Πού αρχίζει και πού τελειώνει η ανοχή; Τι ακριβώς _ περίπου έστω – σηµαίνει ο όρος πολυπολιτισµικότητα; Πού αρχίζουν και πού σταµατούν τα ανθρωπιστικά µας αντανακλαστικά; Ποιος δικαιώνεται και ποιος αδικείται όταν τα εξαθλιωµένα πλήθη των παράνοµων µεταναστών καταλαµβάνουν τις πλατείες του κέντρου της πρωτεύουσας, τον Αγιο Παντελεήµονα, την Αττική και την... Βικτωρίας; Είναι φασίστες και ρατσιστές όσοι κάτοικοι και περίοικοι αισθάνονται πως απειλούνται και αντιδρούν; Εχουν δικαίωµα οι µουσουλµάνοι να προσεύχονται µπροστά στα Προπύλαια; Για ποιους λόγους η ηγεσία της Εκκλησίας εµπόδιζε τόσα χρόνια την ίδρυση τεµένους στην Αθήνα; Και ποιος είναι ο λόγος που αποφάσισε πως δεν συντρέχουν πλέον οι πρώην λόγοι και το αποδέχθηκε; Τα παραπάνω ερωτήµατα – και πολλά ακόµη – θα µπορούσε να αποτελέσουν διδακτορική διατριβή µε θέµα την ελληνική κοινωνία. ∆υστυχώς, είναι ερωτήµατα της αθηναϊκής καθηµερινότητας. ∆εν τα προστατεύει η ασφάλεια του επιστηµονικού εργαστηρίου και σίγουρα δεν τα επικυρώνει η αντικειµενικότητα του τρίτου παρατηρητή. Αφορούν όλους εµάς που ζούµε «εδώ µέσα», τους όρους της ...ΔΙΑΒΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4606166
Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου