»Η ανηθικοτητα ως πολιτικη

Παντελής Καψής νεα

Πριν από λίγες ημέρες βρέθηκα σε ένα ταβερνάκι στην Πάρο για τον γάμο ενός φίλου που εγκατέλειψε την Αθήνα. Εχοντας διαβάσει τόσα και τόσα για την- μη- απαγόρευση του καπνίσματος ήμουν προετοιμασμένος για τα χειρότερα. Φανταστείτε την έκπληξή μου λοιπόν όταν στο διπλανό τραπέζι μια παρέα από δύο νεαρά ζευγάρια, στη μέση του ...γεύματός τους, πήραν τα ποτήρια τους και βγήκαν έξω να καπνίσουν. Δεν μας ρώτησαν αν θα μας ενοχλούσε να καπνίσουν, όπως θα μπορούσαν μια και ήμασταν οι μόνοι άλλοι θαμώνες. Απλώς βγήκαν έξω. Είχαν το ήθος και την ευπρέπεια να θεωρήσουν ότι είναι προτιμότερη μια μικρή ταλαιπωρία εκ μέρους τους από το να μας επιβάλουν τον καπνό τους. Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα ότι αν όλοι δείχναμε ανάλογη ευπρέπεια τότε όλες αυτές οι υποκριτικές συζητήσεις για το αν και πώς θα εφαρμοστεί ο νόμος θα ήταν περιττές. Θα τον εφαρμόζαμε μόνοι μας σαν πολιτισμένοι άνθρωποι. Παραδόξως το ίδιο θα ίσχυε και με τον νόμο για το μαύρο πολιτικό χρήμα. Αν οι πολιτικοί μας είχαν το ήθος ή τη στοιχειώδη ευπρέπεια να αρνηθούν να παραβιάσουν την εκλογική νομοθεσία τότε όλη αυτή η συζήτηση για το «πόθεν έσχες» και τις παραγραφές θα ήταν - επίσης- περιττή. Δεν ακούγεται ρεαλιστικό πράγματι. Εκείνο που έχει σημασία να καταλάβουμε ωστόσο είναι ότι δεν έχουμε εκ προοιμίου ανήθικους και κλέφτες πολιτικούς αλλά ότι λειτουργούν σε ένα πλαίσιο θεσμοθετημένης υποκρισίας όπου αν κάποιος π.χ. ξοδέψει μόνο όσα προβλέπει ο νόμος θα θεωρηθεί κορόιδο. Αστε που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα εκλεγεί. Αυτό το γνωρίζουν όλοι- πρωθυπουργοί, αρχηγοί, βουλευτές και Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=328090&dt=13/02/2011#ixzz1Dp3jCuiW