»Το ιλαρο μελλον της πολιτικης

kassimatis@kathimerini.gr


Κοιτάζοντας τις τελευταίες δημοσκοπήσεις για την περιφέρεια Αττικής είχα μία έκλαμψη: αυτήν τη σπάνια κατάσταση του πνεύματος, όπου η νόηση εκτινάσσεται απότομα στο μέλλον και, σε μια τρομερή στιγμή, συλλαμβάνει με απίστευτη καθαρότητα τη μορφή των μελλουμένων! Επιτρέψτε μου να σας αφηγηθώ παρακάτω την εμπειρία μου.
Διάβαζα λοιπόν ότι ο εκπρόσωπος του ...
κλαψιάρικου ΠΑΣΟΚ Γιάννης Δημαράς προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις έναντι του Δημ. Σγουρού, που εκπροσωπεί το βαρετό mainstream ΠΑΣΟΚ. Επομένως, αν πράγματι ο κλαψιάρης τα καταφέρει να είναι πρώτος στις 7 Νοεμβρίου, δεδομένου ότι η Ν.Δ. θα δώσει γραμμή στους οπαδούς της να τον ψηφίσουν δαγκωτό στον δεύτερο γύρο (όπως με αφήνουν να καταλάβω οι φίλοι μου από τη Ρηγίλλης...), είναι πολύ πιθανό ότι ο Γιάννης Δημαράς θα είναι ο πρώτος αιρετός περιφερειάρχης Αττικής.
Κατόπιν σκέφθηκα ότι, πριν από λίγο καιρό, ο επικολυρικός Γιώργος Λιάνης, έπειτα από είκοσι ένα χρόνια ως βουλευτής Φλώρινας, ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί όταν λήξει η θητεία της παρούσης Βουλής. Ο Γ. Λιάνης ήταν ο πρώτος από την παρέα της τηλεοπτικής εκπομπής «Ρεπόρτερ», της δεκαετίας 1980, που έκανε καριέρα στην πολιτική. Τότε, η έκλαμψη με χτύπησε σαν αστροπελέκι: αν ο Γ. Λιάνης είναι το παρελθόν και ο Γ. Δημαράς το παρόν, καθώς η πολιτική κατρακυλάει σταθερά από το κακό στο χειρότερο, δεν χωρεί αμφιβολία ότι το μέλλον είναι ο τρίτος της παρέας, δηλαδή ο Κ. Χαρδαβέλλας! Με άλλα λόγια, από το επικολυρικό στην κλάψα και από εκεί στην ουφολογία. Και θυμήθηκα ένα από τα ερωτήματα που θέτει ο Κώστας Αξελός στο δοκίμιό του «Η μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας», που κυκλοφόρησε προσφάτως στα ελληνικά από τη «Νεφέλη», αν και έχει γραφεί το 1957. Ενα ερώτημα σχετικά με την ποιότητα του δημοσίου βίου: «Μήπως το κατεξοχήν νεοελληνικό θέαμα συγγενεύει με το μελόδραμα και το ιλαρόδραμα;».
Πράσινα σκουλήκια και άλλες ιστορίες
«Είμαστε εδώ, στην Ενωση της Λάρισας, μια έπαλξη αγώνων και στηρίγματος του κτηνοτρόφου και του γεωργού, σε μια μέρα, δυστυχώς, με βροχή. Και λέω “δυστυχώς”, γιατί η βροχή και το πράσινο σκουλήκι απειλούν, πραγματικά, με πολύ μεγάλη καταστροφή τον θεσσαλικό κάμπο». Με αυτούς τους εμψυχωτικούς λόγους ξεκίνησε ο Αντώνης Σαμαράς τη σύντομη ομιλία του την Παρασκευή στην Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Λάρισας.
Εν συνεχεία, βοήθησε το κοινό του να συλλάβει την έννοια «πράσινο σκουλήκι» και στη μεταφορική διάστασή της: Ζήτησε «δίκαιες αποζημιώσεις» για τους αγρότες, ειδάλλως προέβλεψε ότι θα ζήσουν «μια βαθιά τραγωδία». Επανέλαβε τη στήριξη του κόμματός του στο έργο της εκτροπής του Αχελώου, ενώ κατήγγειλε την κυβέρνηση για τις σχετικές επιφυλάξεις της. Της καταλόγισε, επίσης, ότι «δεν υπερασπίζεται με θάρρος στην Ευρώπη το εισόδημα του Ελληνα γεωργού και κτηνοτρόφου», αλλά «επενδύει στον φόβο εις βάρος του αγρότη», διαπιστώνοντας μάλιστα ότι στο πλαίσιο της τρομοκράτησης των αγροτών εντάσσονται και «τα πρόστιμα για τις αποζημιώσεις των 500 εκατομμυρίων ευρώ, που δίκαια είχε δώσει η Ν.Δ. στο παρελθόν». Α ναι! Μην ξεχάσω ότι ο πρόεδρος, αφού εξάντλησε την ατζέντα του λαϊκισμού, στο τέλος υποσχέθηκε... «καινούργια, σύγχρονη ευρωπαϊκή προοπτική, για την οποία εργάζεται στον αγροτικό τομέα η Ν.Δ.»!
Κι έπειτα απορούν ορισμένοι, πώς είναι δυνατόν ο ΓΑΠ, με όλες τις καταφανείς αδυναμίες του, πολιτικές και προσωπικές, να βρίσκει τόσο ισχυρή υποστήριξη στο εξωτερικό. Μα λογικό δεν είναι με τέτοια εναλλακτική;
Οταν ο ήλιος παίζει κρυφτούλι με τα σύννεφα
«Αγαπητοί πρωθυπουργοί, αγαπητέ Ταγίπ, αγαπητοί υπουργοί, πρέσβεις, κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλοι, θα ήθελα κατ’ αρχήν να σας καλωσορίσω όλους στην Αθήνα. Χαίρομαι που, αν και παίζει κρυφτό ο ήλιος πίσω από τα σύννεφα, το μεσογειακό κλίμα στέκεται και σήμερα στο πλευρό μας. Γιατί αιώνες τώρα οι άνθρωποι ταξιδεύουν στη Μεσόγειο από τόπους μακρινούς, για να απολαύσουν το ηλιόλουστο, εύκρατο κλίμα μας, τα νόστιμα τοπικά προϊόντα μας, τις καθαρές θάλασσές μας και, βεβαίως, τον πολιτισμό μας, που συνδέεται με αυτό το περιβάλλον. Αυτές οι ευλογίες όμως που τόσο απλόχερα μας προσφέρει η φύση, απειλούνται. Απειλούνται, γιατί η κλιματική αλλαγή είναι γεγονός που βρίσκεται μαζί μας και μπροστά μας».
Ηταν μια πρώτης τάξεως έκθεση ιδεών της Γ΄ Γυμνασίου η ομιλία του Γιώργου της Διάσκεψης για την Κλιματική Αλλαγή στη Μεσόγειο! Αλλά, αντί να κουράσει το κοινό του με λόγια, θα μπορούσε απλώς να είχε ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑhttp://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_24/10/2010_420009