»Παραγουμε περισσοτερο θυμο από όσο αντεχουμε

Μάκης Σεριάτος http://www.aixmi.gr/index.php/paragoume-thymo-adexoume/

Κατά τους ψυχοθεραπευτές ισχύει μια εξίσωση: Ψυχική υγεία = καλή σχέση με το θυμό. Δεν έχουν άδικο, αν κρίνω από το σύνολο των νευρώσεων που κυκλοφορούν εξαιτίας της αφόρητης καταπίεσης των συναισθημάτων ή της συνεχούς «κατανόησης» που αρχικώς μας επέβαλε η χριστιανική ηθική και αργότερα το γλυκανάλατο πρότυπο μιας... δήθεν πολιτισμένης συμπεριφοράς. Ναι, δεν έχουν άδικο.
Είναι εξαιρετικά απελευθερωτικό να θυμώνεις όταν αισθάνεσαι ότι σε αδικούν, όταν νιώθεις προσβεβλημένος, όταν τέλος πάντων πιστεύεις ότι είσαι στην από κάτω.
Είναι απείρως υγιεινότερο από το να βάζεις τον εαυτό σου στο ρόλο του θύματος και να ψάχνεις να βρεις τι λάθος έκανες εσύ και είναι οι άλλοι τόσο προκλητικά ανεξέλεγκτοι. Τελικά, είναι έτσι. Και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο ο θυμός είναι ο καταλύτης της δράσης και της δημιουργίας των νέων ισορροπιών. Όμως… όχι πάντα από ό,τι φαίνεται.
Γιατί είναι προφανές ότι στη δική μας περίπτωση, στην Ελλάδα που βιώνει την κρίση και το τέλος του παραμυθιού της ευημερίας χωρίς παραγωγή, αυτή η εξίσωση δεν λειτουργεί ακριβώς έτσι.
Αν και αυξάνονται οι «θυμωμένοι» από την κοινωνική ανασφάλεια, από την αρκετά συχνή, υποκρισία του πολιτικού συστήματος, από την έλλειψη ορατού διεξόδου, δεν φαίνεται, προς το παρόν, να σημειώνει η ψυχολογία της κοινωνίας μας σοβαρά δείγματα εξυγίανσης. Ούτε καν μιας κάποιας εκτόνωσης, η οποία δεν θα ρέπει προς την τυφλή αντίδραση, αλλά προς μια δράση η οποία ακόμη και αν δεν παράξει αντιπρόταση, θα έχει τουλάχιστον λίγη φαντασία.
Δεν φαίνεται να πηγαίνουμε προς τα εκεί και, νομίζω, πως ο ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/paragoume-thymo-adexoume/