του Τάκη Μίχα http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=5940
Γιατί δεν διαφοροποιήθηκε η Ελληνική κυβέρνηση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα στο θέμα της Λιβύης; Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν άκουσε την φωνή της καρδιάς του και να ταχθεί υπέρ του «συντρόφου» Καντάφι και ενάντια στην «ιμπεριαλιστική» επέμβαση; Συνέβη αυτό επειδή αίφνης το ΠΑΣΟΚ μετά από μια πολυετή ιστορία.... αλληλεγγύης με τους διεθνείς ολοκληρωτισμούς, ανακάλυψε τα ανθρώπινα δικαιώματα; Ελάτε καλέ! Ο μόνος λόγος είναι ότι αν είχε διαφοροποιηθεί η Ελληνική κυβέρνηση θα είχαν έρθει στην επιφάνεια ξανά ορισμένα ενοχλητικά ερωτήματα σχετικά με την ολόθερμη υποστήριξη του «κινήματος» με την πολιτική του Μιλόσεβιτς και του Κάραζιτς κατά την διάρκεια του πολέμου στην Βοσνία.Η υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ προς τον Μιλόσεβιτς δεν περιοριζόταν μόνο στο χώρο του «κακού» ΠΑΣΟΚ αλλά περιλάμβανε και τους «κάλους» του κόμματος που σήμερα ασκούν την εξουσία(Παπανδρέου, Ρέππας, Διαμαντοπούλου κλπ). Αυτό έγινε ιδιαίτερα εμφανές το 2000 όταν την Ελλάδα κυβερνούσε η «εκσυγχρονιστική» κυβέρνηση Σημίτη και υπουργός Εξωτερικών ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός. Η Ελλάδα τότε μαζί με το Ιράκ (του αείμνηστου Σαντάμ ) ήσαν οι μοναδικές δυο χώρες στον κόσμο που αρνήθηκαν να καταδικάσουν τις νόθες εκλογές του Οκτωβρίου 2000 στην Σερβία που διατηρούσαν στην εξουσία τον Σλομπο και επέμεναν ότι τα κίβδηλα αποτελέσματα θα πρέπει να γίνουν δεκτά από την σερβική αντιπολίτευση η οποία δεν θα έπρεπε να απόσχει από τον δεύτερο γύρο(όπως είχε αποφασίσει).Χαρακτηριστικές ήσαν οι δηλώσεις του Κάρολου Παπούλια που ήταν επικεφαλής της αποστολής των Ελλήνων παρατηρητών στις εκλογές(ο κ.Παπούλιας ήταν τότε πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων του ελληνικού κοινοβουλίου) Επιστρέφοντας από το Βελιγράδι ο κ.Παπούλιας δήλωνε ότι η εκλογική διαδικασία στη Σερβία είχε πραγματοποιηθεί ομαλά και δημοκρατικά. Στον ίδιο τόνο κινήθηκαν και οι δηλώσεις του υπουργού Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλου ο οποίος δήλωνε ότι το «αποτέλεσμα δείχνει τον δρόμο του δεύτερου γύρου» Αυτή η εκτίμηση της κατάστασης υιοθετήθηκε αμέσως από την κυβέρνηση Σημίτη και έγινε η επίσημη επωδός της. Έτσι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Ρέππας δήλωνε ότι οι εκλογές είχαν διεξαχθεί άψογα και ότι δεν υπήρχε λόγος να αμφισβητηθεί το αποτέλεσμα που ήταν δίκαιο για όλους.Αλλά και ο σημερινός πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου(τότε υπουργός Εξωτερικών) σε συνέντευξη του στο Φλας συμβούλεψε την σερβική αντιπολίτευση να υποχωρήσει στις πιέσεις του Μιλόσεβιτς και να συμμετάσχει στις εκλογές. «Η μοναδική μας συμβουλή « είπε «θα ήταν από την δική μας εμπειρία ότι οι αποχές ακόμη και σε πολύ δύσκολες συνθήκες ,ακόμη και σε συνθήκες που δεν είναι πλήρως ελεγχόμενες δημοκρατικά δεν είναι πάντα οι πιο κατάλληλες. Αυτή είναι η ελληνική εμπειρία και νομίζω ότι αυτό πρέπει να το λάβουν υπ όψη».Να σημειωθεί ότι ο διευθυντής του γραφείου του κ. Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών οργάνωνε δημόσιες εκδηλώσεις υπέρ του… εγκληματία Κάραζιτς! Μέχρι την τελευταία λοιπόν στιγμή η ελληνική κυβέρνηση προσπαθούσε να πείσει την σερβική αντιπολίτευση να δεχθεί τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου και να συμμετάσχει σε ένα δεύτερο κύκλο εκλογών. Ευτυχώς η σερβική αντιπολίτευση έγραψε στα παλαιά της υποδήματα τις συμβουλές του «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ. Αν δεν το είχε κάνει, ο Μιλόσεβιτς θα ήταν ακόμα σήμερα στην εξουσία.Στο θέμα της υποστήριξης της κτηνωδίας δεν υπήρξε ποτέ διαφοροποίηση μεταξύ ενός «καλού» και ενός «κακού» ΠΑΣΟΚ. Τον Ιούλιο του 2001 σε μια εκδήλωση στο Ζάππειο η Άννα Διαμαντοπούλου, που ήταν τότε Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρθηκε στο «λαμπρό μέλλον» που αναμένει την Ελλάδα στην Ευρώπη. Μετά το πέρας της ομιλίας έθεσα στην ομιλήτρια το ερώτημα αν το «λαμπρόν μέλλον» θα συμπεριλάβει και τους Έλληνες πολιτικούς που συνέβαλαν στην εξόντωση του Βοσνιακού λαού. Απαντώντας η σημερινή υπουργός Παιδείας είπε ότι «η ελληνική άποψη δικαιώθηκε»(!!)Καμιά λοιπόν ευαισθησία για ανθρώπινα δικαιώματα δεν υπαγορεύει την σημερινή στάση του ΠΑΣΟΚ στην Λιβύη. Απλά φοβούνται μη τους σκάσει μια δεύτερη Σρεμπρένιτσα. Και σήμερα βλέπετε με τα λεφτά που χρωστάνε δεν υπάρχει πολύς χώρος για «αντιιμπεριαλιστικές» μαγκιές όπως υπήρχε τις προηγούμενες δεκαετίες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου