Tου Στεφανου Kασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
Αυτή την περίοδο η Αριστερά είναι με τσιτωμένα τα νεύρα. Ακόμη και ο Φώτης Κουβέλης του ΣΥΝ, άνθρωπος εκ χαρακτήρος πράος, τις προάλλες εξανέστη πρωτοφανώς σε τηλεοπτική εκπομπή, με την αφορμή ότι η δημοσκόπηση που παρουσιαζόταν έδειχνε περίπου το 55% των ερωτηθέντων να θεωρεί υπεύθυνο για το σημερινό κατάντημα το σύνολο του πολιτικού κόσμου, περιλαμβανομένης και της Αριστεράς. Ηταν αυτό το τελευταίο που είχε ανάψει τον συνήθως μειλίχιο Φ. Κουβέλη και τον έκανε να επαναλαμβάνει.. εξοργισμένος: «Μα πώς γίνεται; Αφού η Αριστερά δεν έχει κυβερνήσει ποτέ!»
Αυτό είναι το επιχείρημα πίσω από το οποίο κρύβει τους φόβους της η Αριστερά, αφότου έγινε κοινή συνείδηση ότι η χώρα κατέρρευσε. Είναι όμως ουσιαστικά αναληθές - τίποτε περισσότερο από μια δικολαβίστικη σοφιστεία. Είχαμε, πράγματι, την τύχη να μη μας κυβερνήσει ποτέ αμιγής κυβέρνηση της Αριστεράς. (Αν είχε συμβεί, πολλοί από εμάς δεν θα υπήρχαμε τώρα να συζητούμε...) Είχαμε όμως και την ατυχία η Αριστερά να διαβρώσει το πολιτικό σύστημα με τις «αξίες» της, εκφυλισμένες σε χυδαίας μορφής λαϊκισμό, προκαλώντας τη σταδιακή μετάλλαξη ακόμη και του κατ’ εξοχήν αστικού πολιτικού χώρου.
Η ελαφρότητα της ελληνικής Δεξιάς που χειρίστηκε τη νίκη της στον Εμφύλιο κατά τον χειρότερο τρόπο, η εγκληματική επιπολαιότητα της μοναρχίας και η βλακεία της χούντας άνοιξαν το 1974 τον δρόμο γι’ αυτή τη διείσδυση της Αριστεράς, που μετά το 1981 έγινε κανονική επέλαση. Αργά και άγαρμπα, η Δεξιά προσαρμόστηκε στο υπόδειγμα του ΠΑΣΟΚ και έγινε χειρότερη. (Το γνήσιο είναι πάντα ανώτερο...) Κι έτσι φθάσαμε σήμερα να έχουμε μια σοβιετικού τύπου οικονομία, έναν δημόσιο τομέα που γεννά την διαφθορά και μια κοινωνία που διέπεται από αξίες συνυφασμένες με την παρακμή των κομμουνιστικών καθεστώτων, όπως λ.χ. την επιδίωξη του χαμηλότερου δυνατού παρονομαστή ώστε να χωρούν όλοι παντού, την αντίληψη της τεμπελιάς ως φυσικό δικαίωμα και την πεποίθηση ότι το κράτος έχει την υποχρέωση να προστατεύει τον πολίτη ακόμη και από τις αναποδιές της τύχης. Πού πήγε το περιλάλητο «δαιμόνιο της φυλής»; Θάφτηκε στα υπουργεία και τους οργανισμούς του Δημοσίου. Ανακαλύψαμε έναν ιδιότυπο σοσιαλισμό, χρηματοδοτούμενο με τα λεφτά των άλλων...
Λίγο ώς πολύ, αυτά τα καταλαβαίνουν οι περισσότεροι, ανεξαρτήτως επιπέδου. Και, φυσικά, καταλαβαίνουν ότι η ανόρθωση της χώρας προϋποθέτει σκληρή δουλειά και προσπάθεια. Δεν θα έλθει από τις υστερίες του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΚΚΕ, με τις μαγικές λύσεις που δεν κοστίζουν και δεν σημαίνουν τίποτε. Κανείς στοιχειωδώς μυαλωμένος άνθρωπος δεν βλέπει τη λύση στο μοντέλο της Βενεζουέλας ή της Κούβας. Γι’ αυτό έχει τα νευράκια της η Αριστερά. Φοβάται ότι δεν θα επωφεληθεί από την κρίση. Μπορούσε να επωφελείται όσο η χώρα-απάτη, που έστησε ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού, μπορούσε να κοροϊδεύει και να δανείζεται. Τώρα τα πράγματα έγιναν σοβαρά. Η καταστροφή που ίσως μας έσωζε ήλθε. Είθε να μας απαλλάξει και από την πνευματική κηδεμονία της Αριστεράς...
Κακομοίρα Παιδεία
Η «Αριστερή Πρωτοβουλία» του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου, του κατ’ εξοχήν εκφραστή του νεαντερτάλειου ΠΑΣΟΚ, εξέδωσε ανακοίνωση για το νομοσχέδιο της Αννας Διαμαντοπούλου. Ο τίτλος της ανακοίνωσης είναι: «Η Παιδεία και πάλι στο περιθώρειο» (sic). Ως γνωστόν, η ορθογραφία είναι και αυτή ένα μέρος της παιδείας. Υπ’ αυτή την έννοια, η ανορθογραφία του τίτλου απλώς επιβεβαιώνει την κεντρική ιδέα της ανακοίνωσης...
