»ΖητεΙται cabΙnet

Του Μιχάλη Τσιντσίνη ΝΕΑ

EΝΑ ΠΑΛΙΟ - και ολίγον σεξιστικό – κλισέ λέει ότι η µετάφραση είναι σαν τη γυναίκα: όταν είναι πιστή δεν είναι ωραία, κι όταν είναι ωραία δεν είναι πιστή.

Απ’ αυτή την άποψη, η µεταφραστική επίδοση της αρµόδιας υπηρεσίας του υπουργείου Εξωτερικών θυσίασε την ακρίβεια για χάρη του κάλλους. Και έστρωσε – µε το φιάσκο του «cabinet man» – τη σκηνή για να ξεδιπλώσουν τα µέλη της εθνικής αντιπροσωπείας το ταλέντο τους στην..
επιθεώρηση. Ετσι βγήκαν στα παράθυρα των οκτώ τα τζαβαράκια της µεταµοντερνιτέ για να διαγωνισθούν σε καλαµπούρια για ντουλαπάδες και κουφώµατα.

Θα ήταν ωραίο αυτό το νούµερο. Θα είχε πλάκα, αν δεν εκτυλισσόταν ταυτόχρονα µε τους σπασµούς ενός συνθηκολογηµένου κράτους που προσποιείται πως διαπραγµατεύεται µε τους δανειστές του. Θα ήταν νόστιµη η παραπολιτική παράτα, αν δεν αποκάλυπτε την κραυγαλέα ανεπάρκεια της πολιτικής την ώρα που την έχουµε µεγαλύτερη ανάγκη.

Την ώρα, ας πούµε, που πρέπει επιτέλους κάθε νοσοκοµείο να γνωρίζει τι και γιατί ξοδεύει –από τους αξονικούς τοµογράφους µέχρι τις γάζες – οι βουλευτές παριστάνουν τους Κλουζό της µίζας. Την ώρα που η κοινωνία ρωτάει πότε έρχεται η στιγµή που δικαιούται ο παλαίµαχος της εργασίας να πληρώνεται χωρίς να δουλεύει, η παραπολιτική ξεθάβει τα ιουρασικά απολιθώµατα της Μεταπολίτευσης από τις υπεράκτιες κρυψώνες τους.

Την ώρα που εξοικειωνόµαστε µε την ιδέα της αναδιάρθρωσης του χρέους και τους λοιπούς ευφηµισµούς για τη χρεοκοπία, η ιστορική συγκυρία καταπίνει την πολιτική. Οι βουλευτές επιστρέφουν στον τζάµπα λαϊκισµό της ηθικολογίας. Και οι µισοί υπουργοί δείχνουν να πιστεύουν ότι µπορούν να «πουλήσουν» ως µεταρρυθµίσεις τις ελληνοπρεπείς τους διευθετήσεις. Την ίδια ώρα, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ετοιµάζει τις αποσκευές του ο κύριος Μποµπ Τράα – ο Ολλανδός που προαλείφεται για τοποτηρητής του ΔΝΤ στην Αθήνα. Μπορεί κανείς να φανταστεί την αποστολή του. Ενώ οι έλληνες πολιτικοί θα ανακατεύουν απερίσπαστοι τα σκουπίδια της κουζίνας, ο Τράα και οι άνθρωποί του θα ταξινοµούν τους λογαριασµούς του σπιτιού. Θα µετρούν δαπάνες και έσοδα. Θα ρωτούν για τη σκοπιµότητα και την αποδοτικότητα καθεµιάς από τις δηµόσιες υπηρεσίες. Θα κάνουν, µε δύο λόγια, την πολιτική δουλειά, που οι ηµέτεροι... Κικέρωνες περιφρονούν ως «λογιστική».

Ας αφεθούν οι performers του τηλεοπτικού θορύβου στα µπουφονικά τους καµώµατα. Και ας ευχηθούµε να πετύχουν στην όντως πολιτική οι άχαροι δανειστές µας.