»ΑΜηχανη περι του πρακτεου

Του Σταµάτη Φασουλή ΝΕΑ

Στα πρώτα χρόνια της σχολής, αντίγια Σαίξπηρ, Σοφοκλή, Ιψεν κι ολίγον Στρίντµπεργκ, εµείς διαβάζαµε τη «Φαύστα». Ο Μποστήταν µια γενικήστάση τότε. Εκτός από ποιητής, σχολιαστής, δηµοσιογράφος, ζωγράφος, αγγειοπλάστης, είχε και ένα µαγαζί που πουλούσε όλα του τα έργα σε πίνακες, τασάκια, δοχεία νυκτός (µε την επιγραφή «Τα κακά κόποις κτώνται») και ...πολλά, πάµπολλα άλλα. Μέχρι µε τις διαφηµίσεις ανακατεύτηκε µε λαµπρό παράδειγµα τον οµοιοκατάληκτο διάλογο Τούρκου και Ελληνα που πάνω στον καβγά για την υφαλοκρηπίδα αναφωνεί ο ένας: «Μην είµεθα εριστικοί / δεν έχουµε οφέλη, / ας είµεθα ελαστικοί / ως λάστιχα Πιρέλι». Ολα αυτά βέβαια σε άψογα ανορθόγραφα και ασύντακτα Ελληνικά. Τα οποία και να τα γράψω έτσι κανείς δεν θα παραξενευτεί, γιατί σπάνια πια κάποιος ξέρει το σωστό για να αναγνωρίσει και να γελάσει µε το λάθος. Με την άγνοια χάνεις και το χιούµορ σου. Εγώ πάντως εκεί που στεκόµουν πάντα ήταν όταν σε µια σκηνική οδηγία ο Μποστ άνοιγε την παρένθεση καιέγραφε για την πρωταγωνίστριά του: (Στέκεται στη µέση του σαλώνος, αµήχανη περί του πρακτέου). Και σκεφτόµουνα. Πώς είναι αυτό το αµήχανη περί του πρακτέου; Πώς παίζεται από την ηθοποιό; Επρεπε να περάσουν 40 χρόνια για να ‘ρθει η Μαργιέττα προχθές σπίτι και να µου δώσει την απάντηση. – «Τι να κάνω Σταµάτη µου; ∆εν µε αναγνωρίζω; Με ποιους ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4616223