»ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ Ή ΣΑΡΑΦΗΔΕΣ;

Του ΣΤΑΥΡΟΥ Π. ΨΥΧΑΡΗ βημα

O βίος και η πολιτεία των Τραπεζών στην Ελλάδα λίγες φορές υπήρξε αντικείμενο επαίνων. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι ελληνικές τράπεζες έδωσαν σκληρές μάχες υπέρ των συμφερόντων τους, έστω και αν προκαλούσαν την εντύπωση κοινωνικής αδιαφορίας.

Ενίοτε μάλιστα ορισμένες ελληνικές τράπεζες υπήρξαν κέντρα οικονομικών ανωμαλιών ή και ληστρικών επιχειρήσεων, που αναστάτωσαν την Κοινή Γνώμη και προκάλεσαν ...πολιτικές αναταράξεις.

Το σκάνδαλο Κοσκωτά λίγο έλειψε να τινάξει το 1989 στον αέρα το πολιτικό σύστημα. Η θρασύτατη εισβολή στον τραπεζικό χώρο ενός απατεώνος έδειξε τις αδυναμίες του κράτους να προασπίσει τη δημόσια περιουσία, αλλά και την τάση της κοινωνίας να αντιδρά καθυστερημένα ακόμη και ενώπιον αυταπόδεικτων κακουργημάτων.

Δύο δεκαετίες πριν από το σκάνδαλο Κοσκωτά ήταν ο ιδρυτής της ΝΔ Κωνσταντίνος Καραμανλής εκείνος ο οποίος μέσα σε λίγες ημέρες εγκρέμισε την αυτοκρατορία του Στρατή Ανδρεάδη. Η κυβέρνηση της ΝΔ με νομοθετικές και άλλες πράξεις τού πήρε την (Εμπορική) Τράπεζα και ολόκληρο τον Ομιλο των επιχειρήσεών του, κατηγορώντας τον για τραπεζικές απάτες και «κομπίνες».

Σήμερα δεν υπάρχουν τέτοια ζητήματα- υπάρχουν όμως προβλήματα. Κυβέρνηση, Μείζων Αντιπολίτευση και Παραγωγικές Τάξεις συμφωνούν ότι είναι η ώρα οι ελληνικές τράπεζες να ανταποκριθούν στις ανάγκες της οικονομικής ζωής και της στήριξης των προσπαθειών για Ανάπτυξη της Χώρας.

Οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να ισχυροποιηθούν και να καταστούν ικανές να αντιμετωπίσουν τη διαφαινόμενη τάση ξένων πιστωτικών ιδρυμάτων, που ετοιμάζονται να τις απορροφήσουν, ώστε να χρηματοδοτήσουν την Ανάπτυξη.

Ευθύνη της κυβερνήσεως είναι η υπόδειξη προς τις τράπεζες του δρόμου που πρέπει να ακολουθήσουν. Η Ελλάδα χρειάζεται Τραπεζίτες και όχι... Σαράφηδες!

ΥΓ.: Είχε γραφεί το κείμενο αυτό όταν «Το Βήμα» έλαβε τα αποτελέσματα τελευταίας δημοσκοπήσεως που φέρουν πρώτους σε θετικές γνώμες τον κ. Ι. Κωστόπουλο και τον κ. Μ. Σάλλα.