του Τάσου Τέλλογλου Protagon.gr
«Η μείωση της διαφημιστικής δαπάνης προκαλεί την κρίση στον τύπο», είναι η επωδός των εκδοτών, αλλά είναι η μισή αλήθεια. Γιατί και σε άλλες χώρες της Ευρώπης μειώθηκε δραματικά η διαφημιστική δαπάνη αλλά η κατάρρευση δεν ήταν τόσο γρήγορη και τόσο πολύπλευρη. Στην Ελλάδα υπάρχουν 8 τηλεοπτικοί σταθμοί εθνικής εμβέλειας και ...κανείς από αυτούς δεν ανταποκρίνεται ακριβώς σε αυτό που είναι τηλεοπτικός σταθμός σε μία αναπτυγμένη χώρα, δηλαδή να πληρώνει στην ώρα του (60 μέρες ) όλες του τις υποχρεώσεις, να έχει άδεια, να κάνει χρήση δικαιωμάτων που έχει αγοράσει, να πληρώνει όλα τα τέλη –και εκείνα με τα οποία διαφωνεί- υπέρ τρίτων.
Σε άλλες χώρες κυκλοφορούν 7-8 ημερήσιες εφημερίδες που ζουν από τη διαφημιστική δαπάνη και δεν επιτρέπουν την δεύτερη απασχόληση ακόμα και εκεί που είναι χαμηλές οι αμοιβές, ούτε και την απασχόληση σε τράπεζες ή δημόσιες υπηρεσίες. Εδώ δεν ενδιαφέρει ακόμα και τις καλές εφημερίδες το αν υπάρχει «δεύτερος εργοδότης» η σχέση με τον οποίο περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης. Χθες ο ΣΕΒ ζήτησε την κατάργηση της υποχρέωσης της δημοσίευσης ισολογισμών –στην εποχή του διαδικτύου τι νόημα έχει- πρόταση με την οποία φαντάζομαι αρκετοί εκδότες «τώρα» δεν συμφωνούν. Χρειάζονται τις εισπράξεις λόγω κρίσης.
Μέχρι πριν από δύο χρόνια πολλοί Έλληνες εκδότες υπερασπίζονταν το δικαίωμά τους να «κλέβουν» τους άλλους μετόχους μέσω του μηχανισμού του αφορολογήτου 2% ενώ η προσπάθεια ορισμένων από αυτούς να καταργηθούν ή και να κοπούν οι πανάκριβες προσφορές «μπλοκάρονταν» στην προσπάθεια «κανιβαλισμού» της αγοράς. Έτσι φτάσαμε στο παράδοξο, εφημερίδες να έχουν μεγάλη κυκλοφορία και ταυτόχρονα να μπαίνουν μέσα.
Οι επενδύσεις στο διαδίκτυο, της δημοσιογραφία της επόμενης γενιάς, είναι ανύπαρκτες έως πολύ χαμηλές σε αντίθεση με κάθε άλλη ευρωπαϊκή αγορά. Με όλα αυτά η γύμνια των εκδοτικών επιχειρήσεων δεν πρόκειται να φανεί το μέσον της κρίσης αλλά στην αρχή της ανάκαμψης όταν δεν θα υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να ζητάει κανείς τα προϊόντα των εκδοτικών, τηλεοπτικών η ραδιοφωνικών επιχειρήσεων. Και ίσως και για αυτό, κανείς λόγος για τους διαφημιστές να εμπιστευτούν πλέον τα χρήματά τους στα παλιά ΜΜΕ. http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=4760&reftab=37&t=Οι-λάθος-αποφάσεις-στα-media
Σε άλλες χώρες κυκλοφορούν 7-8 ημερήσιες εφημερίδες που ζουν από τη διαφημιστική δαπάνη και δεν επιτρέπουν την δεύτερη απασχόληση ακόμα και εκεί που είναι χαμηλές οι αμοιβές, ούτε και την απασχόληση σε τράπεζες ή δημόσιες υπηρεσίες. Εδώ δεν ενδιαφέρει ακόμα και τις καλές εφημερίδες το αν υπάρχει «δεύτερος εργοδότης» η σχέση με τον οποίο περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης. Χθες ο ΣΕΒ ζήτησε την κατάργηση της υποχρέωσης της δημοσίευσης ισολογισμών –στην εποχή του διαδικτύου τι νόημα έχει- πρόταση με την οποία φαντάζομαι αρκετοί εκδότες «τώρα» δεν συμφωνούν. Χρειάζονται τις εισπράξεις λόγω κρίσης.
Μέχρι πριν από δύο χρόνια πολλοί Έλληνες εκδότες υπερασπίζονταν το δικαίωμά τους να «κλέβουν» τους άλλους μετόχους μέσω του μηχανισμού του αφορολογήτου 2% ενώ η προσπάθεια ορισμένων από αυτούς να καταργηθούν ή και να κοπούν οι πανάκριβες προσφορές «μπλοκάρονταν» στην προσπάθεια «κανιβαλισμού» της αγοράς. Έτσι φτάσαμε στο παράδοξο, εφημερίδες να έχουν μεγάλη κυκλοφορία και ταυτόχρονα να μπαίνουν μέσα.
Οι επενδύσεις στο διαδίκτυο, της δημοσιογραφία της επόμενης γενιάς, είναι ανύπαρκτες έως πολύ χαμηλές σε αντίθεση με κάθε άλλη ευρωπαϊκή αγορά. Με όλα αυτά η γύμνια των εκδοτικών επιχειρήσεων δεν πρόκειται να φανεί το μέσον της κρίσης αλλά στην αρχή της ανάκαμψης όταν δεν θα υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να ζητάει κανείς τα προϊόντα των εκδοτικών, τηλεοπτικών η ραδιοφωνικών επιχειρήσεων. Και ίσως και για αυτό, κανείς λόγος για τους διαφημιστές να εμπιστευτούν πλέον τα χρήματά τους στα παλιά ΜΜΕ. http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=4760&reftab=37&t=Οι-λάθος-αποφάσεις-στα-media
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου