Διλήµµατα
Του Δηµήτρη Μητρόπουλου ΝΕΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ διλήµµατα δεν γίνεται. Ο Γιώργος Παπανδρέου το γνωρίζει διότι αντιµετωπίζει διλήµµατα εδώ και δώδεκα µήνες. ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ η επιλογή ήταν ωµή: Μνηµόνιο ή χρεοκοπία; Επέλεξε το πρώτο, όχι µόνο ως µη χείρον αλλά και ως ελπίδα εξυγίανσης. Δεν είναι µόνη. Στη Βρετανία, την Ιρλανδία, τη Γαλλία, την Ισπανία και ..την Πορτογαλία ακολουθούνται πολιτικές λιτότητας. Οχι γιατί είναι δηµοφιλείς ή δεν συνεπάγονται οδύνες, αλλά γιατί αποτελούν µονόδροµο. Σε όλες αυτές τις χώρες, οι κοινωνίες δεν έχουν εκραγεί. Η εξαίρεση είναι η Γαλλία, όπου όµως η προσωπικότητα του Νικολά Σαρκοζί δηλητηριάζει το πολιτικό κλίµα. Η ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Παπανδρέου ξεκίνησε µε ένα αβαντάζ και ένα ντεζαβαντάζ. Το αβαντάζ είναι ότι η κρίση την πέτυχε στο ξεκίνηµα. Είχε ολόφρεσκη εντολή – σχεδόν έντεκα µονάδων – µεταφραζόµενη σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία 160 βουλευτών. Είχε επίσης τέσσερα χρόνια µπροστά της. Με εξαίρεση την προεδρική του Μαρτίου και τις αυτοδιοικητικές του Νοεµβρίου, το εκλογικό χρονοδιάγραµµα ήταν ευνοϊκό. Πράγµατι, από τον Δεκέµβριο του 2010 έως το καλοκαίρι του 2013 δεν υπάρχουν κάλπες. ΤΟ ΝΤΕΖΑΒΑΝΤΑΖ είναι ότι στην προεκλογική περίοδο του 2009 το ΠΑΣΟΚ πολιτεύθηκε σαν να µην υπήρχε η κρίση. Ή µάλλον – για να είµαστε δίκαιοι – πολιτεύθηκε µε τη βεβαιότητα ότι θα µπορούσε να χειριστεί την κρίση. Η ψυχολογία συνοψίζεται στην προεκλογική φράση του ίδιου του Παπανδρέου, «λεφτά υπάρχουν». Ωστόσο, το άστρο του Γιώργου δεν λειτούργησε. Παρά τις προσπάθειές του, η χώρα δεν απέφυγε το ΔΝΤ µε όλες τις συνέπειες. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ η αντίφαση που ταλανίζει τη διακυβέρνηση Παπανδρέου τον τελευταίο χρόνο. Και αυτήν επιχειρεί να ξεπεράσει αναγνωρίζοντας αυτό που όλοι ξέρουµε, ότι δηλαδή οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεµβρίου θα δείξουν αν µια ευρεία κοινωνική πλειοψηφία εξακολουθεί να στηρίζει την κυβέρνηση. Ο Γιώργος θέλει να ακυρώσει τη λογική της ανέξοδης διαµαρτυρίας, στην οποία επιδίδεται µε ευφορία σύσσωµη η αντιπολίτευση αλλά, κακά τα ψέµατα, και ένα µέρος του κόµµατός του. Ο Παπανδρέου παίρνει τον µηδενισµό που χαρακτηρίζει την υποψηφιότητα του Γιάννη Δηµαρά και τον επιστρέφει στους..ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑhttp://www.tanea.gr/default.asp?pid=13&ct=31&artID=4601052
Του Δηµήτρη Μητρόπουλου ΝΕΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ διλήµµατα δεν γίνεται. Ο Γιώργος Παπανδρέου το γνωρίζει διότι αντιµετωπίζει διλήµµατα εδώ και δώδεκα µήνες. ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ η επιλογή ήταν ωµή: Μνηµόνιο ή χρεοκοπία; Επέλεξε το πρώτο, όχι µόνο ως µη χείρον αλλά και ως ελπίδα εξυγίανσης. Δεν είναι µόνη. Στη Βρετανία, την Ιρλανδία, τη Γαλλία, την Ισπανία και ..την Πορτογαλία ακολουθούνται πολιτικές λιτότητας. Οχι γιατί είναι δηµοφιλείς ή δεν συνεπάγονται οδύνες, αλλά γιατί αποτελούν µονόδροµο. Σε όλες αυτές τις χώρες, οι κοινωνίες δεν έχουν εκραγεί. Η εξαίρεση είναι η Γαλλία, όπου όµως η προσωπικότητα του Νικολά Σαρκοζί δηλητηριάζει το πολιτικό κλίµα. Η ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Παπανδρέου ξεκίνησε µε ένα αβαντάζ και ένα ντεζαβαντάζ. Το αβαντάζ είναι ότι η κρίση την πέτυχε στο ξεκίνηµα. Είχε ολόφρεσκη εντολή – σχεδόν έντεκα µονάδων – µεταφραζόµενη σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία 160 βουλευτών. Είχε επίσης τέσσερα χρόνια µπροστά της. Με εξαίρεση την προεδρική του Μαρτίου και τις αυτοδιοικητικές του Νοεµβρίου, το εκλογικό χρονοδιάγραµµα ήταν ευνοϊκό. Πράγµατι, από τον Δεκέµβριο του 2010 έως το καλοκαίρι του 2013 δεν υπάρχουν κάλπες. ΤΟ ΝΤΕΖΑΒΑΝΤΑΖ είναι ότι στην προεκλογική περίοδο του 2009 το ΠΑΣΟΚ πολιτεύθηκε σαν να µην υπήρχε η κρίση. Ή µάλλον – για να είµαστε δίκαιοι – πολιτεύθηκε µε τη βεβαιότητα ότι θα µπορούσε να χειριστεί την κρίση. Η ψυχολογία συνοψίζεται στην προεκλογική φράση του ίδιου του Παπανδρέου, «λεφτά υπάρχουν». Ωστόσο, το άστρο του Γιώργου δεν λειτούργησε. Παρά τις προσπάθειές του, η χώρα δεν απέφυγε το ΔΝΤ µε όλες τις συνέπειες. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ η αντίφαση που ταλανίζει τη διακυβέρνηση Παπανδρέου τον τελευταίο χρόνο. Και αυτήν επιχειρεί να ξεπεράσει αναγνωρίζοντας αυτό που όλοι ξέρουµε, ότι δηλαδή οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεµβρίου θα δείξουν αν µια ευρεία κοινωνική πλειοψηφία εξακολουθεί να στηρίζει την κυβέρνηση. Ο Γιώργος θέλει να ακυρώσει τη λογική της ανέξοδης διαµαρτυρίας, στην οποία επιδίδεται µε ευφορία σύσσωµη η αντιπολίτευση αλλά, κακά τα ψέµατα, και ένα µέρος του κόµµατός του. Ο Παπανδρέου παίρνει τον µηδενισµό που χαρακτηρίζει την υποψηφιότητα του Γιάννη Δηµαρά και τον επιστρέφει στους..ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑhttp://www.tanea.gr/default.asp?pid=13&ct=31&artID=4601052
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου