Από τον Παναγιώτη Δ. Παναγιώτου «E» 29/3
Δεν πρέπει να υποτιμηθεί η αλληλεξάρτηση της «εσωτερικής προσπάθειας» με τον ευρωπαϊκό τρόπο αντιμετώπισης της «κρίσης χρέους» και ούτε να «αφεθούμε» εξ ανάγκης σε εξωπραγματικούς στόχους... Ολο και περισσότερο διατυπώνεται η ιδέα πως «ό,τι ήταν να... πάρουμε από τη Σύνοδο Κορυφής το πήραμε, και τώρα τα ''κεφάλια μέσα''. Το πραγματικό παιχνίδι παίζεται στο εσωτερικό. Από εμάς εξαρτώνται όλα...». Οντως, πάρα πολλά πράγματα εξαρτώνται από εμάς. Οχι όμως, όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, «όλα»! Οι αποφάσεις της 25ης Μαρτίου ελήφθησαν υπό την «αναβλητική αίρεση» της έγκρισης των εθνικών Κοινοβουλίων μέχρι τη Σύνοδο του Ιουνίου, οπότε θα γίνει και η τελική επικύρωση. Για τον Ιούνιο αφέθησαν επίσης ορισμένες «τεχνικές λεπτομέρειες» -όχι και τόσο- μεταξύ των οποίων και οι αποφάσεις για τον προσωρινό μηχανισμό σταθερότητας (EFSF) που ενδιαφέρουν πολύ την Ελλάδα εν όψει μάλιστα πιθανής ανάγκης δανεισμού μας από τον «μηχανισμό» το δεύτερο τρίμηνο του 2012. Και κάτι ακόμα: σε συνδυασμό με τις πολλαπλές και ραγδαίες εξελίξεις στην Ευρώπη, ο Ιούνιος μοιάζει να είναι αρκετά μακριά... Εν πάση περιπτώσει, με βάση τις ευρωπαϊκές ισορροπίες, ό,τι κατάφερε να πάρει η Ελλάδα ήταν μια επιτυχής «θετική ανάσα». Αυτό όμως που έλειψε και λείπει, όχι μόνο για την ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11822&subid=2&pubid=59334952
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου