υποδεχθεί οι «αναλυτές» των καναλιών την ιδέα του Γ. Παπανδρέου για εκλογή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ από τα μέλη και τους φίλους του Κινήματος. Μέχρι και για παραβίαση των προσωπικών δεδομένων όσων θα μετείχαν στη διαδικασία είχαν σπεύσει να μιλήσουν.

Καλό θα είναι, λοιπόν, ν αφήσουμε κατά μέρος τις εντυπώσεις και να σταθούμε στην ουσία. Και η μοναδική ουσιαστική διαπίστωση αυτήν τη στιγμή είναι ότι η κυβέρνηση δεν ρίχνει την μπάλα στην εξέδρα, αλλά ανοίγει το ένα θέμα μετά το άλλο, δείχνοντας αποφασισμένη να τα αντιμετωπίσει όλα και να δώσει τις λύσεις -ενδεχομένως και με κάποιες αποκλίσεις- που είχε υποσχεθεί προεκλογικά να δώσει. Ηδη έχουν καταγραφεί και κάποια αποτελέσματα.

Προς Θεού, δεν διατείνομαι ότι θα πρέπει να πάψουν οι επισημάνσεις λαθών, αστοχιών ή καθυστερήσεων. Απλώς βρίσκω επιεικώς γελοίο να φτάνουν κάποιοι μουεζίνηδες στα όρια νευρικής κρίσης επειδή καθυστερεί η διαδικασία με τους γραμματείς. Και σκέφτομαι ότι καλά που δεν είχαν την ίδια ευαισθησία όταν διαπίστωναν την επί μήνες απραξία του Καραμανλή και των συνεργατών του, γιατί τότε τι θα έκαναν; Χαρακίρι;