Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

»Ναυάγια και ελπίδες

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ ΒΗΜΑ
Εχει η οικονομική κρίση πολλές αναγνώσεις.

Η προφανής θέλει τον κόσμο να χάνει και να χάνεται. Να βυθίζεται σε εισοδηματική καχεξία, να πληγώνεται από τις μειώσεις των μισθών, των συντάξεων και να βασανίζεται από την εργασιακή ανασφάλεια. Αυτή η ανάγνωση οδηγεί σε συγκρούσεις και αναστατώσεις, παραπέμπει σε κοινωνικό περιβάλλον εκρηκτικό και αναδεικνύει μια χώρα έτοιμη να δώσει μάχες άγονες και να βυθιστεί σε..

κρίση πολιτική.

Ωστόσο παρ΄ ότι η οργή περισσεύει και τα συναισθήματα των πολλών ανθρώπων είναι εχθρικά προς την πολιτική, η κρίση έχει και πλευρές αδιερεύνητες. Αποκάλυψε το ψεύδος και τις φούσκες, την πραγματική οικονομική θέση και δυνατότητα της χώρας φανέρωσε και κυρίως έδειξε στους περισσότερους ότι η ζωή με δανεικά δεν μπορεί να είναι αιώνια.

Αποκαλυπτόμενη η δανειακή πλάνη, έδειξε ότι το καταναλωτικό πρότυπο δεν μπορεί να υπηρετηθεί, όπως δεν μπορούσαν να συντηρηθούν τα υπερκέρδη και οι υπεραμοιβές.

Σημαντική μερίδα της κοινωνίας άρχισε να ξαναμετρά τα πράγματα, να αυτοπεριορίζεται και βεβαίως να αποτιμά με πολύ διαφορετικό τρόπο αγαθά και υπηρεσίες. Τιμές που μέχρι πρότινος ήταν αποδεκτές, πλέον δεν αναγνωρίζονται από το ευρύ κοινό και τα αγαθά μένουν απούλητα στα ράφια. Στους μήνες που πέρασαν πολλά άλλαξαν και πρώτα απ΄ όλα οι συνειδήσεις και μαζί οι ακριβές συνήθειες και τα ακόμη ακριβότερα γούστα.

Ολη αυτή η κατάσταση, η εξισορρόπηση των πάντων σε χαμηλότερο επίπεδο, επηρέασε καταλυτικά τα πρόσωπα και τις αγορές. Κλόνισε τους τραπεζίτες, άλλαξε τους επιχειρηματίες, δοκίμασε τους παραγωγούς και το κυριότερο, μετέβαλε την οπτική και την προοπτική.

Η περίοδος του εφησυχασμού παρήλθε, η μεγαλομανία και η αυταρέσκεια χάθηκαν. Τώρα κερδίζουν τη μάχη όσοι χαμηλώνουν και προσπαθούν, όσοι ξεπερνούν τα ελληνικά σύνορα και ρισκάρουν σε αγορές απαιτητικές και δύσκολες, οι οποίες απαιτούν συνέπεια και πειθαρχία.

Κακά τα ψέματα, η κρίση διαμορφώνει τις δικές της ευκαιρίες, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ιδιωτικές επιχειρήσεις καινοτόμες, οργανωμένες και εξωστρεφείς. Οσο και αν ακούγεται υπεραισιόδοξο, τώρα ξαναχτίζεται η παραγωγική βάση της χώρας, η οποία αν δοκιμαστεί στο ευρωπαϊκό περιβάλλον και αντέξει θα είναι υγιέστερη και ανθεκτικότερη.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι αυτή η κίνηση και η μεταβολή είναι αυτόματες, δεν ορίζονται από την πολιτική, δεν έρχονται ως αποτέλεσμα προνομίων και ενισχύσεων, στηρίζονται στις αγωνίες και στον μόχθο των παραγωγών και όσων τους πιστεύουν. Γι΄ αυτό έχουν αξία και είναι ικανές να δώσουν την ελπίδα που δεν μπορούν να προσφέρουν τα πολλά ναυάγια της πολιτικής τάξης.








Δεν υπάρχουν σχόλια: