»Δυσκολοι καιροι για την Αμερικη...

http://www.antinews.gr/?p=53148
Οι καιροί είναι χαλεποί. Η Αμερική ζει ημέρες κραχ. Μόνο ο ένας στους δυο Αμερικανούς έχει σήμερα δουλειά. Πριν από 40 χρόνια αυτό θα ήταν αποδεκτό. Δούλευε ο μπαμπάς, ενώ η μαμά πρόσεχε το σπίτι και τα παιδιά. Σήμερα όμως πρέπει να εργάζονται και οι δυο για να τα βγάλουν πέρα. Αν κάποιος αρχίσει να ψάχνει για εργασία σήμερα, ίσως να βρει κάτι τον επόμενο Απρίλιο. Το τελευταίο δίμηνο, πάνω από ένα εκατομμύριο Αμερικανοί παρέδωσαν τα όπλα στη προσπάθεια τους να βρουν δουλειά. Και ο μόνος λόγος που οι δείκτες της ανεργίας δεν έχουν εκτοξευτεί στα ύψη, είναι επειδή όσοι τα παράτησαν, δεν προσμετρώνται ως άνεργοι...

Περίπου 10 εκατομμύρια άνεργοι Αμερικανοί δεν έχουν κανένα απολύτως εισόδημα. Ένα στα πέντε παιδιά ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, πολλές φορές σε συνθήκες ακραίας ανέχειας. Σε όλες σχεδόν τις Πολιτείες, τα ταμεία είναι άδεια. Το Illinois, η πατρίδα του Ομπάμα, είναι ουσιαστικά πτωχευμένη. Το ίδιο και η California. Οι 36 από τις συνολικά 50 Πολιτείες των ΗΠΑ, έχουν συσσωρεύσει τεράστια χρέη.

Το κρατικό πρόγραμμα διάσωσης απέτυχε. Η αγορά ακινήτων βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Πριν μερικούς μήνες, οι αναλυτές είχαν προβλέψει πως θα υπήρχαν ακόμη 5 εκατομμύρια κατασχέσεις ακινήτων μεταξύ του σήμερα και του 2011, και όπως όλα δείχνουν, είχαν δίκιο. Το 40% των «νοικοκυραίων» επέστρεψαν ήδη τα κλειδιά του σπιτιού στη τράπεζα. Και το χειρότερο είναι πώς μόνο το 30% των κατασχεμένων κατοικιών καταλήγουν προς πώληση. Οι τράπεζες τις κρατούν ανενεργές, ώστε να αποφύγουν το να πλημμυρίσουν την αγορά ακινήτων.

Παρόλα αυτά, η Αμερική δεν είναι ταπί. Όπως λέει ο οικονομικός αναλυτής Carl Ginsburg «Η Αμερική πνίγεται στο ρευστό. Πρόκειται για μια πολύ πλούσια χώρα με τεράστια χρηματικά αποθέματα. Οι ιδιωτικές καταθέσεις αντιστοιχούν σε $10 τρισ. σε μετρητά και άλλα κεφάλαια». Στον επιχειρηματικό τομέα, οι (μη χρηματοπιστωτικές) αμερικανικές εταιρίες διαθέτουν πάνω από $1.8 τρισεκατομμύρια, που αντιπροσωπεύει μια αύξηση της τάξης του 26% σε σχέση με πριν ένα χρόνο. Τη μεγαλύτερη αύξηση από το 1952. Το πρόβλημα είναι ότι οι τράπεζες δεν διαθέτουν αυτό το χρήμα προς τα έξω, διότι θεωρούν τον μέσο Αμερικανό ως ανίκανο να αποπληρώσει τα χρέη του. Και οι Αμερικανοί συμφωνούν. Έσπρωξαν εδώ και δεκαετίες την αμερικανική οικονομία μέσω της πίστωσης, αλλά τώρα στέρεψαν.

Στη γλώσσα του ΔΝΤ, «Οι οικονομικές κρίσεις συνήθως ακολουθούνται από περιόδους ταχείας ανάπτυξης στο δανεισμό και αυξήσεων στις τιμές κεφαλαίων. Οι ανακάμψεις από την ύφεση επιβραδύνονται εξαιτίας μικρής ιδιωτικής ζήτησης και πίστωσης, επειδή τα νοικοκυριά προσπαθούν να ισορροπήσουν τα βιβλία τους. Οι παγκόσμια συγχρονισμένες υφέσεις είναι πιο μακροχρόνιες και πιο βαθιές από τις υπόλοιπες».

Και βέβαια η Αμερική είναι πάμπλουτη. Πως αλλιώς να εξηγηθούν οι φορολογικές απαλλαγές για όλους αυτούς που συνεισφέρουν χρήματα στις παράνομες οικιστικές πολιτικές του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη; Πως εξηγούνται οι εβδομαδιαίες (ή μήπως καθημερινές;) δωροδοκίες αξίας $2 εκατομμυρίων προς τους ταλιμπάν του Αφγανιστάν, προκειμένου να επιτρέπεται στις φάλαγγες φορτηγών που προμηθεύουν τις αμερικανικές δυνάμεις να συνεχίσουν να τροφοδοτούν τον αγώνα εναντίον τους;

Οι καιροί είναι δύσκολοι. Ο κόσμος είναι σε κατάθλιψη. Οι περισσότεροι δεν παρακολουθούν πλέον ειδήσεις, διότι στενοχωριούνται.

S.A. (The First Post)