»Η Ντορα, ο Κουρουσης και οι κλαψιαρηδες του Γιαννη Δημαρα

kassimatis@kathimerini.gr

Στη Ν. Δ. οι ιθύνοντες είναι πεπεισμένοι ότι πίσω από την υποψηφιότητα του πρώην προέδρου της ΟΝΝΕΔ Χρήστου Κουρούση με τον συνδυασμό του Γιάννη Δημαρά βρίσκεται ο δάκτυλος της Ντόρας. Τη βεβαιότητά τους ενισχύουν και οι ασαφείς εξηγήσεις που δίνει για την απόφασή του ο υποψήφιος. Συγκεκριμένα, υποστηρίζει στις συνεντεύξεις του ότι στο ψηφοδέλτιο του Γ. Δημαρά τον ..
έστειλαν «οι επιλογές που έκανε η Ν.Δ.». Ομως, το επιχείρημα του πρώην προέδρου της κομματικής νεολαίας δεν αντέχει για πολύ στον έλεγχο της λογικής. Εξηγούμαι αμέσως παρακάτω.

Ο μεν Γ. Δημαράς είναι ο φυσικός εκπρόσωπος του λεγόμενου «κλαψιάρικου ΠΑΣΟΚ» (μία από τις υποδιαιρέσεις του βαθέος ΠΑ ΣΟΚ...), καταφέρεται εναντίον του Μνημονίου και μάλιστα διεγράφη από το ΠΑΣΟΚ επειδή κατεψήφισε στη Βουλή τη συμφωνία με την τρόικα· η δε Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά υιοθέτησε εξ αρχής στάση αντιμνημονιακή - και μάλιστα με υπολογίσιμο κόστος ως προς την απήχηση του λόγου της στον αστικό κόσμο. Εφόσον, λοιπόν, αποκλείσουμε την περίπτωση ο Χρ. Κουρούσης να ωθείται κυρίως από προσωπική δυσαρέσκεια για τον παραγκωνισμό του από τη σημερινή ηγεσία της Ν.Δ., δυσκολεύεται να δει κανείς σε τι διαφέρουν οι βασικές πολιτικές επιλογές του κόμματος που άφησε από εκείνες του σχήματος στο οποίο αποφάσισε να μετάσχει ως υποψήφιος.

Εν μέρει, λοιπόν, είναι δικαιολογημένη η καχυποψία όσον αφορά τα κίνητρα του πρώην προέδρου της ΟΝΝΕΔ, από την άλλη πλευρά όμως είναι και υπερβολικό να καταλογίζουν στην Ντόρα την ευθύνη. Διότι αν πράγματι υποκινούσε την ανταρσία του Χρ. Κουρούση, αυτό θα σήμαινε ότι το μίσος της για τον Α. Σαμαρά αγγίζει τα όρια της ψύχωσης και την οδηγεί στο σημείο ώστε να υπονομεύει τη δική της πολιτική θέση υπέρ του Μνημονίου. Ενας τέτοιος άνευ ορίων κυνισμός θα σήμαινε όμως και κάτι ακόμη χειρότερο για την Ντόρα: Θα ήταν η απόδειξη (για όσους δεν το πιστεύουν ή δεν θέλουν να το πιστέψουν...) ότι η ίδια πλέον θεωρεί τον εαυτό της πολιτικά νεκρό και ότι κινείται σαν μουτζαχεντίν, ζωσμένη με τα εκρηκτικά και αδιαφορώντας για τη ζωή της, αρκεί ανάμεσα στους νεκρούς να είναι και ο Α. Σαμαράς. Στην περίπτωση αυτή, θα την εγκατέλειπαν και οι τελευταίοι φίλοι που της έχουν απομείνει...

Υφυπουργός Νέας Γενιάς

Πληροφορούμαι ότι η υφυπουργός κυρία Αννα Νταλάρα θα αποκτήσει οσονούπω τομέα αρμοδιότητας. (Διότι -ας μην κοροϊδευόμαστε- η μεταναστευτική πολιτική είναι πλασματική αρμοδιότητα, αφού η χώρα μας δεν διαθέτει μεταναστευτική πολιτική...) Από το φέουδο της Λούκας θα της παραχωρηθεί η γραμματεία Νέας Γενιάς. Θα είναι μια οιονεί υφυπουργός Νέας Γενιάς...

Κληρονομικό χάρισμα;

Το υπουργικό συμβούλιο, με κύριο θέμα το σχέδιο του προϋπολογισμού, ξεκίνησε κάπου 1.15 με 1.20 χθες το μεσημέρι και έληξε κατά τις 3.30. Είναι αξιοσημείωτο, εντούτοις, ότι το πολύ ένα τέταρτο της ώρας μετά την έναρξή του, ο ΣΥΝ είχε δημοσιεύσει κιόλας στην ιστοσελίδα του δήλωση του εκπροσώπου του κόμματος Π. Σκουρλέτη «με αφορμή την κατάθεση του σχεδίου προϋπολογισμού»! Πότε πρόλαβαν να πληροφορηθούν τα λεχθέντα στο υπουργικό και μάλιστα σχεδόν προτού προλάβουν να τα εκστομίσουν τα μέλη του υπουργικού, είναι μυστήριο.

Να διαθέτει άραγε ο Π. Σκουρλέτης το περιώνυμο «κληρονομικό χάρισμα»; Μπα! Το πιθανότερο είναι να ξέρει από κασετόφωνο: πήρε την κασέτα με τις γνωστές θέσεις του κόμματος και τις επανέλαβε άλλη μία φορά. Επραξε ως καλός και συνεπής αριστερός, με άλλα λόγια. Διότι, ως γνωστόν, οι θέσεις της Αριστεράς είναι πάγιες, αναλλοίωτες και υπάρχουν ερήμην της πραγματικότητος. Τώρα, αν η πραγματικότητα διαφωνεί με τις θέσεις της Αριστεράς, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα...

Οι 300 αγνοούμενοι

Μολονότι δεν εθεωρείτο ο επικρατέστερος, τον βοήθησε η συγκυρία και κατάφερε να εκλεγεί πρύτανης σε ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας. Ανθρωπος καλών προθέσεων, με κάπως ιδεαλιστική θεώρηση των πραγμάτων, μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του έπιασε να «ξεσκονίσει» τα οικονομικά του ιδρύματος. Ανακάλυψε ότι στο μισθολόγιο του ιδρύματος περιλαμβάνονται πρόσωπα τα οποία ουδείς έχει συναντήσει ποτέ στους χώρους όπου υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουν τη δουλειά για την οποία αμείβονται. Είναι πρόσωπα τα οποία διορίσθηκαν κάποτε και έκτοτε άνοιξε η γη και τα κατάπιε. Η μόνη ένδειξη ότι κάπου υπάρχουν είναι ότι δεν παραλείπουν να εισπράττουν τον μισθό τους, που κατατίθεται κάθε μήνα σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Το φρικώδες της υπόθεσης είναι ότι δεν μιλάμε για είκοσι ή τριάντα άτομα, αλλά για τριακόσια, παρακαλώ! Το σημειώνω, για όσους αμφισβητούν ότι υπάρχουν ακόμη περιθώρια μείωσης των δαπανών του Δημοσίου...