»Κι εμεις αερολογουμε

Γράφει ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος «E» 12/10

Την περασμένη βδομάδα το «πρόβλημά» μας ήταν ποιος φταίει περισσότερο για την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει. Το Σαββατοκύριακο το «πρόβλημά» μας ήταν αν και ποιος πρωθυπουργός είπε ότι η χώρα αντιμετωπίζει προβλήματα διαφθοράς. Και σ’ ένα μήνα θ’ αναδείξουμε περιφερειάρχες και δημάρχους όχι με κριτήριο την ικανότητά τους ν’ ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις του..


νέου θεσμού, αλλά τη θεωρητική τοποθέτησή τους υπέρ ή κατά του μνημονίου, αν και δεν θα είναι σε θέση να επηρεάσουν στο ελάχιστο την εφαρμογή του.

Πολύ απλά, εκείνο που συνεχώς καταγράφεται με τα όσα λέμε και τα όσα κάνουμε είναι πως, αντί να κοιτάζουμε το παρόν και το μέλλον και ν’ αναζητούμε τρόπους για να διορθώσουμε λάθη και να καλύψουμε παραλείψεις, γυρίζουμε συνεχώς πίσω κι αναβιώνουμε διαφωνίες και κόντρες που, τις περισσότερες φορές, αντικειμενικά δεν μπορούν να οδηγήσουν πουθενά.


Δεν καταλαβαίνω ποια σημασία μπορεί να έχει αν και ποιος είπε ότι στην Ελλάδα έχουμε πρόβλημα διαφθοράς. Το μόνο που έχει σημασία είναι πως οι πάντες ξέρουμε ότι έχουμε τέτοιο πρόβλημα και άρα το μόνο που πραγματικά μετράει είναι αν μπορούμε να το λύσουμε ή έστω να το περιορίσουμε. Ολα τα άλλα είναι κουβέντες του αέρα.


Και ανάλογης σοβαρότητας επιχειρήματα είναι και όσα αναπτύσσονται περί το μνημόνιο και τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Υπάρχει κανένας που να πιστεύει σοβαρά ότι το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα, ακόμη και το δυσμενέστερο, θα επηρεάσει σε τίποτα την εφαρμογή του; Το μνημόνιο θα είναι εδώ και την επομένη των εκλογών και το μόνο που πραγματικά θα έχει σημασία είναι αν, εκτός από το μνημόνιο, θα έχουμε και καλούς, μέτριους ή κακούς περιφερειάρχες και δημάρχους.


Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο, ενδεχομένως ίσως να είναι κι αδύνατο, αλλά αν θέλουμε να κοιτάξουμε κατάματα το αύριο, θα πρέπει ν’ ασχοληθούμε επιτέλους με την ουσία των προβλημάτων και όχι με τη δημιουργία ευκαιριακών και πρόσκαιρων εντυπώσεων. Αλλωστε, από ευφυολογήματα και ατάκες δεν υστερούσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Από σοβαρότητα και υπευθυνότητα ήταν που πάσχαμε. Και θα εξακολουθούμε να πάσχουμε όσο θα σκεφτόμαστε με όρους τηλεοπτικών ειδήσεων και όχι την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας.