»∆ηµοι χωρις πολεις

ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΘΕΟ∆ΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΑ

Το απύθµενο χρέος των µεγάλων δήµων είναι ένα µέρος του προβλήµατος. Το άλλο, ίσως και το πιο ουσιαστικό, είναι ότι καταφέραµε να έχουµε δήµους πνιγµένους στα χρέη και να µην έχουµε πόλεις. Ή, µάλλον, να έχουµε πόλεις πνιγµένες στα σκουπίδια χωρίς πεζοδρόµια για να περπατήσεις, που σε ταπεινώνουν σε ...κάθε σου βήµα, πόλεις απάνθρωπες, πόλεις που καταρρακώνουν την αξιοπρέπειά σου. ∆ήθεν πόλεις. Η εξίσωση µοιάζει µαγική: οι δήµοι µετατράπηκαν σε Γαργαντούες πιστώσεων τα χρόνια της µεγάλης καταστρο φής. Τον καιρό της αντιπαροχής, ο Τσαρούχης έλεγε πως µας συµφέρει περισσότερο να πληρώνουµε τους εργολάβους για να µη χτίζουν. Οι δήµοι των µεγάλων πόλεων τον πήραν κατά γράµµα: πληρώνονταν για να µην κάνουν τίποτε, καταβρόχθιζαν εκατοµµύρια για να παρακολουθούν την καταστροφή. Μα, θα µου πείτε, η Αθήνα ήταν ήδη καταδικασµένη από τη δεκαετία του εξήντα, ο υδροκεφαλισµός της δηµιουργήθηκε µε την αστυφιλία, µε τον πολιτισµό του διαµερίσµατος, µε την κουλτούρα της πολυκατοικίας. Μόνο που η Αθήνα, ακόµα και τη δεκαετία του ογδόντα, παρά το νέφος ήταν µια βιώσιµη πόλη. Ακόµη και τη δεκαετία του ενενήντα. Σήµερα, η Αθήνα που ζήσαµε τις ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.tanea.gr/aixmes.htm