Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

»Με συνθημα την τεκμηριωση

Του Γιάννη Σιδέρη Protagon.gr

Τι λέει ο Σαμαράς; Με βάση την οικονομική πολιτική της ΝΔ η χώρα μπορεί να απαλλαγεί σε δύο χρόνια από το μνημόνιο». Ποια πολιτική, ποιος την μελέτησε, σε ποιον την υπέβαλαν, ποιος οργανισμός την αξιολόγησε, ποιες χώρες με αυτή την πολιτική βγήκαν πιο γρήγορα από το ΔΝΤ; Σιγή ιχθύος…


Την ίδια «αυτοπεποίθηση» έδειχνε και.. το ΠΑΣΟΚ στα χρόνια της αντιπολίτευσης, δια στόματος μάλιστα του σημερινού υπουργού του μνημονίου Γ. Παπακωνσταντίνου: «Το ΠΑΣΟΚ έχει την πολιτική που θα βγάλει την Ελλάδα από την κρίση». Και γιατί δεν την άσκησε και μας έβαλε βαθιά στην τρόικα; Απλούστατα γιατί δεν είχε καμιά πολιτική, πασαλείμματα οικονομιών θεωριών εκφωνούσε για να πάρει την εξουσία.
Μα οι μικρότεροι; Να ένα δείγμα: «Την εξέλιξη αυτή την είχαμε προβλέψει αφού η κυβέρνηση δεν εστιάζει την προσοχή της στην ανάπτυξη», καταγγέλλει ο ΣΥΝ. Ποια ανάπτυξη, σε ποιους τομείς να στραφεί η χώρα; Με ποιες διαδικασίες, με ποια χρήματα σε ποιες επενδύσεις; Μήπως με την πρόσληψη των 100 χιλιάδων «σταζιέρ» που ζητούσε ο Τσίπρας;

Υπάρχει και το ΚΚΕ βέβαια, αλλά αυτό τα έχει λύσει όλα προ πολλού: «Ολα στο δημόσιο, να γίνουν κτήμα του λαού». Όπως προφανώς ήταν κτήμα του λαού και στον αλήστου μνήμης υπαρκτό, όπου είχε …εξαλειφθεί κάθε πενία και δυστυχία και οι ευτυχείς πολίτες του ξαμολήθηκαν στην καπιταλιστική Δύση να δουλέψουν από αλτρουισμό για ένα ξεροκόμματο…


Συχνά αναφερόμαστε με απαρέσκεια και απαξίωση στον «ξύλινο λόγο» των πολιτικών. Ουδείς μας αναφέρεται σε κάτι ουσιαστικότερο: Στον ατεκμηρίωτο λόγο των πολιτικών, που είναι ίσως η πιο μεγάλη αιτία της κακοδαιμονία μας: «Στην Ελλάδα, μου είπε ο, κατά κάποιο τρόπο, υπεύθυνος για την κοινωνική πολιτική που θα παρουσιάσει ο ΓΑΠ στην ΔΕΘ, Ηλίας Μόσιαλος, ένας καθηγητής που εκλήθη να συμβάλλει και ιεραποστολικά ασκεί το έργο του, δεν υπάρχει τεκμηρίωση του πολιτικού λόγου. Ο πολιτικός λόγος στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά ασαφής. Οι αντιπαραθέσεις είναι ασαφείς. Τα επιχειρήματα των πολιτικών είτε είναι συναισθηματικά είτε είναι ατάκες. Ποτέ δεν είναι τεκμηριωμένα βάσει στοιχείων. Ως ένα βαθμό οφείλεται και στην έλλειψη έρευνας, καθώς η έρευνα δεν χρηματοδοτείται στην Ελλάδα.»


Γιατί άραγε δεν χρηματοδοτείται η έρευνα; Ο ίδιος απαντάει: «Υπάρχει ένα κράτος που δεν θέλει να υπάρχουν στοιχεία για την παραγωγικότητα και τις εν γένει δραστηριότητες. Ισως γίνεται εσκεμμένα καθώς αυτό βολεύει τους πολιτικούς. Χωρίς τεκμηρίωση ο πολιτικός λόγος είναι πιο ασαφής και πιο εύκολος. Οταν υπάρχει τεκμηρίωση, δηλαδή γνώση κόστους, επιπτώσεων, εναλλακτικών λύσεων, απαντήσεων στο ποιοι ωφελούνται, πόσο και γιατί από ένα μέτρο, οι κυβερνήσεις δεσμεύονται. Ο πολίτης θα έχει στοιχεία να κρίνει: Βελτιώθηκε η κατάσταση; Χειροτέρεψε; Η αξιολόγηση είναι θα είναι συνεχής και η κάθε κυβέρνηση θα λογοδοτεί στους πολίτες κάθε τρεις και έξι μήνες και όχι κάθε τέσσερα χρόνια. Όλα αυτά όμως, επισημαίνει, με υπό την προϋπόθεση ότι το κράτος μαζεύει αντικειμενικά στοιχεία και δεν τα «διορθώνει» ο κρατικός μηχανισμός».


Το τελευταίο μας φέρνει στο …Κοντοπυράκειο θεώρημα (σ.σ. θυμάστε τον διοικητή της Στατιστικής Υπηρεσίας που ενέταξε την πορνεία στο ΑΕΠ για να το παρουσιάσει αυξημένο;) «Τα στοιχεία, λέει ο καθηγητής, θα πρέπει να τα συγκεντρώνει ένας ανεξάρτητος Οργανισμός, του οποίου οι υπάλληλοι και οι ηγεσίες του δεν θα πρέπει να διορίζονται από την κυβέρνηση».


Σημειώνω ότι ο καθηγητής γύρισε μετά από πρόσκληση του ΓΑΠ αν και ξέρει Ελλάδα τι σημαίνει. Τον κάλεσε κάποτε από το εξωτερικό ο Α. Παπανδρέου να ερευνήσει και να του υποβάλλει προτάσεις για την πρόοδο του ΕΣΥ. Οι προτάσεις έγιναν, ο Αντρέας τις χειροκρότησε ...βαθύτατα συγκινημένος, και μετά τις καταχώνιασε στα κυβερνητικά συρτάρια, γιατί αν εφαρμόζονταν θα ξεσηκωνόταν όλο το ιατρο-συνδικαλιστικό και προμηθευτικο- φαρμακευτικό κατεστημένο…


Για να γυρίσουμε στα πρώτα, λέω μήπως όταν ακούμε τους πολιτικούς να εκφωνούν λόγους, μήπως αντί να τους γυρίζουμε την πλάτη και να τους απαξιώνουμε συλλήβδην, όπως έχει γίνει μόδα τελευταία, να απαιτούσαμε ένα και μόνο πράγμα. Τη τεκμηρίωση των όσων διακηρύσσουν…
Δύσκολα βέβαια θα τους βάζαμε…



Δεν υπάρχουν σχόλια: