»Αριστερες βεβαιοτητες, τελος

Του Σωκρατη Tσιχλια ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Yπό μίαν έννοια και ο Καντάφι στον καιρό του ήταν «αριστερός». Ηρθε ως ελευθερωτής του Λιβυκού λαού σε ηλικία 28 ετών, ένας νεαρός αξιωματικός με μελαγχολικό βλέμμα, που στο όνομα της επανάστασης κατήργησε τη μοναρχία. Υπό πολλές έννοιες και για πολλές δεκαετίες ήταν κόκκινο πανί για τη Δύση και ως εκ τούτου ο ...εκκεντρικός -όπως εξελισσόταν- συνταγματάρχης παρέμενε σύμβολο ανεξαρτησίας, αντι-ιμπεριαλισμού και προοδευτικότητος, για τους απανταχού αριστερούς. Ακόμη κι όταν επεσήμαιναν τις γραφικότητες ή τις αντιφάσεις της πολιτείας του.
Τι ήταν όμως τελικώς ο Καντάφι; Απλώς ένας ακόμη δυνάστης, ένας αυτοδημιούργητος ευγενής, ένας βασιλιάς στη θέση του βασιλιά, ένας δικτάτωρ, που μοίραζε με το σταγονόμετρο τα κέρδη του πετρελαίου στον λαό του, την ίδια ώρα που για τον εαυτό του και τους playboy διαδόχους του αποταμίευε αμύθητη περιουσία στα πέρατα της Οικουμένης. Υπήρξε και είναι ένας κοινός τύραννος που για να διατηρηθεί στην εξουσία δεν δίσταζε να φυλακίζει, να βασανίζει, να δολοφονεί. Ο συνταγματάρχης Καντάφι ήταν μια ακόμη αυταπάτη της αριστεράς - εγχώριας και παγκόσμιας. Μια ακόμη στρεβλή εκδοχή μιας προοδευτικότητας χωρίς ρίζες, χωρίς στέρεες αρχές και κυρίως με βαθιά περιφρόνηση και αποστροφή προς τη δημοκρατία.
Σχεδόν 100 χρόνια μετά τη ρωσική επανάσταση που ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_05/03/2011_434785