Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

»Η εκλογη του Ηλια

του Κώστα Γιαννακίδη Protagon.gr

«Είμαστε εδώ για να δώσουμε χαμόγελο, ελπίδα και αισιοδοξία στους συμπολίτες μας, μέσα σε αυτό το γκρίζο τοπίο» είπε ο Νικήτας Κακλαμάνης παρουσιάζοντας το συνδυασμό του για την Αθήνα. Υποθέτω ότι αυτόν τον σκοπό τείνει να εξυπηρετήσει η επιλογή του Ηλία Ψινάκη. Το χαμόγελο, ίσως και το δυνατό γέλιο. Για την αισιοδοξία δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Αισιόδοξος μπορεί να είναι ο Ηλίας. Από την άλλη ίσως και να..
πλήττει φριχτά γι' αυτό και αποφάσισε να κατέλθει στον στίβο των ωραίο, τον ευγενή, με τα παρκαρισμένα απορριμματοφόρα στο πλάι. Και πιθανότατα ο Ψινάκης να είναι μία καλή επιλογή για την Αθήνα. Οχι μόνο για την ευθυμία που σίγουρα θα χαρίσει, αλλά και γι' αυτά που ίσως τελικά προσφέρει στην πόλη. Πριν βάλετε τις φωνές δώστε μου ένα λεπτό.

Οι δημοτικές εκλογές είναι ένας προνομιακός λαχανόκηπος στον οποίο μπορούν να ευδοκιμήσουν όλα τα λουλούδια και κάθε λογής φρούτο. Τα ψηφοδέλτια είναι μεγάλα, οι πολίτες ασχολούνται με το δημοτικό συμβούλιο μόνο όταν είναι να χαρίσουν σταυρούς και εν τέλει η ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου δεν δοκιμάζει το ανάστημα σου απέναντι στους θεσμούς. Για ποιο λόγο ένας άνθρωπος σαν τον Ψινάκη θέλει να γίνει δημοτικός σύμβουλος; Υπάρχουν πολλές πιθανές απαντήσεις. Ρουσφέτι στο δήμαρχο, χαβαλέ με την παρέα, κυνήγι της εμπειρίας, διάθεση προσφοράς. Πάντα απορούσα γιατί πλούσιοι άνθρωποι, τύποι που μπορούν να παρατηρούν τον κόσμο από τηλεσκόπιο πάνω σε μία τροπική παραλία, κάθονται και ασχολούνται με τα γκρίζα της καθημερινότητάς μας. Πιθανότατα από ματαιοδοξία-λένε ότι πλήττεις φριχτά όταν ξεπεράσεις το άγχος της επιβίωσης.



Μήπως, όμως, εκεί βρίσκεται και η ελπίδα του δύσμοιρου πολίτη; Ενας εύπορος και καλοζωισμένος άνθρωπος ίσως μπει στα κοινά με άδολη διάθεση προσφοράς, έστω και αν το κάνει για να δει πως είναι, για να δοκιμάσει την αίσθηση μέχρι να βαρεθεί. Ισως συλλογιέμαι αφελώς, αλλά ένας τύπος σαν τον Ψινάκη δεν μπαίνει στα δημοτικά για να σβήνει κλήσεις ή να αναθέτει προμήθειες. Το κάνει για την πλάκα του και αυτό μόνο δημιουργικό αποτέλεσμα μπορεί να έχει. Θα μου πείτε ότι υπάρχει και η άλλη πλευρά της μάντρας, εκείνη με τα αγριόχορτα: πως μπορεί να εκπροσωπήσει τον πολίτη κάποιος που δεν έχει την παραμικρή σχέση με την κοινή καθημερινότητα; Σωστό. Μόνο που, τις περισσότερες φορές, όταν «κάποιοι από εμάς» ζήτησαν να βελτιώσουν την καθημερινότητά μας, την έκαναν χειρότερη. Βέβαια μπορεί όλη η κουβέντα να γίνεται χωρίς λόγο. Τι θα είναι ο Ψινάκης αν επανεκλεγεί ο δήμαρχος; Eτσι όπως λειτουργεί ο Δήμος τίποτα το σπουδαίο. Μία πολύχρωμη γλάστρα σε έναν prive κήπο, ένα παγώνι στον ακάλυπτο.





Δεν υπάρχουν σχόλια: