Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

»Ποιοι «στρωνουν το χαλι»;

Από τον Παναγιώτη Δ. Παναγιώτου «E» 1/4


Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση, που ξεκίνησε με την κατάρρευση της Lehman Brothers το φθινόπωρο του 2008, έφερε στην επιφάνεια την εκ φύσεως στρεβλή λειτουργία των χρηματοοικονομικών αγορών, που τελικά μετέβαλε τη φυσιογνωμία του καπιταλισμού, καθιστώντας την λιγότερη παραγωγική και... περισσότερο «τζογαδόρικη». Ετσι διαμορφώθηκε ένα μη αποτελεσματικό και μη αυτορρυθμιζόμενο χρηματοοικονομικό σύστημα, με όλα τα χαρακτηριστικά ενός «διεθνούς καζίνου» πλασματικών αξιών εις βάρος της παραγωγικής οικονομίας. Βασικά «γρανάζια» και μηχανισμοί αναπαραγωγής αυτού του συστήματος είναι οι οίκοι αξιολόγησης. Η παρέμβασή τους κάθε άλλο παρά «ουδέτερη» είναι. Κατά κάποιον τρόπο, «κατασκευάζουν» αυτό που «προβλέπουν», είτε είναι μια αισιόδοξη πρόβλεψη είτε είναι μια αρνητική πρόβλεψη. Εξάλλου, η «αστάθεια» προσφέρει πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη κερδοσκοπίας. Ο «μηχανισμός» είναι απλός. Οι οίκοι αξιολόγησης λ.χ. υποβαθμίζουν μια χώρα, οι «αγορές» στη συνέχεια απαιτούν υψηλότερα επιτόκια και ταυτόχρονα ασφαλίζουν υψηλότερα τον κίνδυνο χρεοκοπίας που οι ίδιες έχουν προαναγγείλει, κ.ο.κ. Οπως είναι εμφανές, απ' αυτό το «χρηματοοικονομικό παιχνίδι» κάποιοι βγάζουν τεράστια λεφτά σε μηδέν χρόνο και χωρίς καμιά παραγωγική διαδικασία. Αφαιρούν όμως αδικαιολόγητα πλούτο από την κοινωνία. Μετά την κρίση του 2008 ετέθη το θέμα των ελέγχων και της ρύθμισης των χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων και των λειτουργιών των οίκων αξιολόγησης. Παρά τα «μεγάλα λόγια» των πολιτικών ηγετών, τίποτα στην πράξη δεν έγινε. Αποτελεί δε... ειρωνεία, οι Ευρωπαίοι ηγέτες να ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11822

Δεν υπάρχουν σχόλια: