Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

»Μετριοκρατια

kassimatis@kathimerini.gr

Αγαπητός αναγνώστης από τη Λάρισα θέτει υπ' όψιν της στήλης μία ενδιαφέρουσα ιστορική μαρτυρία από το βιβλίο «Επανάσταση 1989: η πτώση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας», του Victor Sebestyen, έγκυρου Βρετανού δημοσιογράφου, ο οποίος ειδικεύεται (λόγω και της ουγγρικής καταγωγής του) στην Ανατολική Ευρώπη. Στο απόσπασμα του κειμένου που ακολουθεί, ο Βόλφγκανγκ Λέοναρντ, από τα..

ηγετικά στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος της αλήστου μνήμης Ανατολικής Γερμανίας, περιγράφει την προσωπικότητα του Χόνεκερ:

«Είχε το κύριο χαρακτηριστικό... ουσιαστικής σημασίας για την επιτυχία ενός νέου κομματικού: απολύτως μέση νοημοσύνη. Σε ένα Κομμουνιστικό Κόμμα σταλινικού τύπου, πρέπει να έχεις καλή μνήμη και την ικανότητα να απορροφάς τόμους κομματικών αποφάσεων και να τις κάνεις ντιρεκτίβες· χρειάζεσαι, λοιπόν, τη βασική νοημοσύνη. Δεν γίνεται να είσαι τελείως βλάκας, όπως ήταν το επιθυμητό τη ναζιστική περίοδο, επειδή η ιδεολογία είναι πολύ πιο περίπλοκη. Δεν γίνεται όμως να είσαι πολύ έξυπνος, γιατί οι άνθρωποι με νοημοσύνη άνω του μέσου όρου τείνουν να αμφισβητούν τον αποκρυφισμό και να εντοπίζουν τα ελαττώματα... αυτό τους κάνει ανυπάκουους. Οταν το σύστημα είναι σε κρίση, οι έξυπνοι περνούν μπροστά: Ο Καντάρ στην Ουγγαρία, ο Ντούμπτσεκ στην Τσεχοσλοβακία, ο Γκορμπατσόφ... Σε καιρούς ευκολότερους, όμως, είναι οι μέτριοι που κυβερνούν: οι Ούλμπριχτ και οι Χόνεκερ...».

Επ' αυτού, ο αναγνώστης προσθέτει το δικό του σχόλιο: «Το απόσπασμα καταδεικνύει ότι τελικά και η Ν.Δ. τείνει προς το σοβιετικό μοντέλο, καθώς έχει τις ίδιες προδιαγραφές για τα στελέχη της». Και όχι μόνον η Ν.Δ., είναι πρόβλημα του κομματικού συστήματος γενικώς. Η μακρά περίοδος ευημερίας που απήλαυσε η χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια, μαζί με την πεποίθηση ότι ο δανεισμός είναι εισόδημα, εμπέδωσε και την επικράτηση των μετρίων. Ηταν φυσικό να συμβεί αυτό υπό συνθήκες ευημερίας, αφού η ροπή προς την ηδονή και η αποφυγή του πόνου είναι στην ανθρώπινη φύση. Γιατί να προτιμήσουν οι ψηφοφόροι την επώδυνη λύση, έστω και αν τα αποτελέσματα διαρκούν, όταν τους προσφέρεται η ανώδυνη λύση που ανακουφίζει αμέσως; Συνεπώς, αφού και με τους μέτριους κάνουμε τη δουλειά μας, τι να μπλέκουμε τώρα με τους απαιτητικούς; Ομως το τίμημα του αμοραλισμού πολιτικών προσώπων, που δοξάστηκαν χτίζοντας ή συντηρώντας κομματικό κράτος με τον υπερδανεισμό του Δημοσίου (αλλά και ημών, των πελατών τους, που τους ψηφίζαμε...), είναι το σημερινό χαμηλό επίπεδο του λεγόμενου πολιτικού προσωπικού. Το πρόβλημα είναι, εν τέλει, της χώρας. Γι' αυτό, σε περίοδο κρίσης, βρίσκεται στα χέρια μετρίων και στον ορίζοντα δεν φαίνεται τίποτε...

Νικήτας καλεί Φιλιππίνες

O Νικήτας Κακλαμάνης διασκεδάζει πολύ να αφηγείται μια ιστορία με τον Κωνσταντίνο Λάσκαρη, υπουργό Εργασίας της περιόδου 1974 - 1981. Ηταν η εποχή που ο κόσμος (αθώος τότε εν σχέσει με τον σημερινό, που εκπαιδεύεται από την τηλεόραση...) βοούσε με το σκάνδαλο της θαυματουργού «Αγίας Αθανασίας του Αιγάλεω». Ο Κακλαμάνης, ως νεαρός συνδικαλιστής του ιατρικού κλάδου, υπέδειξε με λεπτότητα στον Λάσκαρη ότι ίσως θα έπρεπε να διαψεύσει δημοσιεύματα των εφημερίδων, τα οποία έφεραν την δήθεν αγία να δρα υπό την ανοχή του υπουργού (εκλεγομένου μάλιστα στην Β΄ Αθηνών), επειδή του έφερνε σε αντάλλαγμα τις ψήφους των αφελών πιστών της από το Αιγάλεω. «Ετσι είναι, γιατί να το διαψεύσω;», του είπε με απόλυτη φυσικότητα ο Λάσκαρης και πρόσθεσε μια παραλλαγή (περί ψήφων) της γνωστής ρήσης του Βεσπασιανού για την οσμή του χρήματος.

Το θυμήθηκα, πληροφορηθείς ότι ο δήμαρχος Αθηναίων (για τον οποίον, το σκληρότερο αστείο, που ακούγεται τελευταίως, λέει ότι θα τα καταφέρει στις εκλογές εφόσον τον βοηθήσει το ΠΑΣΟΚ με την Φώφη...) επεδίωξε συνάντηση με τον Φιλιππινέζο πρεσβευτή. Υποθέτω για να προσελκύσει τις ψήφους των συμπατριωτών του που εργάζονται εδώ, αρκετοί εκ των οποίων έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν σ' αυτές τις δημοτικές εκλογές.

Δεν αμφιβάλω ότι, πέραν της ψηφοθηρικής διάστασης, το ενδιαφέρον του δημάρχου εμπνέεται και από την κοινωνική πολιτική του δήμου, η οποία στηρίζει την οικογένεια. Ως γνωστόν, πολλοί μετανάστες από τις Φιλιππίνες απασχολούνται σε θέσεις υπηρετικού προσωπικού σε κατοικίες των βορείων προαστίων. Οι ευκατάστατοι εργοδότες τους -οι οποίοι ζουν, λ.χ., στην Κηφισιά ή στο Ψυχικό, αλλά ψηφίζουν Ν.Δ. στην Αθήνα- δέχονται τους ανθρώπους αυτούς ως μέλη των οικογενειών τους. Γιατί, λοιπόν, την ημέρα της κάλπης να χωρίσει η ευρύτερη οικογένεια και να μην πάρουν μαζί και το κορίτσι του σπιτιού να έχει κι αυτό τη χαρά να ψηφίσει, Νικήτα; Το πρόβλημα, βέβαια, είναι το κορίτσι του σπιτιού ζει στην Κυψέλη ή στο Παγκράτι...

Εξωγήινοι

Στον ΣΥΡΙΖΑ ενοχλήθηκαν επειδή η Φιλελεύθερη Συμμαχία κυκλοφόρησε ένα αστείο στο Διαδίκτυο, όπου ο πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας παρουσιάζεται να έχει ως οικονομικό σύμβουλο ένα από εκείνα τα κακομούτσουνα μπλε πλάσματα που εμφανίζονται στην ταινία Avatar. Δεν βλέπω όμως τον λόγο του εκνευρισμού. Η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη: έχει σύμβουλο τον Λαφαζάνη...

Η θεία Λούκα

Η υπουργός που αναγνωρίζεται ως «το μεγαλύτερο πρόβλημα της κυβέρνησης» αντέδρασε στον διορισμό του προσώπου το οποίο υπέδειξε το υπουργείο Οικονομικών για τη θέση του επικεφαλής του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, παρότι δεν είχε κατά τον νόμο αρμοδιότητα για το ζήτημα. Ο λόγος ήταν, όπως μαθαίνω, ότι ο προταθείς εκ μέρους του υπουργείου Οικονομικών γνωρίζει καλά την αγγλική, καθώς και το Κοινοτικό Δίκαιο και τέτοιους ανθρώπους, ως γνωστόν, η υπουργός δεν τους θέλει τριγύρω της, γιατί την εμποδίζουν στο έργο της...

Ποιητικός Σαμαράς

Σε μία από τις χαρακτηριστικές του συναισθηματικές εξάρσεις, που πάντοτε εκφράζονται ποιητικά, ο Αντώνης Σαμαράς κάλεσε τα νεοκλεγέντα μέλη της Πολιτικής Επιτροπής να επαγρυπνούν και να επισπεύδουν, με την ωραία φράση: «Να κάνουμε τη νύχτα - μέρα!» Οσοι άκουσαν την ομιλία του και την πρόσεξαν δεν θα δυσκολευθούν να εφαρμόσουν την προτροπή του, γιατί τους έδειξε πώς γίνεται το άσπρο - μαύρο, το κρέας - ψάρι κ.ο.κ.

Εξηγήσεις

Σχετικά με σχόλιο της περασμένης Πέμπτης. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος με βεβαίωσε ότι ο Τζορτζ Χάλακ δεν μετείχε στην επίσημη αποστολή στο Αμπού Ντάμπι, αλλά ούτε ήταν παρών στην περιοχή κατά τον χρόνο της επίσκεψης. Ομως, κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής συνομιλίας μου με τον υπουργό, μου συνέβη κάτι περίεργο. Να το πω εξωσωματική εμπειρία ή μήπως με απήγαγαν εξωγήινοι; Δεν ξέρω... Πάντως, ξαφνικά, άκουσα κύκλους του Ευάγγελου Βενιζέλου να μου μιλούν και να μου λέγουν ότι ο υπουργός ρώτησε προσωπικώς κάθε εκπρόσωπο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ως και τον ίδιο τον εμίρη...) αν βρισκόταν εκεί ο περί ου ο λόγος επιχειρηματίας και όλοι του απάντησαν αρνητικά. Οπότε οφείλω να σας το μεταφέρω...

Quiz

Ποιος φέρελπις, αλλ’ όχι και τόσο νέος, εξελέγη τελευταίος, αλλά τον έσπρωξαν λίγο πιο ψηλά από την τελευταία θέση, επειδή είναι ευαίσθητος και θα πληγωνόταν αν ξεκινούσε την πολιτική σταδιοδρομία του από τον πάτο;





Δεν υπάρχουν σχόλια: