Πέτρος Κουμπλής http://www.aixmi.gr/index.php/mi-diavaste-keimeno/
Μη με διαβάσετε σήμερα. Το κείμενο αυτό δεν έχει «κρίση», δεν έχει «spreads», «μειώσεις», «Siemens», ούτε έναν Πάγκαλο ή έστω έναν Στρος Καν, κάτι σοβαρό, επίκαιρο. ή μάλλον πρόσκαιρο.
Μη διαβάσετε αυτό το κείμενο. Μη δώσετε σημασία. Γιατί έτσι κι αλλιώς ελάχιστοι είναι εκείνοι που δίνουν σημασία στα παιδιά. Δεν έχω τα κέφια μου όταν συνειδητοποιώ πως δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να φτιάξουμε τηλεοπτικές εκπομπές για... παιδιά.
Γιατί η Ελλάδα – έχει κι αυτό το προνόμιο- είναι η μοναδική χώρα παγκοσμίως που δεν διαθέτει εγχώρια τηλεοπτικά προγράμματα για τα παιδιά. Πώς τα καταφέραμε; Εεεε;;; Γιατί να ασχοληθούμε με τα παιδιά; Τι θα μας προσφέρει; Τι θα κερδίσουμε; Εδώ έχουμε άλλα θέματα – πάντοτε, μα πάντοτε έχουμε άλλα θέματα.
Η ιδιωτική τηλεόραση εγκλωβίστηκε σε νόμους που φτιάχτηκαν, με καλές προθέσεις, για να προστατέψουν τους ανηλίκους απ’ τον διαφημιστικό βομβαρδισμό, αλλά γύρισαν μπούμερανγκ εξαφανίζοντας τις παιδικές ζώνες. Η δημόσια τηλεόραση αντιθέτως – που δεν είχε διαφημιστικά κολλήματα – έφτασε κάποτε στο σημείο να περηφανεύεται (??????#$$$%??) πως έχει τη μοναδική παιδική εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση.
Όμως τα προγράμματα για παιδιά ποτέ δεν προσφέρονταν για παραγοντισμό, εξυπηρετήσεις και καλές δημόσιες σχέσεις. Για να ασχοληθείς με τα παιδιά πρέπει να έχεις όραμα για την τηλεόραση (όραμα; Πήγα να ξεχάσω αυτή τη λέξη.)
Μη διαβάσετε αυτό το κείμενο. Απλώς ρωτήστε, τον Παραμυθά Νίκο Πιλάβιο, πώς τα κατάφερνε και το γραφείο του- όταν υπήρξε επικεφαλής του παιδικού τμήματος – ήταν το πιο ζωντανό της ΕΡΤ, με ατελείωτες ώρες brainstorming και αμέτρητες ιδέες για τα παιδιά.
Ρωτήστε τον Φαίδωνα και την Ήβη Σοφιανού πώς δημιουργούσαν τα αριστουργήματά τους: Τη «Φρουτοπία» (με τον ιδιοφυή – και όχι ακόμα super star- Ευγένιο Τριβιζά, με τις φωνές της Άννας Παναγιωτοπούλου, του Δημήτρη Πιατά, του Δάνη Κατρανίδη και τόσων άλλων εξαιρετικών ηθοποιών) και «του Κουτιού τα Παραμύθια», (που σήμερα όλοι οι 30άρηδες τραγουδάμε με την ίδια χαρά τη μουσική των τίτλων αρχής και λατρεύουμε τον ατίθασο Ρούχλα / Παύλο Κοντογιαννίδη και τον ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/mi-diavaste-keimeno/
Μη διαβάσετε αυτό το κείμενο. Μη δώσετε σημασία. Γιατί έτσι κι αλλιώς ελάχιστοι είναι εκείνοι που δίνουν σημασία στα παιδιά. Δεν έχω τα κέφια μου όταν συνειδητοποιώ πως δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να φτιάξουμε τηλεοπτικές εκπομπές για... παιδιά.
Γιατί η Ελλάδα – έχει κι αυτό το προνόμιο- είναι η μοναδική χώρα παγκοσμίως που δεν διαθέτει εγχώρια τηλεοπτικά προγράμματα για τα παιδιά. Πώς τα καταφέραμε; Εεεε;;; Γιατί να ασχοληθούμε με τα παιδιά; Τι θα μας προσφέρει; Τι θα κερδίσουμε; Εδώ έχουμε άλλα θέματα – πάντοτε, μα πάντοτε έχουμε άλλα θέματα.
Η ιδιωτική τηλεόραση εγκλωβίστηκε σε νόμους που φτιάχτηκαν, με καλές προθέσεις, για να προστατέψουν τους ανηλίκους απ’ τον διαφημιστικό βομβαρδισμό, αλλά γύρισαν μπούμερανγκ εξαφανίζοντας τις παιδικές ζώνες. Η δημόσια τηλεόραση αντιθέτως – που δεν είχε διαφημιστικά κολλήματα – έφτασε κάποτε στο σημείο να περηφανεύεται (??????#$$$%??) πως έχει τη μοναδική παιδική εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση.
Όμως τα προγράμματα για παιδιά ποτέ δεν προσφέρονταν για παραγοντισμό, εξυπηρετήσεις και καλές δημόσιες σχέσεις. Για να ασχοληθείς με τα παιδιά πρέπει να έχεις όραμα για την τηλεόραση (όραμα; Πήγα να ξεχάσω αυτή τη λέξη.)
Μη διαβάσετε αυτό το κείμενο. Απλώς ρωτήστε, τον Παραμυθά Νίκο Πιλάβιο, πώς τα κατάφερνε και το γραφείο του- όταν υπήρξε επικεφαλής του παιδικού τμήματος – ήταν το πιο ζωντανό της ΕΡΤ, με ατελείωτες ώρες brainstorming και αμέτρητες ιδέες για τα παιδιά.
Ρωτήστε τον Φαίδωνα και την Ήβη Σοφιανού πώς δημιουργούσαν τα αριστουργήματά τους: Τη «Φρουτοπία» (με τον ιδιοφυή – και όχι ακόμα super star- Ευγένιο Τριβιζά, με τις φωνές της Άννας Παναγιωτοπούλου, του Δημήτρη Πιατά, του Δάνη Κατρανίδη και τόσων άλλων εξαιρετικών ηθοποιών) και «του Κουτιού τα Παραμύθια», (που σήμερα όλοι οι 30άρηδες τραγουδάμε με την ίδια χαρά τη μουσική των τίτλων αρχής και λατρεύουμε τον ατίθασο Ρούχλα / Παύλο Κοντογιαννίδη και τον ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/mi-diavaste-keimeno/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου