»Το γκετο του κεντρου

του Τάσου Τέλλογλου Protagon.gr
Photo: Elenilou

«Τo ’χω πάρει απόφαση, θα ζήσω στο γκέτο» μου είπε μία συνάδελφος που μένει στην Αχαρνών και, αν και αριστερή, σκέφτεται να πάρει τον νόμο στα χέρια της. Στον πρώτο όροφο της πολυκατοικίας της διαμένει Ασιάτης που έχει μετατρέψει το διαμέρισμά του σε ξενώνα φιλοξενίας 30-40 ατόμων ημερησίως, με ..
τίμημα υπενοικιαστή 2 ευρώ το κεφάλι. Έβαλε κάμερα στην είσοδο της πολυκατοικίας για να βλέπει ποιός μπαίνει και ποιός βγαίνει. Δύο γείτονες έπαιζαν στα μπαλκόνια με όπλα. Μπροστά στην πόρτα του σπιτιού μία εταιρεία μεταφορών εγκατέστησε αφετηρία –μέσα στην Αχαρνών – χωρίς να ρωτήσει κανένα. Όταν πάς σε αυτή την πολυκατοικία, τρείς στις τέσσερις λωρίδες είναι κλειστές απο τους «επιχειρηματίες μεταφορών». Το χειρότερο; Σε όποιον και αν απευθυνθεί, κάποιος άλλος είναι αρμόδιος.



Κατέβηκα στο κέντρο και αντίκρυσα τους γνωστούς εργολάβους του δήμου Αθηναίων να βάζουν νέες πλάκες στη στοά που συνδέει την Κοραή με την Πανεπιστημίου, ενώ μπροστά στο δημαρχείο, συνέχιζαν να «τρυπιούνται». Ακριβώς απέναντι από το θεάρεστο...έργο της νέας πλακόστρωσης, το εμπόριο της πόλης εχει υποκατασταθεί απο εκείνους που πωλούν σε...μαντήλια. Την ίδια ώρα η συνομοσπονδία εμπορίου υπολογίζει οτι ενα στα πέντε μαγαζιά στο κέντρο της Αθήνας έχουν βάλει λουκέτο. Φυσικά δεν φταίνε μόνο οι λαθρομετανάστες με τις «μαϊμούδες» για αυτήν την εξέλιξη, αλλά και οι καθημερινές διαδηλώσεις και ο πληθωρισμός των εμπορικών κέντρων στα προάστια.


Η Αθήνα όμως δεν είναι δυνατόν να γίνει προάστιο. Οσοι μπορούμε την εγκαταλείπουμε για τον βορρά η για τον νότο. Το ΥΠΕΚΑ της κας Τίνας Μπιρμπίλη στο σχέδιο «Αθήνα –Αττική 2010-2014» προβλέπει πολλά και διάφορα για το κέντρο αλλά τίποτα δεν πρόκειται να γίνει αν δεν μπει τάξη.

Πάρτε για παράδειγμα τα μαγαζιά των αλλοδαπών. Δίνουν έναν απίστευτο πλούτο στην αγορά τροφίμων αλλά πόσα απο αυτά εχουν άδεια; Πάρτε τις αφετηρίες των λεωφορείων για μητροπόλεις των Βαλκανίων ή τις πρώην ΕΣΣΔ. Κάποιοι στην Αγίου Κωνσταντίνου εχουν οργανωθεί φεύγοντας μέσα απο χώρους παρκινγκ, αλλά είναι μειοψηφία. Τι γίνεται με τους άλλους; Τι θα κάνει το κράτος με τους αλλοδαπούς που δεν στέλνουν τα παιδιά τους στα σχολεία; Πώς σκέφτεται να οργανώσει η αστυνομία το καθάρισμα της περιοχής γύρω από την Κυψέλη από τους γνωστούς «προστάτες» των κοριτσιών από την Αφρική;

Και τέλος δεν θα μπορούσε να βρεθεί ενας χώρος, οπως ο παλιός σταθμός της Ζυρίχης, και όχι το κέντρο της πόλης, για να κάνουν οι εξαρτημένοι εκείνο που τους ανακουφίζει; Το κράτος, στην κεντρική και αποκεντρωμένη μορφή του (Δήμος Αθηναίων), πρέπει να στείλει ένα μήνυμα αποφασιστικότητας, να υπερασπιστεί το κέντρο μιας πόλης η τύχη του οποίου δεν είναι προς διαπραγμάτευση. Δεν είναι δυνατόν το περιθώριο της πόλης να είναι στο κέντρο της, με όποιους πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους και αν δει κάποιος το πρόβλημα.