Το μέλλον μοιάζει σκοτάδι βαθύ
Εχω την ατυχία να διαθέτω μνήμη σε βάθος πεντηκονταετίας και μου φαίνεται η φετινή είναι η πιο δυστυχισμένη Εβδομάδα Παθών από το 1967. Εκείνη τη χρονιά το Πάσχα έπεφτε 30 Απριλίου· το πραξικόπημα έγινε την Παρασκευή πριν από την Κυριακή των Βαΐων και η Μεγάλη Εβδομάδα ήταν και η πρώτη εβδομάδα της.. δικτατορίας. Ηταν εβδομάδα απελπισίας, αγωνίας, φόβου· τανκς παρκαρισμένα στο κέντρο της Αθήνας, στρατιωτικές φρουρές στα δημόσια κτίρια, οι Αθηναίοι με μνήμες Κατοχής σκυμμένοι πάνω από τα ραδιόφωνα να ψάχνουν στα βραχέα κύματα να συντονιστούν στο ασθενικό σήμα του ΒΒC ή της «Φωνής της Αλήθειας». Για να μάθουν τι συμβαίνει, να κατανοήσουν την κατάσταση, να εκτιμήσουν τι τους περιμένει, τι θα γίνει, πού πάνε τα πράγματα. Το μέλλον έμοιαζε σκοτάδι βαθύ. Μνήμες Κατοχής τότε, που ήταν 36 χρόνια πίσω· μνήμες 21ης Απριλίου σήμερα, που είναι ακριβώς 44 χρόνια πίσω μου τώρα που γράφω. Μνήμες που τις έχουν μόνο όσοι σήμερα είναι πάνω από 55-60 χρόνων- και μπαίνουν κάθε τόσο στο Ιnternet για να διαβάσουν στους «Financial Τimes», στη «Wall Street Journal», στη «Frankfurter Αllgemeine» τι λένε για την κατάσταση στην Ελλάδα, όπως κάποτε έκαναν με το ΒΒC. Τότε ήταν η λογοκρισία της χούντας που δεν επέτρεπε στα ελληνικά μέσα να μας πληροφορήσουν, σήμερα είναι η...διαβαστε εδωhttp://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=397322&h1=true
Εχω την ατυχία να διαθέτω μνήμη σε βάθος πεντηκονταετίας και μου φαίνεται η φετινή είναι η πιο δυστυχισμένη Εβδομάδα Παθών από το 1967. Εκείνη τη χρονιά το Πάσχα έπεφτε 30 Απριλίου· το πραξικόπημα έγινε την Παρασκευή πριν από την Κυριακή των Βαΐων και η Μεγάλη Εβδομάδα ήταν και η πρώτη εβδομάδα της.. δικτατορίας. Ηταν εβδομάδα απελπισίας, αγωνίας, φόβου· τανκς παρκαρισμένα στο κέντρο της Αθήνας, στρατιωτικές φρουρές στα δημόσια κτίρια, οι Αθηναίοι με μνήμες Κατοχής σκυμμένοι πάνω από τα ραδιόφωνα να ψάχνουν στα βραχέα κύματα να συντονιστούν στο ασθενικό σήμα του ΒΒC ή της «Φωνής της Αλήθειας». Για να μάθουν τι συμβαίνει, να κατανοήσουν την κατάσταση, να εκτιμήσουν τι τους περιμένει, τι θα γίνει, πού πάνε τα πράγματα. Το μέλλον έμοιαζε σκοτάδι βαθύ. Μνήμες Κατοχής τότε, που ήταν 36 χρόνια πίσω· μνήμες 21ης Απριλίου σήμερα, που είναι ακριβώς 44 χρόνια πίσω μου τώρα που γράφω. Μνήμες που τις έχουν μόνο όσοι σήμερα είναι πάνω από 55-60 χρόνων- και μπαίνουν κάθε τόσο στο Ιnternet για να διαβάσουν στους «Financial Τimes», στη «Wall Street Journal», στη «Frankfurter Αllgemeine» τι λένε για την κατάσταση στην Ελλάδα, όπως κάποτε έκαναν με το ΒΒC. Τότε ήταν η λογοκρισία της χούντας που δεν επέτρεπε στα ελληνικά μέσα να μας πληροφορήσουν, σήμερα είναι η...διαβαστε εδωhttp://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=397322&h1=true
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου