της Στέλλας Αλαφούζου Protagon.gr
Ο Γρηγόρης Βαλτινός είναι από χρόνια τοποθετημένος στη λίστα με τις αντικειμενικές μου αξίες. Τον συνάντησα στο καμαρίνι του στο θέατρο Βρετάνια, μια ώρα πριν την παράσταση. Άκουγε κλασική μουσική. Μετά την κουβέντα μας, θα έβγαινε στη σκηνή ως Έντι Καρμπόνε, να δοκιμαστεί μέχρι τέλους από τον αρρωστημένο έρωτά του για τη... νεαρή ανιψιά της γυναίκας του.
Αν το «Ψηλά απ’ τη γέφυρα» ήταν η αληθινή ιστορία της ζωής σας, δηλαδή αν δεν είχατε την επιλογή να τη ζήσετε ή να μην τη ζήσετε… ποιος από τους χαρακτήρες θα προτιμούσατε να είστε; Δεν θα ήθελα να ήταν η ιστορία της ζωής μου με τίποτα. Αν πάλι έπρεπε να τη ζήσω οπωσδήποτε… θα ήθελα να ήμουν πραγματικά ο αφηγητής. Άλλωστε είναι ένας ρόλος που ταιριάζει με την ύπαρξή μου, είτε την θεατρική είτε την προσωπική. Οι ήρωες στο «Ψηλά απ’ τη γέφυρα» είναι τραγικά πρόσωπα. Εμπλέκονται σε μια ιστορία με θεϊκή συνωμοσία, απ΄ την οποία δεν μπορούν με τίποτα να ξεφύγουν. Οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια προς το τέλος. Αυτό το πολύ δυνατό που συνέβη στον Έντι, είναι ευλογία ή κατάρα;Ο έρωτας στη ζωή του Έντι εμφανίζεται σαν αρρώστια. Βεβαίως μπορείτε να μου πείτε ότι στον καθένα εμφανίζεται ο έρωτας σαν αρρώστια. Άλλοτε έχει ευεργετικά αποτελέσματα, δημιουργεί μια ευφορία στον άνθρωπο και κάποια στιγμή κορυφώνεται εκτονώνεται ή αυτόεκρήγνυται. Εδώ, από τη στιγμή που εμφανίζεται στον Έντι Καρμπόνε, τον οδηγεί κάθε μέρα πιο βαθιά στην κόλαση.
Αν δίνατε εσείς ένα τέλος στο «Ψηλά απ’ τη γέφυρα» ποιο θα ήταν αυτό;Αν είχε άλλο τέλος το «Ψηλά απ’ τη γέφυρα δεν θα ήταν κλασικό έργο. Τι είναι πιο εύκολο σε μια ιστορία με τρίτο πρόσωπο; Να πάρεις την πέτρα του σκανδάλου και να φύγεις ή να μείνεις εκεί που είσαι; Η άμεση απάντηση είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα εύκολο σε μια ιστορία με τρίτο πρόσωπο. Εκτός αν είναι τριπλής - κοινής αποδοχής, οπότε είναι βίτσιο…(γέλια)
Στο «Ψηλά απ’ τη γέφυρα» θίγεται με έναν τρόπο το μεταναστευτικό. Ποιο πιστεύετε πως είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει η ελληνική πολιτεία για τους μετανάστες; Καταρχάς να δει πόσους μπορεί να αντέξει και αυτούς να κρατήσει. Όπως κάνει κάθε πολιτισμένη χώρα. Κατά δεύτερον σε αυτούς που θα κρατήσει, να τους δώσει δικαιώματα και υποχρεώσεις. Να συμβάλουν στο εθνικό εισόδημα, με τις εισφορές τους και να έχουν περίθαλψη. Τότε μόνον δεν θα τους βλέπουμε σαν εχθρούς και σαν ξένους.
Θα πολιτευθείτε; Δεν νομίζω γιατί θα πάψω να είμαι ελεύθερος. Ένας λόγος που έγινα καλλιτέχνης, είναι για να μπορώ να μιλάω ελεύθερα και να λέω αυτά που σκέφτομαι. Κάτω από κανένα κόμμα δε θα μπορέσω να το κάνω αυτό. Θα παίρνω το φυλλάδιο του κόμματος και θα απαγγέλω αυτά που γράφει μέσα.
Θα ασκήσετε το εκλογικό σας δικαίωμα στην επερχόμενες δημοτικές εκλογές; Δεν είμαι ακόμα σίγουρος (γέλια…) ανήκω στους χρυσούς αναποφάσιστους. Σ’ αυτούς που θέλουν όλοι. Μ’ αρέσει να με θέλουν όλοι! (γέλια…)
Ναι ή όχι στο μνημόνιο;Ας είμαστε σοβαροί. Αυτή η κατάσταση έχει δρομολογηθεί εδώ και χρόνια. Όπως πάντα οι αγαπημένοι μας φίλοι μας έφεραν σε ένα αδιέξοδο, μας δάνεισαν, μας πούλησαν σάπια προϊόντα, σάπια όπλα, σάπιους εξοπλισμούς, δώσαμε τα ωραία μας λεφτά, τα πληρώσαμε χρυσά γιατί κάποιοι παίρνανε προμήθειες. Ήταν και η δική μας κακοδιαχείριση… Ήρθε η κατάσταση έτσι ώστε να είμαστε στα πρόθυρα της καταστροφής. Τα πράγματα δεν είναι τοπικά. Παραδεχθήκαμε ότι είναι παγκόσμια. Δεν μπορείς λοιπόν να αποσπαστείς από μια οικονομία την οποία έχεις ενστερνιστεί και είσαι παρακλάδι της. Τι θα πει ναι ή όχι στο μνημόνιο; Φτάσαμε σε μια κατάσταση που δεν είναι για να κάνεις τον ψευτοεπαναστάτη. Αν έχεις καρύδια πρέπει να κάνεις τον επαναστάτη. Να αρχίσεις να σκάβεις στην πολυκατοικία σου, να φυτεύεις πατατούλες και κρεμμύδια, να φύγεις από το ευρώ, να έρθεις στη δραχμή με μια υποτίμηση 80%, να κλείσεις τα σύνορα σου με την έννοια της παγκοσμιοποίησης, είτε στρατηγικής είτε οικονομικής και να ξεκινήσεις μια ερημική ζωή κατά μόνας, όπου θα σε κάνει ένα χωριό μέσα στην Ευρώπη… στο οποίο όμως μπορεί να περνάς πολύ ωραία ή θα σου δημιουργήσει κάποιες προϋποθέσεις να ευημερήσεις αργότερα από μόνος σου.
Όλα αυτά δεν τα λέω για να καταθέσω απόψεις, τα λέω γιατί μου δίνεται ένα βήμα. Σαν καλλιτέχνης είμαι ανήσυχος και πρέπει και ο κόσμος να αρχίσει να τα σκέφτεται όλα για να αποκτήσει θέσεις. Πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται σοβαρά ο κόσμος. Πρέπει να αποκτήσει παιδεία, πολιτική οξυδέρκεια και να σταματήσει να χαζολογάει στην τηλεόραση.
Αν η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα ήταν θεατρική παράσταση, τι είδους θα ήταν; «Τι είχες Γιάννη; Τι είχα πάντα». Θα ήταν μια επιθεώρηση που θα της έδινα αυτόν ακριβώς τον τίτλο. Ποτέ δεν ήταν διαφορετικά τα πράγματα, απλώς τώρα είναι πιο άγρια. Δεν παράγουμε τίποτα, καθόμαστε και χαζολογάμε τα πρωινάδικα και τα μεσημεριανά. Τι κιλότα φόρεσε η τάδε πρωταγωνίστρια, αν φάνηκε το βρακί της, τι παπούτσια φοράει, ποιος είναι ο γκόμενός της, αν είναι έγκυος.
Έχετε σελίδα στο facebook;Δεν έχω σελίδα στο facebook. Είμαι αγχωτικός και συνεπής. Αν είχα, θα έπρεπε να το παρακολουθώ, να απαντώ κλπ. Όλο αυτό το παιχνίδι κατά ένα μεγάλο ποσοστό το θεωρώ χάσιμο χρόνου. Θεωρώ ότι όποιος θέλει να επικοινωνήσει μαζί μου μπορεί μέσα από την τέχνη μου, μέσα από αυτήν την συνέντευξη που δίνω, όπως γινόταν πάντα.
Ποια είναι η πρώτη σας σκέψη το πρωί και ποια η τελευταία πριν κοιμηθείτε;Η τελευταία όταν κοιμάμαι είναι αν έκανα κάτι μέσα στη μέρα. Αν προχώρησα λίγο τα θέματα μου, το εργόχειρό μου. Που είναι τα όνειρά μου, η ευτυχία των γύρω μου, που είναι μια καλή παράσταση όπου ευχαριστήθηκαν δέκα θεατές και πήρανε κάτι, πήρανε μια φράση απ’ το έργο. Και η πρώτη σκέψη όταν ξυπνάω είναι… «Πάλι εδώ είμαστε!»
