»Απο μια κλωστη...

Tου Αλεξη Παπαχελα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ο πρωθυπουργός είχε πείσει πολλούς σοβαρούς ανθρώπους, εντός και εκτός Ελλάδος, πως πραγματικά δεν τον ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος ή ακόμη και η επανεκλογή του. Οι ξένοι εταίροι μας θεωρούσαν πως έχουν έναν πεισματάρη συνομιλητή, ο οποίος, έστω και αν δεν ειδικεύεται ακριβώς στο μάνατζμεντ, επιμένει να εφαρμόσει όσα χρειάζονται για να βγει η χώρα από την κηδεμονία. Ορισμένοι, όχι πολλοί είναι η αλήθεια, υπουργοί του επίσης τον πίστεψαν και δούλευαν σκληρά, αγνοώντας το πολιτικό κόστος, για να ....
λύσουν προβλήματα που κανείς δεν τολμούσε να αγγίξει εδώ και χρόνια. Ξαφνικά όμως, και χωρίς
προηγούμενη συζήτηση ή προειδοποίηση, ο κ. Παπανδρέου άλλαξε γραμμή και αποφάσισε πως «το πολιτικό κόστος βεβαίως και μετράει», ανοίγοντας ταυτόχρονα θέμα εκλογών και νομιμοποίησης της πολιτικής του. Κανείς μέσα στο ΠΑΣΟΚ δεν είχε θέσει τέτοιο θέμα.
Οι ξένοι άρχισαν να αναρωτιούνται τι συνέβη, και να αμφισβητούν τις αντοχές του κ. Παπανδρέου. Οι υπουργοί που τον είχαν πάρει σοβαρά και που δουλεύουν, σταμάτησαν. Οι υπουργοί που δεν δουλεύουν και είναι απλώς επαγγελματίες πολιτικοί άρχισαν την γκρίνια, την κριτική σε όλους και σε όλα, και να υποστηρίζουν χωρίς τεκμηρίωση ότι «πρέπει να αλλάξουμε πολιτική». Τζάμπα μάγκες είναι βεβαίως, γιατί πέραν της καταξίωσής τους στον ρόλο του κομματάρχη Θεσσαλονίκης ή άλλης περιφέρειας, η επόμενη γενιά δεν θα τους θυμάται για τίποτα που άφησαν πίσω τους. Τίποτα. Είναι πραγματικά εξοργιστικό να βάζουν οι επαγγελματίες λουφαδόροι της πολιτικής στο στόχαστρό τους όσους τολμούν, δουλεύουν σκληρά και άρα κάνουν και λάθη. Τι πιο εύκολο από το να κάθεσαι σε ένα πολιτικό γραφείο, να χαϊδεύεις τα αυτιά όσων έχεις διορίσει εδώ και δεκαετίες στο Δημόσιο και να κάνεις και αφ’ υψηλού κριτική;
Τέλος πάντων, ο κ. Παπανδρέου έχασε τις τελευταίες εβδομάδες πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο, και εκτός και εντός. Είναι πολύς ο κόσμος που θύμωσε μαζί του, όπως και ο κόσμος που απογοητεύθηκε σφόδρα από το επίπεδο τόσο της διακαναλικής παρουσίας του όσο και του μηνύματος της τελευταίας Κυριακής. Kαμία εκ των δύο εμφανίσεων δεν περιείχε αυτό που θέλει ο Ελληνας να δει αυτήν την ώρα: πολιτικό μεγαλείο ή σαφές σχέδιο εξόδου από την κρίση. Μεγαλείο θα μπορούσε να δείξει με μια γενναία κίνηση συναίνεσης ή και συνεργασίας. Το σχέδιο αναμένεται.
Μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι σχέδιο έχει η τρόικα και πως αυτό θα ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑhttp://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_14/11/2010_422455