»Εδω Ραδιο "Ε"

Εύκολο;
Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ

Ο Γ. Παπανδρέου στη συνάντησή του με τον Ομπάμα, κατά τη διάρκεια του επίσημου δείπνου, βρίσκει ευκαιρία και τον ρωτά: «Ρε συ Μπαράκ, πώς τα καταφέρνεις και η κυβέρνησή σου είναι τόσο αποδοτική και επιτυχημένη; Δεν μας λες και μας το μυστικό».

«ΘΑ σου πω», του εξομολογείται ο Ομπάμα. «Το μυστικό είναι ένα. Να είσαι περιστοιχισμένος από..
έξυπνους ανθρώπους». Τον ρωτά: «Μα πώς όμως θα ξέρω ότι οι άνθρωποί μου είναι πραγματικά έξυπνοι;» «Εύκολο! Θα τους κάνεις ερωτήσεις κρίσεως και θα αξιολογείς τις απαντήσεις τους».

ΣΗΚΩΝΕΙ το τηλέφωνο και καλεί στο γραφείο του τον αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν: «Δεν μου λες Τζο, αν υποθέσουμε ότι οι γονείς σου έκαναν παιδί και έστω ότι αυτό δεν ήταν ούτε αδελφός, ούτε αδελφή σου, ποιος θα ήταν;». «Εύκολο», απαντά ο Τζο Μπάιντεν. «Θα ήμουν εγώ!».

Ο Παπανδρέου επιστρέφει Ελλάδα και καλεί στο γραφείο του τον Πάγκαλο. «Δε μου λες, ρε συ Θόδωρε... Αν υποθέσουμε ότι οι γονείς σου έκαναν παιδί και έστω ότι αυτό δεν ήταν ούτε αδελφός ούτε αδελφή σου, ποιο θα ήταν;». Χάνει τα λόγια του ο Πάγκαλος: «Προ... Πρόεδρε, να το ερευνήσουμε λίγο το θέμα και επανέρχομαι».

ΒΓΑΙΝΕΙ έξω τρέχοντας και συγκαλεί σύσκεψη των συμβούλων του, μα κανείς δεν παίρνει το ρίσκο να του απαντήσει. Στον διάδρομο συναντά βιαστικό τον Παπακωνσταντίνου: «Δε μου λες, ρε συ Γιώργο, αν υποθέσουμε ότι οι γονείς σου έκαναν παιδί και έστω ότι αυτό δεν ήταν ούτε αδελφός ούτε αδελφή σου, ποιος θα ήταν;». «Εύκολο», του απαντά εκείνος. «Θα ήμουν εγώ!».

ΤΡΕΧΕΙ ο Πάγκαλος στο γραφείο του πρωθυπουργού, ανοίγει την πόρτα και του λέει: «Γιώργο μου, σχετικά με εκείνο το πρόβλημα που μου έθεσες. Η απάντηση είναι σαφέστατη: ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου!». Σηκώνεται έξαλλος ο Παπανδρέου και με αγριεμένη φωνή τού λέει: «ΟΧΙ ηλίθιε! Η σωστή απάντηση είναι ο Τζο Μπάιντεν!».

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Παπανδρέου με τον πρωθυπουργό της Ελβετίας κι ο Γιώργος συστήνει τους υπουργούς του: «Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Εργασίας, Υγείας, Παιδείας, Οικονομίας κ.λπ.».

ΜΕ τη σειρά του ο Ελβετός: «Από δω ο υπουργός της Δικαιοσύνης, της Εργασίας, της Υγείας, της Ναυτιλίας»...

ΚΡΥΦΟΓΕΛΑΕΙ ο Τζορτζ, αλλά ο Ελβετός τον κιαλάρει και τα παίρνει κρανίο: «Γιατί γελάτε;». «Μα... βάλατε υπουργό Ναυτιλίας, ενώ δεν έχετε θάλασσα;», το βρήκε περίεργο ο Γιώργος.

ΦΑΙΝΕΤΑΙ πως δεν έχει χιούμορ ο Ελβετός πρωθυπουργός: «Σε παρακαλώ», του λέει. «Εσύ όταν μου παρουσίασες τους υπουργούς Δικαιοσύνης, Υγείας, Παιδείας και Οικονομίας, εγώ γέλασα;».

Ο Γερμανός υπουργός Δημοσίων Εργων καλεί τον Ελληνα ομόλογό του και επισκέπτονται διάφορα έργα που έχουν υλοποιηθεί κατά τη διάρκεια της υπουργικής θητείας του. Αφήνοντας τις τυπικότητες κατά μέρος, του λέει κάποια στιγμή συνωμοτικά: «Τη βλέπεις αυτή τη γέφυρα; Κόστος 300 εκατομμύρια ευρώ, 15 εκατομμύρια στην τσέπη μου»...

Ο δικός μας χαμογελάει συγκαταβατικά, αλλά δεν σχολιάζει. Μετά από ένα μήνα, ο Ελληνας υπουργός ανταποδίδει την πρόσκληση στον ομόλογό του και τον ξεναγεί κι αυτός με τη σειρά του σε διάφορα έργα. Κάποια στιγμή φτάνουν στη μέση του πουθενά, όπου δεν υπάρχει απολύτως τίποτε που να θυμίζει δημόσιο έργο, και με ύφος χιλίων καρδιναλίων ρωτάει τον Γερμανό: «Τη βλέπεις αυτή την υπερσύγχρονη γέφυρα; Είναι η μεγαλύτερη στην Ευρώπη!».

Ο Γερμανός δείχνει ν' απορεί: «Ποια γέφυρα;». Ο Ελληνας υπουργός απαντά ακάθεκτος: «Τι ποια γέφυρα; Κόστος ένα δισεκατομμύριο ευρώ και το ένα δισ. στην τσέπη!».