»Το προβλημα του κ. Παπανδρεου

Αντώνης Καρακούσης ΒΗΜΑ

Τον περασμένο Μάιο η κυβέρνηση Παπανδρέου, προκειμένου να αποφύγει την επαπειλούμενη χρεοκοπία της χώρας, συμφώνησε με την Ευρωπαϊκή Ενωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ένα θηριώδες διασωστικό δάνειο ύψους 110 δισ. ευρώ και έναντι αυτού δεσμεύθηκε να εφαρμόσει ένα τριετές πρόγραμμα σταθεροποίησης και αναδιοργάνωσης της ελληνικής οικονομίας, αυστηρά περιγεγραμμένο και απολύτως ..προγραμματισμένο.

Από την αρχή της εφαρμογής αυτού του προγράμματος διαπιστώθηκε ότι η πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου, έτσι όπως είχε συγκροτηθεί μετά τις εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου, δεν διέθετε την απαιτούμενη συνοχή και ομοιογένεια, αλλά ούτε και την οργάνωση για να εργαστεί σε ένα πειθαρχημένο πλαίσιο τόσο ασφυκτικού χρονοδιαγράμματος.

Αυτός ήταν και ο λόγος που επέβαλε τον πρόσφατο ανασχηματισμό. Το νέο κυβερνητικό σχήμα ήλθε υποτίθεται να προσφέρει συνοχή, συνεννόηση, συναντίληψη και να επιτύχει βεβαίως τον απαιτούμενο συγχρονισμό με τις απαιτήσεις του μνημονίου και τους στόχους του προγράμματος.

Ειδικώς ο τελευταίος στόχος εξηγεί όπως φαίνεται την αναβάθμιση του κ. Γιάννη Ραγκούση, ο οποίος καλείται να καλύψει τις συντονιστικές αδυναμίες του Μεγάρου Μαξίμου και να επιτύχει τον συγχρονισμό των κυβερνητικών δυνάμεων. Η μετακίνηση του κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στο υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας ήλθε να ενισχύσει τη συνοχή του οικονομικού επιτελείου και να απαλλάξει τον κ. Παπακωνσταντίνου από τις σχεδόν καθημερινές τριβές με την κυρία Λούκα Κατσέλη. Επίσης, η μετακίνηση του κ. Λοβέρδου στο υπουργείο Υγείας υποδηλώνει απόφαση διαρθρωτικής επέμβασης στον κρίσιμο και απολύτως προβληματικό τομέα της Υγείας και από εκεί και πέρα το χάος.

Η κυρία Κατσέλη ελευθέρωσε μεν τον κ. Παπακωνσταντίνου, αλλά πιθανότατα να δεσμεύσει τον κ. Λοβέρδο, ο οποίος χωρίς τη συνεργασία του υπευθύνου των ασφαλιστικών ταμείων δεν θα μπορέσει να μεταρρυθμίσει τον πολύπαθο τομέα της Υγείας. Το φόρτωμα δε με αλλότριες αρμοδιότητες, ουδόλως τον διευκολύνει. Η εμπλοκή με τον ΕΦΕΤ ή με τον αθλητισμό μάλλον δυσκολεύουν τη δουλειά του. Θα ήταν προτιμότερο να ήταν υπουργός Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, παρά οτιδήποτε άλλο.

Ακόμη, ο κ. Χρυσοχοΐδης αν αποκοπεί από τον νευραλγικό τομέα της ενέργειας και από εκείνον του καταναλωτή ίσως να μην μπορέσει να προσφέρει την απαιτούμενη βοήθεια στον κ. Παπακωνσταντίνου στα θέματα των επενδύσεων και των τιμών. Οπως επίσης και η ζωή του κ. Ραγκούση θα γίνει αφόρητη όσο δεν ξεκαθαρίζεται πόσο συντονιστικός είναι ο ρόλος του αντιπροέδρου κ. Θ. Πάγκαλου. Για να μην αναφερθούμε στη διατηρούμενη σύγχυση πολλών άλλων αρμοδιοτήτων μεταξύ των υπουργών. Με άλλα λόγια, οι προθέσεις ήταν αγαθές, αλλά η βούληση όχι τόσο αποφασιστική όσο οι περιστάσεις επιβάλλουν. Και κακά τα ψέματα, αυτό είναι πρόβλημα του Πρωθυπουργού και κανενός άλλου.

akarakousis@dolnet.gr