Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

»Με μπαρμπα στο Άρκανσο

του Κώστα Γιαννακίδη http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=5888


«Είναι ψηλή, είναι φωτογενής και ξέρει τα θέματα εξωτερικής πολιτικής.» Για να κάνεις αυτό το σχόλιο για τη Ντόρα δεν χρειάζεται να τελειώσεις το Harvard, μπορείς να κάτσεις και σε ένα συνοικιακό κομμωτήριο αν και, μεταξύ μας, δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι η κομμώτρια θα συμφωνήσει μαζί σου. Αλλωστε ο κόσμος μας είναι τόσο άσχημος επειδή οι... διπλωμάτες κάνουν λάθη. Ομως στην περίπτωση της αμερικανικής πρεσβείας κάνουν και διπλωματία του κομμωτηρίου.
Διαβάζω στην Καθημερινή τις αμερικανικές αναφορές για την Ελλάδα που αποκάλυψε το Wikileaks. Στην αρχή σκέφτηκα ότι οι συντάκτες τους πρέπει να έχουν μπάρμπα στο Άρκανσο και να είναι ρουσφέτια της Χίλαρι στο State Department. Ομως αυτά δεν συμβαίνουν στην Αμερική. Συμβαίνουν στην ταλαιπωρημένη πατρίδα μας. Οι Αμερικανοί διπλωμάτες προσπαθούν να περιγράψουν την κατάσταση στην Ελλάδα με τον τρόπο που θεωρούν αυτοί καλύτερο. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να τους περιμένει ένα γραφείο με σφραγίδες στην Αλάσκα, εκτός και αν πιστεύετε ότι αξίζει καλύτερη μοίρα στον άνθρωπο που χαρακτήρισε τον Καραμανλή «Βούδα», όχι λόγω των κιλών του, αλλά λόγω της σιωπής του.
Οποιος έχει συνομιλήσει έστω και με χαμηλόβαθμο υπάλληλο του State Department ξέρει ότι το κύρος του επαγγέλματος έχει κατρακυλήσει στις παρυφές της ανυποληψίας. Η υπηρεσία δεν πληρώνει καλά, απαιτεί εξαντλητικά ωράρια χωρίς υπερωρίες, οι πρεσβείες και τα προξενεία αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα και οι υπάλληλοι γκρινιάζουν πλέον ανοιχτά στο εσωτερικό δίκτυο επικοινωνίας. Κάπως έτσι, είναι λογικό οι αναφορές τους να μη ξεφεύγουν από το συμβατικό πλαίσιο μίας δημοσιογραφικής ανάλυσης. Σκέφτομαι ότι αντί για αναλυτές, ας χρησιμοποιούσαν μία εταιρία αποδελτίωσης ή τέλος πάντων ας αξιοποιούσαν τις καλές σχέσεις που διατηρούν με εκλεκτά μέλη του εγχώριου δημοσιογραφικού προσωπικού.
Στα σοβαρά, αν αξίζει να διαβάσετε τις αναφορές είναι για να απομυθοποιήσετε κάπως όλο αυτό το πλέγμα ανθρώπων και μηχανισμών που υποτίθεται ότι δρουν σε ένα σκοτεινό παρασκήνιο. Οι γραφειοκράτες της πρεσβείας δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το να περιγράφουν το προφανές, διαπράττοντας και λάθη για γέλια. Μάλιστα οι άνθρωποι είναι και εξόχως διακριτικοί, δεν μεταφέρουν στους προϊσταμένους τους ούτε καν τα κουτσομπολιά του συρμού που ανθίζουν στα δημοσιογραφικά γραφεία. Εν τέλει η υπηρεσιακή διπλωματία γίνεται μία εύκολη υπόθεση όσο έχει να χειριστεί περίπλοκους ανθρώπους. Ειδικά στην Ελλάδα, αρκεί να περιγράψεις τα χαρακτηριστικά δέκα ανθρώπων και έχεις την εικόνα της χώρας. Δική τους είναι και τους μοιάζει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: