»Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΠΑΝΤΡΕΙΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΛΥΓΜΟ...‏

ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Αν βρεθείτε σε σπίτι ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία, την Αμερική, την Αυστραλία, θα ακούσετε Καζαντζίδη! Και ας έχουν περάσει τόσα χρόνια. Με τα τραγούδια του θα γλεντήσουν, θα κλάψουν, θα πενθήσουν. Είναι ο Στέλιος της καρδιάς τους, της καρδιάς μας. Ίσως γιατί κανένας δεν τραγούδησε έτσι τον πόνο της ξενιτιάς, τον καϋμό του απόκληρου, την απελπισία του ανεκπλήρωτου έρωτα! Η φωνή του, παντρειά της δύναμης με τον λυγμό! Η ζωή του ένα ταξίδι δακρύων, μια διαδρομή από τον θρίαμβο ως την καταστροφή. Θυμάμαι τον Στράτο Διονυσίου να λέει "μόνον ο Στέλιος είναι μεγαλύτερος τραγουδιστής από μένα". Θυμάμαι τον Μπάμπη Στόκα να ανακαλύπτει στα μικράτα του τον Στέλιο να τραγουδάει "πάρε τα χνάρια να με βρεις"...ήταν το αγαπημένο του πατέρα του. Θυμάμαι τον εαυτό μου, παιδί, να τον ακούει... να τραγουδάει "και αν χιονίζει και αν βρέχει το αγριολούλουδο αντέχει" και η καρδιά μου φτερουγίζει! Ο Στέλιος δεν ήταν μόνον μεγάλος τραγουδιστής όπως ο Μπιθικώτσης, ήταν ο ήρωάς μας. "Εμείς που μεγαλώσαμε με την αναπνοή σου", τραγούδησε κάποτε ο Χάρης Κατσιμίχας στο τρίο που έκανε με τον Στέλιο και τον Αντώνη Βαρδή, και τα είπε όλα. Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Στέλιος πριν από 78 χρόνια...