Διόδωρος Κυψελιώτης Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011
Η Νάταλι Πόρτμαν στον παρανοϊκό αγώνα της να γίνει Ελλάδα
Τhe only person standing in your way is you Αν το θέμα του «Μαύρου Κύκνου» ήταν το αντίθετο από αυτό που παρακολουθούμε στην ταινία, αν δηλαδή ήταν το να καταφέρει η σκοτεινή Λίλυ-Οντίλ να χορέψει τον ρόλο της φωτεινής Νίνας-Οντέτ στη «Λίμνη των Κύκνων», τότε το θαυμάσιο φιλμ του Αρονόφσκι που προβάλλεται αυτές τις...
ημέρες στους κινηματογράφους θα ήταν πλήρης περιγραφή της ελληνικής κατάστασηςμε τη Μέρκελ στον ρόλο του Τόμας, του απαιτητικού καλλιτεχνικού διευθυντή που προσπαθεί να την ξεζουμίσει, να πάρει από τη Νίνα για την παράσταση όλο της το ταλέντο. Η Νίνα, η εξαιρετική Νάταλι Πόρτμαν, γίνεται σχιζοφρενής στην προσπάθειά της να γίνει κακή- μήπως εμείς γίνουμε ορθολογικοί στην προσπάθειά μας να γίνουμε καλοί; Κλασική σύγκρουση του Απολλώνιου με το Διονυσιακό- και υποτίθεται ότι η Ελλάδα είναι χώρα κατ΄ εξοχήν διονυσιακή, από την εποχή του «Ποτέ την Κυριακή» και του Αλέξη Ζορμπά, τουλάχιστον, στη σύγχρονη ευρωπαϊκή μυθολογία. Η σύγχρονη ελληνική μυθολογία απαιτεί «και να θέλεις να αγιάσεις, δεν σε αφήνουν» - οι σεναριογράφοι του «Μαύρου Κύκνου» έχουν άλλη άποψη: «Ι just want to be perfect» λέει η Νίνα, «Τhe only person standing in your way is you» της απαντά ο Τόμας-Μέρκελ. Το μόνο εμπόδιο για να ορθοποδήσει η χώρα είμαστε εμείς, ημερολόγιό μου: η δημιουργικότητά μας καταναλώνεται όλη σε απεργίες και αγώνες. Και στο πώς θα διαιωνιστεί το καθεστώς αυθαιρεσίας των πολιτικών. Γιατί τόση αντίδραση στη διαφαινόμενη γαλλογερμανική πρόταση να υπάρξει «συνταγματικό φρένο» στον υπερδανεισμό των κρατών, δηλαδή ρητή συνταγματική διάταξη που να μην επιτρέπει το δημοσιονομικό έλλειμμα και ο δανεισμός του κράτους να υπερβαίνει κάποιο ποσοστό του ΑΕΠ; Εχουν διαχειριστεί τόσο σοφά το χρήμα των φορολογουμένων (και των δανειστών, και των ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων) οι πολιτικοί ώστε να μηΔιαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=62&artId=327738&dt=06/02/2011#ixzz1D9yqraKK
ημέρες στους κινηματογράφους θα ήταν πλήρης περιγραφή της ελληνικής κατάστασηςμε τη Μέρκελ στον ρόλο του Τόμας, του απαιτητικού καλλιτεχνικού διευθυντή που προσπαθεί να την ξεζουμίσει, να πάρει από τη Νίνα για την παράσταση όλο της το ταλέντο. Η Νίνα, η εξαιρετική Νάταλι Πόρτμαν, γίνεται σχιζοφρενής στην προσπάθειά της να γίνει κακή- μήπως εμείς γίνουμε ορθολογικοί στην προσπάθειά μας να γίνουμε καλοί; Κλασική σύγκρουση του Απολλώνιου με το Διονυσιακό- και υποτίθεται ότι η Ελλάδα είναι χώρα κατ΄ εξοχήν διονυσιακή, από την εποχή του «Ποτέ την Κυριακή» και του Αλέξη Ζορμπά, τουλάχιστον, στη σύγχρονη ευρωπαϊκή μυθολογία. Η σύγχρονη ελληνική μυθολογία απαιτεί «και να θέλεις να αγιάσεις, δεν σε αφήνουν» - οι σεναριογράφοι του «Μαύρου Κύκνου» έχουν άλλη άποψη: «Ι just want to be perfect» λέει η Νίνα, «Τhe only person standing in your way is you» της απαντά ο Τόμας-Μέρκελ. Το μόνο εμπόδιο για να ορθοποδήσει η χώρα είμαστε εμείς, ημερολόγιό μου: η δημιουργικότητά μας καταναλώνεται όλη σε απεργίες και αγώνες. Και στο πώς θα διαιωνιστεί το καθεστώς αυθαιρεσίας των πολιτικών. Γιατί τόση αντίδραση στη διαφαινόμενη γαλλογερμανική πρόταση να υπάρξει «συνταγματικό φρένο» στον υπερδανεισμό των κρατών, δηλαδή ρητή συνταγματική διάταξη που να μην επιτρέπει το δημοσιονομικό έλλειμμα και ο δανεισμός του κράτους να υπερβαίνει κάποιο ποσοστό του ΑΕΠ; Εχουν διαχειριστεί τόσο σοφά το χρήμα των φορολογουμένων (και των δανειστών, και των ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων) οι πολιτικοί ώστε να μηΔιαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=62&artId=327738&dt=06/02/2011#ixzz1D9yqraKK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου