»Μια τρυπα στο νερο

ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ βημα

Είναι γνωστή η τύχη όσων αρπάζουν δημόσιο χρήμα στην Ελλάδα. Τρώνε, πίνουν, χτίζουν, επενδύουν κι αν γίνουν τσακωτοί, ανοίγουν μια μικρή παρένθεση στη ζωή τους. Πάνε λίγο φυλακή και όταν με το καλό ξαναβγούν, ξοδεύουν όσα έμειναν. Τα κλεμμένα δεν επιστρέφονται. Ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου έχει βάσιμες υποψίες για δήμους, για νοσοκομεία, για ΤΕΙ. Θα κάνει, λέει, εξονυχιστικούς ελέγχους, θα βρει τα εικονικά τιμολόγια, θα ανοίξει λογαριασμούς, θα..
ξετρυπώσει απατεώνες. Εδωσε εντολή λοιπόν να γίνουν δέκα διαχειριστικοί έλεγχοι.

Τυμπανοκρουσίες, παιάνες, χειροκρότημα από τους θαυμαστές του υπουργού Οικονομικών και συγκρατημένα χαμόγελα από τους αλλόγλωσσους επιθεωρητές.

Στις εντολές του κ. Παπακωνσταντίνου είναι ορατά τα αποτελέσματα της όσμωσης από τους ευρωπαϊκούς διαλύτες. Ολοι μαζί θέλουν να μαζέψουν λεφτά. Υπάρχει όμως μια μικρή διαφορά. Οι δανειστές πιέζουν για συμμάζεμα, με μοναδικό στόχο να ασφαλίσουν την επιστροφή των χρημάτων τους. Ο υπουργός πιέζεται να τους ικανοποιήσει αλλά, τουλάχιστον στις αποφάσεις του Αυγούστου, χάνει το όλον.

Κάνοντας μερικούς ελέγχους και εντοπίζοντας επιλεκτικά απατεώνες, δεν αλλάζει το τοπίο. Δεν μιλάμε για τη δυσκολία να αλλάξει η νεοελληνική νοοτροπία, αλλά για τη διαμόρφωση θεσμικού πλαισίου που δεν θα επιτρέπει τις πονηρές διευθετήσεις. Ανακαλύπτονται καθημερινά έξοδα για έργα που δεν έγιναν, δαπάνες χωρίς αιτία, διαδρομές κεφαλαίων που καταλήγουν σε τσέπες. Οι εντολές για ελέγχους του κ. Παπακωνσταντίνου δεν περιορίζουν μελλοντικά τις μίζες, δεν αποτρέπουν τα σχέδια κλοπής, δεν καταργούν τις απευθείας αναθέσεις ούτε τις τακτικές που ροκανίζουν τον προϋπολογισμό. Με τις εντολές του θα εντοπιστούν ορισμένοι επιτήδειοι και θα απομακρυνθούν, για να αφήσουν τη θέση τους στους επόμενους.

Είναι προφανής η τακτική του υπουργείου Οικονομικών. Από τη μια προσπαθεί να ικανοποιήσει τους δανειστές επιδεικνύοντας νέες πηγές εσόδων κι από την άλλη ρίχνει στην αρένα των εντυπώσεων παρανομήσαντες ώστε να ικανοποιηθεί το λαϊκό αίσθημα. Υπάρχει κάτι κοινό στις δύο στρατηγικές. Υποπίπτουν στην περιπτωσιολογία. Ερευνούν τις ρεμούλες στο ΤΕΙ Χαλκίδας ή στον «Ευαγγελισμό», δηλώνοντας αυτάρεσκα ότι υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για έκνομες μεθοδεύσεις. Από την άλλη στρέφουν τα φώτα στη ζηλευτή Ψαρού, κομπορρημονώντας για τον έλεγχο στο ρεστοράν Νammos, όπου επιβλήθηκε πρόστιμο 4 εκατ. ευρώ για φορολογικές παραβάσεις. Για όσους παρακολουθούν αντίστοιχες υποθέσεις της νεότατης Ιστορίας, η εξέλιξη είναι γνωστή. Οι έρευνες στον δημόσιο τομέα θα χρονίσουν και αν ορισμένοι καταδικαστούν, θα βρουν τον τρόπο τους να περάσουν γεράματα στην καλοπέραση. Ο επιχειρηματίας θα τη βρει κι αυτός την άκρη του, όπως τόσοι και τόσοι.

Ο κ. Παπακωνσταντίνου, συνεπικουρούμενος από τηλεστάρ στελέχη του υπουργείου του, έχει μεγάλη ανάγκη να παρουσιάσει αποτελέσματα. Δεν ξέρουμε αν φταίει η ζέστη του καλοκαιριού, η κόπωση από τα πάρε- δώσε με τους ξένους, η ανάγκη για προσωπική προβολή, πάντως κάνει σαματά άνευ λόγου. Το να δώσει κάποιος υπουργός εντολή για έρευνα, το να εντοπιστούν παραβάτες στην αγορά, είναι το εύκολο κομμάτι της δουλειάς. Το δύσκολο είναι να υπάρξουν χειροπιαστά αποτελέσματα. Και πώς θα το πετύχει αυτό όταν δεν υπάρχει ανανέωση του προσωπικού στις υπηρεσίες του; Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι αδιάφθοροι ελεγκτές που θα σώσουν τη χώρα από τους απατεώνες και πού βρίσκονταν τόσο καιρό; Οι υπάλληλοι του υπουργείου που τώρα γίνονται μπροστάρηδες της κάθαρσης είναι παλιές καραβάνες που επί έτη πολλά ήταν θεατές στο έγκλημα. Γνώριζαν και σιωπούσαν.

Εν ολίγοις αντιμετωπίζουμε με συμπάθεια και κατανόηση την πρόθεση για σαρωτικούς ελέγχους. Αν γίνουν μερικές εκατοντάδες μετατάξεις, αν υπάρξει αυστηρότερο θεσμικό πλαίσιο για τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, η Ελλάδα θα γίνει μια άλλη χώρα. Ολα τα υπόλοιπα δίνουν τροφή στις κουβέντες του καφενέ με λίγο κοσμικό αλατοπίπερο.