»[ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ ]

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

ΠΟΛΛΟΙ ΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ότι το επόµενο ντέρµπι είναι περίπου δεδοµένο: Καραµανλής εναντίον Σαµαρά. ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ δεν µοιάζει παρανοϊκό, ούτε ανήκει στον χώρο της επιστηµονικής φαντασίας. Αλλά υπόκειται σε ένα βασικό ερώτηµα: θέλει άραγε να επιστρέψει στο προσκήνιο ο Καραµανλής και µεθοδεύει την επιστροφή του;

ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ, δεν πιστεύω ότι ο πρώην πρωθυπουργός θέλει να ..

ξαναγίνει αρχηγός της Ν.Δ. Αλλά και ούτε αποκλείω να αναζητήσει έναν πολιτικό ρόλο, ο οποίος δεν θα είναι απαραιτήτως αυτός του συνταξιούχου πρωθυπουργού – πολλοί που τον συναντούν µεταφέρουν την αίσθηση ότι µικρή σχέση έχει πλέον µε τον καταβεβληµένο άνθρωπο του περασµένου Δεκεµβρίου.

ΠΟΤΕ; Φυσικά, όχι επί του παρόντος. Κι ως εκ τούτου, ακόµη κι αν το επιθυµεί, ακόµη κι αν το επιδιώκει, είναι υποχρεωµένος να το διαψεύδει σε κάθε ευκαιρία – ρητώς και εµπράκτως. ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ, για να επιστρέψει ο Καραµανλής απαιτούνται µια σειρά από προϋποθέσεις, τις οποίες µόνο ο χρόνος µπορεί να συγκεντρώσει ή να ακυρώσει.

ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΠΡΩΤΗ, να απαλλαγεί από τις µελανές κηλίδες της διακυβέρνησής του, κυρίως το Βατοπέδι και την οικονοµία. Το ένα φαίνεται ότι το έχει πάρει ζεστά η κοινοβουλευτική πλειοψηφία στην αρµόδια επιτροπή. Το άλλο θα εξαρτηθεί από τις οικονοµικές εξελίξεις και ως εκ τούτου είναι νωρίς ακόµη να το µετρήσουµε. Η γραµµή Σαµαρά για το Μνηµόνιο, πάντως, οδηγεί εκ των πραγµάτων στη µετατόπιση της ευθύνης από τη διακυβέρνηση Καραµανλή.

ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ, να συνεχίσει να βυθίζεται η ευρύτερη Κεντροδεξιά στην πολυδιάσπαση και την αποσύνθεση. Επί της ουσίας, δηλαδή, να µην µπορέσει η σηµερινή ηγεσία της Ν.Δ. να ενώσει την παράταξη σε µια ορατή προοπτική εξουσίας.

ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΡΙΤΗ, να γίνει αποδεκτός ο Καραµανλής από τους υπόλοιπους ως συνεκτικός ιστός, άρα να προκύψει µε κάποιας µορφής συναίνεση. Και εννοώ όλους τους υπόλοιπους, από τον Σαµαρά και την Ντόρα έως τον Καρατζαφέρη. Διότι αν µε κάποιον τρόπο δεν µαζευτούν όλοι µαζί, την εξουσία θα τη βλέπουν µε το κιάλι για καµιά δεκαετία.

ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ τις τρεις προϋποθέσεις, καµία δεν ισχύει σήµερα. Συνεπώς, η οποιαδήποτε συζήτηση για τον Καραµανλή είναι τουλάχιστον άκαιρη – ακόµη κι αν δεχτούµε ότι ο πρώην πρωθυπουργός τρέφει κρυφές φιλοδοξίες.

ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ η κουβέντα δεν είναι για την επαναδραστηριοποίηση του Καραµανλή αλλά για τις προϋποθέσεις που θα την επιτρέψουν όταν έλθει η στιγµή.

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ, τότε το ζήτηµα αρχίζει να αποκτά κάποιο ενδιαφέρον. Διότι µπορεί να µην είναι (ακόµη) το µατς που περιµένουν ή προαναγγέλλουν πολλοί αλλά η κατάσταση αρχίζει όλο και περισσότερο να θυµίζει προθέρµανση.


Η οποιαδήποτε συζήτηση για τον Καραµανλή είναι τουλάχιστον άκαιρη, ακόµη κι αν δεχτούµε ότι ο πρώην πρωθυπουργός τρέφει κρυφές φιλοδοξίες