»Ψυχραιμια και ωριμοτητα

Του Aλεξη Παπαχελα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Πολλοί άνθρωποι οι οποίοι παρακολουθούν συστηματικά τις εξελίξεις στην Ελλάδα αναρωτιούνται πώς και δεν έχει σημειωθεί θεαματική κοινωνική έκρηξη. Γνωρίζοντας το παρελθόν της χώρας και την κουλτούρα της διαμαρτυρίας χωρίς όρια, είναι φυσικό να τους εκπλήσσει η μέχρι τώρα ψυχραιμία που έχει επιδείξει η... κοινή γνώμη.
Εξηγήσεις υπάρχουν. Πρώτα απ’ όλα ο κόσμος είναι τρομαγμένος, ακόμη και πανικόβλητος. Δουλειές χάνονται, επίπεδα διαβίωσης καταρρέουν και η χώρα δίνει την εντύπωση ότι επιβιώνει από δόση σε δόση. Σε αυτές τις συνθήκες προέχει το ένστικτο της επιβίωσης. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη. Η Ελλάδα κοίταξε την άβυσσο και μέτρησε πόσο σκοτεινή και ατελείωτη μπορεί να είναι. Η πρώτη φορά ήταν με τα Δεκεμβριανά, όπου μέσα σε λίγες ώρες η πρωτεύουσα μετατράπηκε σε μια ζούγκλα ανομίας και βίας με το κράτος να παρακολουθεί ανήμπορο και ανίκανο. Κάποιοι βολεμένοι, και γι’ αυτό ενοχικοί, επιχειρούν να τα ντύσουν με ένα δήθεν ρομαντικό μανδύα. Στην πράξη όμως ήταν ένα επικίνδυνο παράδειγμα του πού μπορεί να οδηγήσει ο λαϊκισμός όταν παντρεύεται με τη βία, όταν π.χ. έχεις ανήλικα παιδιά να πετάνε πέτρες με την καθοδήγηση των δασκάλων τους ή δημοσιογράφους να κάνουν κηρύγματα αδιαλλαξίας και προτροπής σε στάση. Η ελληνική μεσαία τάξη έχει, όμως, ένστικτο αυτοσυντήρησης και κατάλαβε πως αν τα Δεκεμβριανά επαναληφθούν τρεις - τέσσερις φορές, η χώρα θα βυθισθεί σε μια βαθιά κρίση χωρίς τέλος.
Ξανακοιτάξαμε την άβυσσο και ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_87_08/12/2010_425132