»Η προκληση της Ακροδεξιας

Από τη Μαριλένα Κοππά, ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ
«E» 4/11

Δύο υποψήφιοι της Αριστεράς έπεσαν θύματα επίθεσης στην Πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα. Αφού καταδικάσουμε το γεγονός, πρέπει επίσης ν’ αποδεχτούμε την πρόκληση της Ακροδεξιάς. Πράγματι, δεν μπορούμε να υποστηρίζουμε ότι μία τάξη με παιδιά που δεν... μιλούν ελληνικά, δεκάδες τρώγλες και ελλιπείς συνθήκες υγιεινής, εκατοντάδες πεινασμένοι που καταφεύγουν στην επαιτεία, στην πορνεία και στο μικρο-έγκλημα για την επιβίωσή τους δεν αποτελούν πρόβλημα. Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε να λέμε με αφέλεια «οι μετανάστες έχουν προβλήματα, δεν είναι πρόβλημα». Οσο λοιπόν αντιμετωπίζουμε την αστική ένταξη των μεταναστών ως ένα ανέξοδο «φυσικό φαινόμενο», η οργή στην περιοχή θα σωρεύεται.
Οι κάτοικοι που απέμειναν στην Πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Είτε πρόκειται για παλιές αστικές οικογένειες δεμένες με το πατρικό τους είτε φτωχοί που δεν έχουν τους οικονομικούς πόρους ν’ αλλάξουν γειτονιά. Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει λευκούς και κοινωνικά ενταγμένους μετανάστες (Πολωνούς, Αλβανούς κ.ο.κ.), που δεν είναι λιγότερο αγανακτισμένοι με την υποβάθμιση της περιοχής. Αυτό είναι γεγονός και στην πολιτική δεν πρέπει να θυμώνουμε με τα γεγονότα.
Ορισμένοι μορφωμένοι μικροαστοί προσπαθούν ν’ απαντήσουν δημιουργικά στα αδιέξοδα της γειτονιάς τους: να δείξουν αλληλεγγύη στους μετανάστες -με πολιτιστικά δρώμενα, χρήματα, φαγητό, ρουχισμό- με σκοπό να διατηρήσουν ένα κεφάλαιο καλής θέλησης για συνύπαρξη. Αλλά η κοινωνική συνοχή δεν μπορεί να βασιστεί στον ηρωισμό, τον εθελοντισμό ή κάποιες αναρχοαυτόνομες πρωτοβουλίες.
Η Ακροδεξιά παρασιτεί στη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού: απευθύνεται στους φτωχούς που δεν μπορούν να φύγουν και η ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή της δεν οφείλεται σε κάποιο φίδι που σπέρνει αβγά. Το επιχείρημα της Ακροδεξιάς είναι απλό: οι κάτοικοι να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους. Ειδικά όταν ο δήμος τούς καλύπτει ηθικά και πολιτικά, τότε η βία αποκτά μία γενική νομιμοποίηση: μπορεί να μη λύνει κανένα πρόβλημα, αλλά καλλιεργείται μία ψευδαίσθηση «ελέγχου». Και η ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑhttp://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11374&subid=2&pubid=40742966