Αν η αυλαία ήταν γυναίκα, τι χαρακτηριστικά θα είχε; Είναι περίεργη ερώτηση αυτή και πολύ ερωτική. Τα ίδια νομίζω. Θα την άνοιγες και θα έμπαινες μέσα. Ανάποδα όμως. Απ’ την πλατεία προς τη σκηνή. Έστω ότι γινόταν με μαγικό τρόπο να αλλάξετε εποχή και χώρα. Πού θα θέλατε να βρεθείτε και σε ποια χρονική περίοδο;Καθένας μας το σκέφτεται κάθε μέρα. Άφθαρτη και αιώνια ερώτηση. Θα ήθελα να βρίσκομαι σε ένα μέρος που δεν θα το έχει αγγίζει η παγκοσμιοποίηση. Με όλα αυτά που λέω μπορεί να θεωρηθεί ότι είμαι εχθρός της παγκοσμιοποίησης. Μέχρι στιγμής έχω αισθανθεί ότι δημιουργεί προβλήματα στους λαούς. Προς το παρόν το μόνο που μεταδίδει είναι οι αρρώστιες του ιμπεριαλισμού. Οι αρρώστιες του πολέμου της οικονομίας.
Το «σύνθημα» του protagon.gr είναι «ιστορίες για να σκεφτόμαστε διαφορετικά». Θα μου πείτε μια τέτοια;Έχω βαρεθεί όλα αυτά τα χρόνια που υπηρετώ την τέχνη να γκρινιάζω, να ρίχνω την ευθύνη στο κράτος και τις κυβερνήσεις. Ποιος μου είπε ότι το κράτος ενδιαφέρεται πραγματικά για ‘μενα; Να σκεφτούμε επαναστατικά. Ίσως με άρνηση. Με σιωπή. Για σκεφτείτε την απόλυτη σιωπή και μαυρίλα; Να κατέβουν οι διακόπτες της ΔΕΗ, να κλείσει το νερό η ΕΥΔΑΠ, να μην έχουμε συγκοινωνίες, να μην πάμε στη δουλειά μας όσο αντέξουμε. Μόνο έτσι. Σκεφτείτε τώρα που έχουμε τη δύναμη του ίντερνετ, να συνωμοτήσει όλος ο λαός και να μην πάει να δουλέψει πουθενά αν δεν πάρει το συγκεκριμένο μεροκάματο.
Όλα αυτά γιατί με προκάλεσε το μότο του protagon.gr. Ήρθε η ώρα να σκεφτούμε διαφορετικά. Προχθές, ήμουν στο παράθυρό μου, στο καμαρίνι μου εδώ στο Βρετάνια. Όταν το ανοίγεις βλέπεις την Πανεπιστημίου και την Αμαλίας. Είδα μια ουρά ποδηλατών που ξεκίναγε από το ΣΕΦ και κατέληγε στην Ομόνοια. Ήταν 9 το βράδυ, ένα θέαμα μαγικό… είχαν ανάψει όλοι τα φωτάκια μπροστά απ’ τα ποδήλατά τους. Ήταν σαν αστέρια που είχαν κυλήσει σαν μέλι από τον ουρανό και είχαν σχηματίσει ένα ποτάμι που ξεχύθηκε στην Πανεπιστημίου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να συνεννοήθηκαν μέσω του ίντερνετ… Μια τέτοια πομπή θέλω. Σε όλα τα πράγματα. Αυτή είναι μια ιστορία για να σκεφτόμαστε διαφορετικά… ΥΓ: Αφήνοντας πίσω μου το καμαρίνι του Γρηγόρη Βαλτινού, συνάντησα τον Πέτρο Φυσούν. Δειλή καθώς είμαι, του είπα μόνο «Καλησπέρα σας». Το «γεια σας» που μου ανταπάντησε με καθήλωσε. ΥΓ2: Το «Ψηλά απ’ τη γέφυρα» του Άρθουρ Μίλερ σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Βαλτινού, ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Βρετάνια. Παίζουν: Γρηγόρης Βαλτινός, Πέτρος Φυσούν, Κερασία Σαμαρά, Νίκος Πουρσανίδης, Βίκυ Παπαδοπούλου, Θανάσης Κουρλαμπάς, Μιχάλης Σάκκουλης, Νικόλας Μιχάκος.
http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=75&smid=400&ArticleID=4349&reftab=37&t=Γρηγόρης-Βαλτινός:-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου