»[ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ ]

Το δικαίωµα στη φούσκα
Του Ι. Κ. Πρετεντέρη ΝΕΑ

ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ, αγανακτούν και διαδηλώνουν. Μπορεί να µην πάσχουν από το ίδιο πρόβληµα µε εµάς (το δηµόσιο χρέος της χώρας φτάνει µόλις στο 27% του ΑΕΠ…) αλλά η συνταγή είναι πάντα η ίδια: µια σκληρή λιτότητα, την οποία η Ιρλανδία εφαρµόζει ήδη από το 2008 – µε τα γνωστά αποτελέσµατα! ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ, έσκασε «η φούσκα των ακινήτων» για να ακολουθήσει «η φούσκα των τραπεζών». Στην Ελλάδα, φούσκα ήταν η ...ίδια η χώρα. ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΜΟΝΗ της ότι πλούτισε και, µέσα στον νεοπλουτισµό της, έζησε χωρίς µέτρο, χωρίς συναίσθηση και χωρίς αυτοσυγκράτηση. Η ΕΛΛΑΔΑ βίωσε τη φούσκα ως δικαίωµα. Και χρεώθηκε για κινητά, κυβικά, εορτοδάνεια, ψεύτικες υπερωρίες, καφετέριες, ανυπόληπτους διορισµούς και Ντόλτσε-Γκαµπάνα. ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ, όµως, χτυπούσε ο Γκαµπάνα; Αυτό δεν ένοιαζε κανέναν. Και γιατί, δηλαδή, να δώσει λογαριασµό; Φούσκα είναι το δίκιο του εργάτη. Ακόµη και το Χρηµατιστήριο που δεν ήταν παρά µια φούσκα ονοµάστηκε «έγκληµα», όταν αποδείχτηκε ότι δεν είναι απλώς µια µέθοδος εύκολου και άκοπου πλουτισµού για όσους ονειρεύονται «να πιάσουν την καλή». ΓΙ’ ΑΥΤΟ και τη στιγµή της κρίσης, η Ελλάδα αντέδρασε ενοχικά. Ούτε αγανάκτησε, ούτε διαδήλωσε, όπως η Ιρλανδία. ∆εν φώναξε «ντροπή!» στους κυβερνήτες της. Εσκυψε το κεφάλι, υποψιασµένη ότι ο Πάγκαλος έχει µάλλον δίκιο: όλοι µαζί τα φάγαµε! Και αποδέχτηκε το φάρµακο σχεδόν µοιρολατρικά. ΜΟΝΟ ΠΟΥ το φάρµακο αποδεικνύεται εφεξής χειρότερο από την...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=136&artID=4606624