»«ΜνημΟνιο... καθημερινΟτητας»

Από τον Παναγιώτη Δ. Παναγιώτου
«E» 10/1

Η τρόικα, το «μνημόνιο», η προβληματική οικονομία μας και η έξοδος από την κρίση δεν χωρεί αμφιβολία ότι είναι ο «πυρήνας» του εθνικού προβληματισμού. Προσαρμογές και αναδιαρθρώσεις είναι στην ημερήσια διάταξη μιας, εν πολλοίς, βίαιης αναδιάταξης του μεταπολιτευτικού μας μοντέλου, υπό την πίεση της χρεοκοπίας. Καλούμεθα να διορθώσουμε ορισμένα πράγματα και άλλα να τα ...φτιάξουμε εξαρχής. Η αναγεννητική προσπάθεια είναι υποχρεωτική. Η εποχή της «αδράνειας» τελείωσε. Η ανατροπή των παλαιών ισορροπιών είναι δεδομένη και η «μάχη οπισθοφυλακών» δεν προσφέρει τίποτα. Το ζητούμενο είναι άλλο: να αλλάξουμε και τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα και να βρούμε μια «νέα ισορροπία» μεταξύ τους. Αυτό για να επιτύχει πρέπει να γίνει με «πίστη» και με «δυναμικό τρόπο» όχι «απολογητικά» και «πολιτικά μισοκακόμοιρα». Υπό μία προϋπόθεση, που όμως δεν είναι καθόλου δεδομένη και αυτονόητη: να αφορά το σύνολο των πολιτών, να γίνει με δίκαιο τρόπο, να «μην ξεκινάει και τελειώνει» στην... «απορρύθμιση» και να σκιαγραφεί ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Προφανώς, διαδικασία «μετάβασης» είναι και κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει σε κανέναν εκ των προτέρων ένα «αίσιο τέλος».
Ετσι ορίζεται το «πεδίο μάχης» με την καλή έννοια του όρου. Το επισημαίνουμε αυτό, γιατί ένα τμήμα του πολιτικού μας συστήματος (βουλευτές, κόμματα, κινήσεις, συνδικαλιστές κ.λπ.) δίνει μια «τζάμπα μάχη», εκτός... πεδίου μάχης! Το δεύτερο θέμα μέσα στις αντικειμενικές δυσκολίες αντιμετώπισης των «μεγάλων θεμάτων» της χώρας είναι η αντιμετώπιση των «μικρών - μεγάλων θεμάτων» της καθημερινότητας. Σημαντικά για τους πολίτες από μία άλλη πλευρά, όπως και τα μεγάλα και μερικά εξίσου δυσεπίλυτα που όμως εξαρτώνται από μας και δεν ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11822&subid=2&pubid=49830953