Αφ’ υψηλού
Με το αφ’ υψηλού ύφος, που υιοθέτησε προκειμένου να ανταποκριθεί στον νέο ρόλο της, αφ’ ότου ανέλαβε καθήκοντα επιτρόπου στις Βρυξέλλες και, φυσικά, ως καθ’ ύλην αρμοδία θαλασσίων υποθέσεων, η Μαρία Δαμανάκη ανήμερα της ελληνικής προσφυγής στο ΔΝΤ εξέδωσε ανακοίνωση, όπου αναφέρονται τα εξής: «Οι επιλογές που έχει η Ελλάδα δεν προκύπτουν από τις επιθυμίες μας αλλά από την πραγματική ζωή. Η προσφυγή της χώρας στον μηχανισμό ήταν επιβεβλημένη. Οφείλεται στην αμεριμνησία πολλών ετών, που επέτρεψε να καταναλώσουμε εισοδήματα επόμενων δεκαετιών, στερώντας τα από τις επόμενες γενιές» κ.λπ.
Το ενδιαφέρον είναι ότι, ενώ το δελτίο Τύπου δόθηκε στη δημοσιότητα στις 23 Απριλίου, το κείμενο της δήλωσης έχει την ημερομηνία της προηγουμένης, 22ας Απριλίου. Πώς έτσι; Εικάζω ότι ως εξέχον μέλος της περιώνυμης γενιάς του Πολυτεχνείου, στην αριστερή ιδεοληψία της οποίας οφείλουμε εν πολλοίς τα σημερινά χάλια μας, η Μαρία προέβλεψε μια μέρα νωρίτερα την προσφυγή στο ΔΤ και έσπευσε να κάνει την αυτοκριτική της. Εχοντας περάσει από το ΚΚΕ, τον ΣΥΝ και το ΠΑΣΟΚ γνωρίζει καλύτερα από πολλούς άλλους πώς φθάσαμε ως εδώ...
Ο Πωλ της Αραβίας
Μην αποκλείετε να έχουμε ευχάριστες εξελίξεις προς το τέλος της εβδομάδας! Ο Πωλ Τζερούλανος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στη Σαουδική Αραβία, το Αμπού Ντάμπι και το Ντουμπάι από τη 1 ώς τις 4 Μαΐου. Ενδέχεται να επιστρέψει με μεγάλες εθνικές επιτυχίες, αφού θα συναντήσει σπουδαίες προσωπικότητες των χωρών αυτών, όπως λ.χ. τον πρόεδρο της Αρχής Πολιτισμού και Κληρονομιάς του Αμπού Ντάμπι, τον διευθυντή του Κέντρου Ερευνών για τις Ισλαμικές Σπουδές «Βασιλεύς Φεϊζάλ», τον πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου των ΗΑΕ για τον Τουρισμό και τις Αρχαιότητες και άλλους. (Ποιος ξέρει; Μπορεί αφού τα θαλασσώσαμε ως Ευρωπαίοι και γίναμε ο Δούρειος Ιππος της Ευρωζώνης, να προλειαίνουμε το έδαφος για την εισδοχή μας στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα...)
Για να περνά η ώρα
Ο Βαΐτσης Αποστολάτος, πρωτοπόρος στον δρόμο των ενημερωτικών εκπομπών περί σεξουαλικότητας, σήμερα βουλευτής του ΛΑΟΣ και μέλος του προεδρείου της Βουλής, μας ενημέρωσε ότι κατέθεσε αυθημερόν στη Βουλή όχι μία, ούτε δύο, αλλά δέκα ερωτήσεις! Τέσσερις για το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, δύο για το Υγείας και από μία για τα υπουργεία Δημοσίας Τάξεως, Εξωτερικών και Παιδείας. Καμιά τους δεν έχει βάθος, όλες μαζί όμως δίνουν την πλήρη εικόνα της ρηχότητος του κοινοβουλευτικού ελέγχου, όπως ασκείται σήμερα: Μεταφορά καταγγελιών και διαμαρτυριών, από τις οποίες οι βουλευτές δεν περιμένουν σοβαρές απαντήσεις, αλλά μπορούν έπειτα να ισχυρισθούν στους ψηφοφόρους τους ότι έφεραν το θέμα στη Βουλή. Παρ’ όλα αυτά, λόγω της προσωπικής βαρύτητας του αντιπροέδρου, είναι ευνόητο ότι για τη σύνταξη των απαντήσεων πρόκειται να συγκληθεί ειδική συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου...
Οικογενειακές επιχειρήσεις
Παλαιός πολιτικός, ο οποίος εξακολουθεί να παρατηρεί με ενδιαφέρον τις εξελίξεις, έλεγε ότι με τις πολιτικές οικογένειες του τόπου ισχύει ό,τι ισχύει και με τις οικογενειακές επιχειρήσεις: «Κατά κανόνα, η πρώτη γενιά τις δημιουργεί, η δεύτερη τις καταστρέφει και η τρίτη τις κλείνει». Μπορεί. Πάντως, η πρόσφατη Ιστορία μας -η πολύ πρόσφατη- διδάσκει ότι ενίοτε αρκούν μόνον δύο γενιές...
Πώς να απολαύσετε υπέροχες γιορτές με τα παιδιά σας
Πριν από 1 λεπτό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου