»Εναλλακτικα Στη σκια των σκανδαλων

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΑ

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, λένε, είναι κλίμα. Το ίδιο και η πολιτική. Καμιά φορά όμως έρχεται μια στιγμή ή, καλύτερα, προκύπτει ένα γεγονός που αποκρυσταλλώνει το κλίμα. Το εικονογραφεί. Αν το κλίμα δεν είναι θετικό, τότε η συγκυρία αυτή αποδεικνύεται θανατηφόρος.

Το έπαθε ο Τόνι Μπλερ το 2003. Ηταν παντοδύναμος ως πρωθυπουργός, αλλά η βρετανική κοινή γνώμη αισθανόταν πως είχε τόση άνεση με..
τον λόγο κι ήταν τόσο καλός στην παρουσίαση που εύκολα δεν θα έλεγε την αλήθεια. Αυτό επιβεβαιώθηκε όταν η κυβέρνηση Μπλερ συνελήφθη να λέει αλγεινά ψέματα για τον Πόλεμο του Ιράκ, ιδίως δε για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ που μπορούσε, υποτίθεται, να χτυπήσει σε σαράντα πέντε λεπτά. Αυτό ήταν! Η μαγεία χάθηκε. Η δημοτικότητα του Μπλερ άρχισε να φθίνει, κάτι που επιταχύνθηκε όταν τα πράγματα στο Ιράκ άρχισαν να μην πηγαίνουν και τόσο καλά. Η αντίστροφη μέτρηση για την έξοδό του από την Ντάουνινγκ Στριτ είχε αρχίσει.

ΤΑ ΙΔΙΑ έπαθε ο Νικολά Σαρκοζί φέτος το καλοκαίρι με την υπόθεση Μπετανκούρ. Η οικογενειακή διαφορά της κληρονόμου της εταιρείας καλλυντικών L΄Οreal με την κόρη της έγινε μέσα σε λίγες εβδομάδες μια υπόθεση πολιτικού χρήματος. Η λογίστρια της Μπετανκούρ μίλησε για φακέλους με χιλιάδες ευρώ που πήγαιναν σε πολιτικούς καιτο βρήκατε!- στην προεκλογική καμπάνια Σαρκοζί το 2007. Τα πήρε μετά πίσω, αλλά η ζημιά είχε γίνει. Η διάχυτη εικόνα ενός προέδρου που βρίσκεται πολύ κοντά στους πλούσιους και τους ισχυρούς, τρέχοντας στα κότερα και τις δεξιώσεις- στοιχείο της ατμόσφαιρας από την αρχή της θητείας του Σαρκοζί-, έκανε ζουμ σε μια μπανάλ ιστορία με φακελάκια. Ολες οι διαψεύσεις και όλοι οι δικαστικοί ελιγμοί δεν μπορούν να σβήσουν την εντύπωση που έχει αποκομίσει η σιωπηλή συντηρητική γαλλική πλειοψηφία που ψήφισε τον Νικολά.

Ανάλογη τύχη είχε και η διακυβέρνηση Καραμανλή. Το «σεμνά και ταπεινά» του πρώην πρωθυπουργού δεν ταίριαζε ως υπότιτλος στα σκάνδαλα που άρχισε να συσσωρεύει η κυβέρνησή του από το 2005 και μετά. Η ζημιά έγινε τελικά με το Βατοπέδιο. Γιατί; Διότι ενέπλεκε μια Μονή του Αγίου Ορους- κάτι που σκανδάλιζε τους θεοσεβούμενους ψηφοφόρους της Ν.Δ.με ανθρώπους του πρωθυπουργού και μεγαλοϋπουργούς. Τα λεφτά στην υπόθεση των δομημένων ομολόγων ήταν πιο πολλά. Αλλά το Βατοπέδι με τις λίμνες, την ανταλλαγή εδαφών και τα χρυσόβουλα ήταν πιο εύληπτο. Ακόμη χειρότερα: ήρθε μετά το σοκ της υπόθεσης Ζαχόπουλου και, κυρίως, της Ζίμενς. Αυτή αφορούσε, κυρίως, σε υποθέσεις από το παρελθόν. Επιβεβαίωνε όμως με τον πιο ωμό τρόπο το στοιχείο της διαφθοράς στην πολιτική. Η Ζίμενς ήταν το χαλί για το Βατοπέδι που έγινε τσουλήθρα για τον νεοκαραμανλισμό.

Η ΣΚΙΑ ΤΩΝ σκανδάλων είναι βαριά για τη Ν.Δ. ακόμη και στην αντιπολίτευση. Ο Κώστας Καραμανλής είναι άφωνος. Πολλά στελέχη των κυβερνήσεών του δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στον δρόμο. Ολα αυτά θα πρέπει να είναι διδακτικά για ένα ΠΑΣΟΚ που δεν έχει ακόμη κλείσει χρόνο επιστροφής στην εξουσία. Το πολιτικό κλίμα στη χώρα απηχεί το σοκ του Μνημονίου. Παρά το μεγάλο κοινωνικό κόστος, η κυβέρνηση έχει ακόμη περίοδο χάριτος. Γιατί; Διότι ο Παπανδρέου απεγκλωβίστηκε από το προεκλογικό σύνθημα «υπάρχουν λεφτά» και είπε την αλήθεια για τα δημόσια οικονομικά. Αλλά και διότι ο μέσος έλληνας ξέρει πως πληρώνουμε τις οικονομικές μας αμαρτίες. Ωστόσο, το ότι αποδέχεται κανείς να γίνει φτωχότερος δεν σημαίνει πως αποδέχεται και να τον κοροϊδεύουν. Αν το ΠΑΣΟΚ φαλτσάρει καλλιεργώντας λάθος προσδοκίες ή αν κάποια πρόσωπα του νέου συστήματος εξουσίας δώσουν την εντύπωση ότι ενδιαφέρονται να πλουτίσουν σε μια χώρα που πένεται, το κλίμα θα αλλάξει. Μετά η συμπολίτευση θα είναι στο έλεος της υπόθεσης εκείνης που θα το αποκρυσταλλώσει, κάνοντάς το φονικό όπλο...