»Η γενια της αμφισβητησης

Αντώνης Καρακούσης ΒΗΜΑ

Στις εξεταστικές της Siemens και του Βατοπαιδίου η πολιτική αναστενάζει τούτο τον καιρό και πιθανώς ο αναστεναγμός να γίνει πιο βαθύς με τις επερχόμενες των ομολόγων και της οικονομίας.

Αχαρος ο ρόλος, μισές οι αλήθειες, οι βουλευτές άλλοτε αποκαλύπτουν τους «επικηρυγμένους» και άλλοτε προστατεύουν το κόμμα, τον..
αρχηγό.

Ωστόσο αυτό το έργο που παίζεται στις εξεταστικές όσο δεν αποδίδει τη ζημιά που έγινε στη χώρα και περιορίζεται στα μικρά μάλλον απωθεί παρά ενθουσιάζει.

Μπορεί να υπηρετεί το ξεκαθάρισμα λογαριασμών στα κόμματα ή και να διευκολύνει τους αρχηγούς να ξεμπερδεύουν μια και καλή με τους διαφωνούντες, αλλά αφήνει τους περισσότερους αδιάφορους.

Και συμβαίνει αυτό γιατί τα προβλήματα είναι βαρύτερα από τα πορίσματα των εξεταστικών και επειδή οι πολίτες ή καλύτερα η πλειονότητα των πολιτών έχει βγάλει τα συμπεράσματά της.

Είναι αυτό που δεν λαμβάνουν υπόψη οι πολλοί σεναριολόγοι που «χτίζουν» σχέδια ωσάν τίποτε να μην έχει αλλάξει.

Ωσάν να μην έχουν πληγωθεί οι βασικές πολιτικές οικογένειες και να μην έχει απογυμνωθεί ο πυρήνας των πολιτικών στελεχών που συμμετείχαν στις κυβερνήσεις της τελευταίας εικοσαετίας.

Στον βαθμό δε που οι δυο πρωθυπουργοί, πρωτίστως ο κ. Καραμανλής και δευτερευόντως ο κ. Σημίτης, δεν επιχειρούν έναν σαφή πολιτικό απολογισμό και αφήνουν τα πάντα να πέφτουν στο επίπεδο ενός Μαντέλη, η απόσταση με την κοινωνία θα μεγαλώνει και τα συνήθη πολιτικά σενάρια δεν θα βγαίνουν.

Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι της πολιτικής είναι ότι έχουν απέναντί τους το πιο νεανικό κομμάτι της κοινωνίας.

Κάμποσες εκατοντάδες χιλιάδες νέοι μεταξύ 25 και 35 ετών, με προσόντα, γνώσεις και δυνατότητες νιώθουν αυτή τη στιγμή εγκλωβισμένοι σε ένα περιβάλλον ευτελισμένο και αβέβαιο, χωρίς πολλές ευκαιρίες.

Βλέπουν πολιτικούς και κόμματα που παλεύουν μόνο για τη διάσωσή τους και εξοργίζονται.

Αυτή η υπαμειβόμενη γενιά που δεν βρίσκει δουλειά αντίστοιχη με τα προσόντα, τις δεξιότητες και τις ικανότητές της δεν θα αντέξει.

Θα εγερθεί κάποια στιγμή και θα «κλωτσήσει» ό,τι βρει μπροστά της, στην προσπάθειά της να δημιουργήσει τα δικά της γεγονότα, να χτίσει το δικό της μέλλον.

Αν η πολιτική δεν αποκαταστήσει σύντομα νέα σχέση εμπιστοσύνης με τον λαό και δεν διαμορφώσει περιβάλλον νέας ελπίδας για τη νεολαία, τα πράγματα θα ξεφύγουν και θα σαρωθούν όλοι.